عابدی درباره سراینده «مرا ببوس» توضیح داد: رقابی سال ۱۳۲۷ شعرسرایی را شروع کرد. شعرهای وی دو رویکرد رمانتیک و غنایی و سیاسی و اجتماعی دارند که در این گرایش دوم قوی‌تر هستند.
وی اشعار زیادی را در طرفداری از نهضت ملی شدن صنعت نفت سروده و از طرفداران سرسخت مصدق بوده است که در میان شاعران همعصرش حالت استثنایی دارد. او درباره شعر «مرا ببوس» و انگیزه‌های شخصی و اجتماعی سرایش آن گفت: درباره علت و چگونگی سرایش این شعر روایت‌های زیادی موجود است که به تمام آنها در کتاب اشاره کرده‌ام. این شعر اندکی پس از ۲۸ مرداد سروده شده و از این واقعه تاثیر پذیرفته است. همچنین شاهد یک تاثیر عاطفی مستقیم هم در آن هستیم و درواقع در هنگام سرودن شعر به شدت تحت‌تاثیر نامزدش بوده است و از قراری که بعدها گفته، او را گم کرده و دیگر از او اطلاعی به دست نیاورده است.
بنابراین شعر «مرا ببوس» هم به ملی‌گرایی شاعر و نیز تاثیر عاطفی نامزدش اشاره دارد. از سال ۱۳۳۶ که این شعر به وسیله حسن گلنراقی با آهنگ مجید وفادار خوانده شد شهرت و محبوبیت بسیاری یافت. عابدی با اشاره به اینکه برای نگارش «مرا ببوس» از آثار حیدر رقابی و نیز منابع مختلف کمیاب و نایاب استفاده کرده، عنوان کرد: بخش اول کتاب به شناخت و تحلیل زندگی، اندیشه‌ها، اشعار و البته خود ترانه مرا ببوس اختصاص دارد و در بخش دوم به دسته‌بندی اشعار این شاعر از بعد تاریخی و مضمونی پرداخته‌ام. بخش اول حدود ۱۰۰ صفحه و بخش دوم حدود ۲۰۰ صفحه است.
