به گزارش رکنا،تحقیقات قبلی نشان می‌دادند که در مواردی که دوقلوهای همسان از یکدیگر جدا شده‌اند، بسیاری از ویژگی‌های مشترک از جمله ضریب هوشی یکسانی دارند. این نتایج معتقدان به این نظریه را تقویت می‌کرد که IQ بیشتر به عوامل ژنتیکی وابسته است تا محیطی.
پژوهشگران جارد هوروات و کیتی فابریکانت از حوزه علوم شناختی و توسعه کودک، مطالعات قبلی را بازبینی کرده و یک عامل اساسی را، که تا به حال کمتر به آن توجه شده بود، به تحلیل خود افزودند: تاثیر تحصیلات .
این دو متخصص اطلاعات مربوط به ۸۷ جفت دوقلو را با توجه به شباهت یا تفاوت تجربه تحصیلی آنها تقسیم‌بندی کردند و متوجه شدند که اختلاف‌های ضریب هوشی با تفاوت‌های محیط‌های تحصیلی ارتباط مستقیم دارند.
طبق گفته این محققان، تغییرات در میزان IQ به حدی بودند که حتی می‌توان ادعا کرد تاثیر معلمان یا گروه همسالان را پشت سر گذاشته‌اند.
دوقلوهایی که جدا از یکدیگر بزرگ شده و در مدارس کاملاً متفاوت تحصیل کرده‌اند، میزان IQ مشابه افراد ناشناس را نشان دادند که این تفاوت حدوداً ۱۵ واحد می‌باشد.
با این حال، تنها ۱۰ جفت از دوقلوها تجربه‌های آموزشی مشابهی داشتند که این تعداد محدود ممکن است متناسب بودن مطالعه را برای نتیجه‌گیری‌های قطعی محدود کند.
*آزمون‌های IQ* که اولین بار در سال ۱۹۰۵ طراحی شدند، به منظور شناسایی کودکان نیازمند به کمک آموزشی اضافه، طی سالیان نشان داده‌اند که نمرات IQ عموماً پایدار هستند. این موضوع دلیل اصلی فرضیه تاثیر ژنتیک بر نوعی از هوش قلمداد می‌شد.
با این حال، تحقیقات جدید نشان می‌دهند که ارتقاء کیفیت تحصیلات به طور مداوم موجب افزایش IQ در کشورهای مختلف و فرهنگ‌های گوناگون شده است.
مطالعه جداگانه تاثیر تحصیلات بر IQ فرآیندی پیچیده است؛ چرا که معمولاً دوقلوها یا در یک محیط خانوادگی مشترک رشد کرده‌اند یا اگر جدا شده باشند، اغلب در مدارس مشابه حضور داشته‌اند.
هوروات و فابریکانت اظهار داشتند:
«برای دستیابی به شناخت کامل از اثرات محیطی بر تست‌های شناختی هنوز راه طولانی پیش روی ماست. امیدواریم این تحقیق بتواند قدمی در جهت درک بهتر این موضوع باشد.»
نتایج این پژوهش در مجله معتبر Acta Psychologica منتشر شده است.
