مهدی فضائلی طی یادداشتی نوشت: نقار افکنی همیشه ناپسند بوده و امروز ناپسندتر، دوقطبی سازی های جعلی نیز همواره خسارت‌بار است و در شرایط کنونی خسارت‌بارتر ولی بسی جای تعجب و تأسف است که برخی سیاستمداران، بی‌توجه به پی‌آمدهای سخنان و مواضع خود، بی‌محابا اظهار نظر می‌کنند و موجب طرح مباحث حاشیه‌ای و مضر، و درنتیجه آشفتگی ذهنی جامعه می‌شوند.
بنا ندارم به همه مصادیق این اظهارنظرهای نسنجیده و مضر در روزهای اخیر بپردازم چون علاوه بر اینکه کمکی به انسجام جامعه نمی‌کند شاید خودش موجب حرف‌وحدیث‌های دیگری هم بشود.اما در این میان، یک مورد را که مستقیما به اقتدار ایران مربوط می‌شود و بدفهمی درباره آن زیان‌های جبران ناپذیر خواهد داشت را نمی‌توان نادیده گرفت.
آنچه این روزها به عنوان دوگانه مردم_موشک صورت‌بندی شد، اگر گوینده آن را حذف کنیم شاید اینقدر برجسته نمی‌شد و آن عبارات اینچنین حساسیت برانگیز نبود؛ لذا صرف‌نظر از قضاوت درباره این جملات و گوینده آن، صرفا این موضوع را بهانه اشاره به یک نکته مهم قرار می‌دهم و آن "نقش اقتدار در انسجام ملی" است؛ موضوعی که قطعا جای مباحث تفصیلی و عمیق بیشتری دارد.
تردیدی نیست که پس از نصرت‌الهی، "مردم"، مهمترین رکن، و انسجام آنها، مؤثرترین عنصر در شکست دشمن بوده و هست؛ و درک همین نکته و باور به آن بود که "توصیه قطعی" رهبر حکیم انقلاب اسلامی را به حفظ انسجام مردم اختصاص داد. درعین حال، حواسمان باشد، مردمی که پشتوانه اصلی نظام و کشور بوده و هستند اگر کشورشان را ضعیف و ناتوان در برابر تهدیدات دشمن احساس کنند پشت آن نخواهند بود!
تردیدی نیست که یکی از مهمترین دلایل انسجام و همدلی مردم در جنگ دوازده روزه، اقتداری بود که به سرعت از نیروهای مسلح کشور دیدند و غرش موشک‌هایی بود که با فاصله اندکی از تجاوز دشمن، دلشان را قُرص کرد.
به عبارت دیگر مردم و قدرت دفاعی کشور، لازم و ملزوم یکدیگرند و اگر هرکدام نباشد یا آنگونه که لازم است باشد، تحقق پیدا نکند آن دیگری نیز استحکام لازم را نخواهد داشت.
همانطور که پشتیبانی و حمایت مردم، سوخت اصلی موشک‌ها را تأمین می‌کند، غرش موشک‌ها و درهم‌کوبیدن دشمن نیز،انگیزه انسجام و همدلی مردم است؛ بنابراین مراقب باشیم هیچکدام را به نفع دیگری تضعیف نکنیم!=
