روایتی جذاب و عمیق از پروین اعتصامی به قلم دکتر انوشه ، درس‌های ارزشمندی از زندگی را با زبان شعر به تصویر می‌کشد. او داستان پیرمردی را به‌طرزی تاثیرگذار بیان می‌کند که در مسیر دعای گره‌گشایی خود، ناآگاهانه گره گندم‌هایش را باز کرده و گندم‌ها بر زمین می‌ریزند. پیرمرد که از این واقعه به شدت ناراحت شده بود، در اوج درماندگی و شکایت از خدا، تلاش می‌کند گندم‌ها را جمع‌آوری کند. در این لحظات عجیب، به یک کیسه پر از طلا برخورد می‌کند که برایش غیرقابل تصور بود!
دکتر انوشه با این حکایت به ما نشان می‌دهد که اغلب درگیر مشکلات کوچک زندگی می‌شویم و چرایی اتفاق‌های دشوار را درک نمی‌کنیم. او تاکید می‌کند که پشت این سختی‌ها، حکمت الهی نهفته است و شکایت‌کردن از این مسیر تنها باعث غفلت از رحمت‌ها و نعمت‌های بزرگ آینده می‌شود.
در زندگی، گره‌هایی که به ظاهر ما را آزار می‌دهند و زندگی‌مان را دشوار می‌کنند، ممکن است زمینه‌ای برای یافتن موهبتی باشند که هرگز انتظارش را نداشتیم. همانطور که پیرمرد در روایت دکتر انوشه پس از باز شدن گره زندگی‌اش، به گنجی برخورد کرد، ما نیز باید باور کنیم که سختی‌ها تنها اوراقی از داستان پربار زندگی هستند.
شنیدن این داستان به ما یادآور می‌شود که در دل هر سختی، یک رحمت پنهان وجود دارد. همانطور که دکتر انوشه به زیبایی اشاره می‌کند، کلید دستیابی به آرامش در این دنیاست که به جای قضاوت عجولانه، به نقش و حضور خداوند در مسیر زندگی اعتماد کنیم. تفسیر دکتر انوشه به ما می‌گوید آنچه امروز ممکن است شما را به زانو درآورد و زندگی‌تان را پیچیده کند، شاید فردا دریچه‌ای به سوی بهترین دستاوردهای زندگی باشد.
