سومین استرداد لوایح دولت از مجلس شورای اسلامی، هفته گذشته با رأی هیأت دولت به بازپس‌گیری لایحه «اصلاح موادی از قانون انتصاب مشاغل حساس» رقم خورد.
احمد بیگدلی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در گفت‌وگو با «ایران» این فرایند را بررسی کرده است.
*اطلاع دارید چرا دولت تصمیم دارد لایحه اصلاح قانون مشاغل حساس را پس بگیرد؟
با توجه به سیر بررسی لایحه در کمیسیون اجتماعی، قابل پیش‌بینی بود که چنین اتفاقی بیفتد. هدف از لایحه دولت اصلاح بند الف ماده 2 مشاغل حساس بود تا حداقل افرادی که فرزندانشان به صورت غیر ارادی دارای تابعیت مضاعف شده‌اند از شمول قانون انتصاب مشاغل حساس مستثنی شوند. اما با توجه به حساسیت‌ها و نظرات مختلفی که وجود دارد، روند بررسی لایحه در کمیسیون طول کشید، اما در نهایت هدف اصلی دولت از ارسال لایحه در حقیقت تأمین نشد.
*چرا؟
دولت به دنبال این بود که آن اتفاق بیفتد، اما وقتی آن اتفاقات از قبال بررسی این لایحه در مجلس رخ نمی‌دهد، یعنی هدفی که دولت با توجه به نیازهای بدنه دولت‌ها - نه فقط همین دولت - در مجلس پیگیری می‌کرد، محقق نشد و لایحه از هدف اصلی خود دور شد، در این صورت لایحه بلا اثر می‌شود. احتمالاً به همین دلیل دولت ادامه بررسی لایحه در مجلس را صلاح ندانست.
*اخیراً سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس گفته بود «نمایندگان پیشنهاد حذف مواردی از لایحه دولت را داشتند که به تصویب رسید.» آیا کمیسیون در متن لایحه تغییراتی اعمال کرد؟
موارد حذف شده، مواردی بود که جدیداً و در مجلس اضافه شده بود و در لایحه نبود.
*یعنی مجلس قبلاً لایحه دولت را تغییر داده بود؟
بله، تغییراتی داده شده بود. بالاخره وقتی دولت لایحه می‌دهد، طبق آیین‌نامه، مجلس می‌تواند ورود کند و اگر لازم باشد تغییرات و پیشنهادهای نماینده‌ها بررسی شود. اما اصل موضوع لایحه دولت، اصلاح بند الف ماده 2 این قانون بود که لایحه در مجلس، از آن خواسته‌ای که دولت داشت، جدا شد.
*با مسیر جدید پیشنهادی نمایندگان، لایحه دولت به کجا می‌رسید؟
برخی دوستان این‌طور هستند که قانون وقتی برای خودشان باشد خوب است و برای دیگران باشد، بد. ایجاد محدودیت زیاد و اینکه آقایان بگویند همین که ما می‌گوییم درست است، از همین جنس است. مثلاً می‌گویند هر کس خودش یا فرزند و همسرش تابعیت مضاعف دارد، ممکن است جاسوس باشد.
در حالی که جاسوس با تابعیت مضاعف نمی‌آید، اتفاقاً جاسوس خودش را همرنگ جریان اصلی می‌کند تا به او مشکوک نشود. بنا به این ملاحظات، دلایل مخالفان انتصاب و به‌کارگیری این افراد قانع کننده نیست. ما نمی‌توانیم قانوناً به فرزندان بالای 18 سال افراد تحکم کنیم که از تابعیت مضاعف شان صرف نظر کنند. زیرا اگر کسی فرزندش خلافی کند، والدینش را مجازات نمی‌کنند.
گیرم پسر نوح با بدان بنشست، خداوند نوح را از پیامبری عزل نکرد. مگر در تاریخ انقلاب با مسئولانی که فرزندان خاطی داشتند برخورد شد؟ این ممنوعیت انتصاب افراد دارای فرزند یا همسر با تابعیت مضاعف، ناشی از علایق و سلایق سیاسی است، ناشی از اینکه من دوست ندارم فردی که خلاف تفکر سیاسی من است، کاره‌ای باشد.
*چه شد که قانون مشاغل حساس به مسأله جذب هیأت‌علمی تسری پیدا کرد؟
در قانون انتصاب مشاغل حساس این مورد نیامده. گویا به صورت قانون نانوشته، به این حوزه هم تسری داده شد که احتمالاً برداشتی از قانون بود. شاید در اصلاح لایحه لازم باشد مشخصاً نخبگان علمی و پژوهشی از آن مستثنی شوند.
