سقط جنین که به آن (سقط خودبهخود) نیز گفته میشود، پایان غیرمنتظره بارداری در ۲۰ هفته اول حاملگی است. سقط جنین لزوماً به این معنا نیست که شما در حفظ بارداری کاری اشتباه انجام دادهاید. اکثر سقطها خارج از کنترل شما هستند و به دلیل توقف رشد جنین رخ میدهند.
در ادامه، انواع سقط جنین آورده شدهاند.
ممکن است متوجه سقط جنین نشوید. در افرادی که علائم سقط دارند، شایعترین نشانهها عبارتند از:
اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
در جدول زیر علائم سقط جنین در هر سه ماهه بارداری آورده شده است.
سه ماهه بارداری |
علائم احتمالی سقط جنین |
سه ماهه اول بارداری |
خونریزی، گرفتگی شکم |
سه ماهه دوم بارداری |
خونریزی و انقباضات شکمی، خروج لخته از واژن، درد کمر یا درد زیر شکم |
سه ماهه سوم بارداری |
درد شدید و مداوم شکم یا انقباضات منظم، کاهش ناگهانی یا از دست دادن علائم بارداری، عدم حرکت جنین |
در زیر، تصویر جنین سقط شده در ماه اول آورده شده است.
اگر میخواهید اطمینان حاصل کنید که جفت جنین نیز از بدنتان خارج شده و داحل رحم باقی نمانده، بهتر است با خصوصیات ظاهری آن بیشتر آشنا شوید. جفت جنین مانند یک توپ گرد و پهن است که قطری حدوداً برابر با ۲۲ سانتیمتر دارد. ضخامت جفت معمولاً حدود ۲ الی ۴ سانتیمتر است و رنگ آن به قرمز تیره مایل است.
محتویات خارج شده از رحم اغلب افرادی که در هفتههای پنجم یا ششم بارداری خود سقط جنین دارند، شامل لختههای خون و بافت است. در هفتههای اول، جنین بسیار کوچک است و در بین همان خون و بافت پنهان شده و از رحم خارج میشود.
اگر در هفته نهم دچار سقط شوید، ممکن است شاهد خروج یک کیسه پر خون باشید که درون آن جنین ۲.۵ سانتیمتری قرار دارد. بهتر است در چنین شرایطی از شریک خود برای دفن آن و دور انداختن این این بافت کمک بگیرید زیرا بدون شک چنین صحنهای برایتان بسیار دردناک خواهد بود.
در هفتههای بالاتر ممکن است به طور طبیعی قادر به دفع بافتهای موجود در رحم خود نباشید و باید از روشهایی که پزشک شما تجویز میکند مانند کورتاژ یا ساکشن برای تخلیه کامل رحم خود کمک بگیرید.
ناهنجاریهای کروموزومی یکی از مهمترین دلایل حدود 50٪ از سقطها در سه ماهه اول (تا 13 هفته) بارداری هستند. کروموزومها ساختارهای کوچکی در سلولهای بدن هستند که ژنها را حمل میکنند. ژنها تمام ویژگیهای فیزیکی فرد مانند جنسیت، رنگ مو و چشم و گروه خونی را تعیین میکنند.
هنگام لقاح، وقتی تخمک و اسپرم به هم میپیوندند، دو مجموعه کروموزوم با هم ترکیب میشوند. اگر تخمک یا اسپرم کروموزوم غیرطبیعی داشته باشد، جنین نیز تعداد غیرطبیعی خواهد داشت. همچنین، در حین رشد تخمک لقاحیافته به جنین، سلولها چندین بار تقسیم و تکثیر میشوند. ناهنجاریها در این فرآیند نیز میتوانند منجر به سقط شوند. اکثر مشکلات کروموزومی بهصورت تصادفی رخ میدهند و دلیل دقیق آن کاملاً مشخص نیست.
عوامل دیگری که ممکن است باعث سقط جنین شوند به شرح زیر است:
هیچ مدرک علمی وجود ندارد که نشان دهد استرس، ورزش، فعالیت جنسی یا استفاده طولانیمدت از قرصهای ضدبارداری باعث سقط جنین میشوند. هر موقعیتی که دارید، مهم است که خود را به خاطر سقط جنین سرزنش نکنید. اکثر سقطها هیچ ربطی به کارهایی که شما انجام داده یا ندادهاید، ندارند.
گفتن اینکه چه چیزی ابتدا در سقط جنین رخ میدهد دشوار است زیرا علائم در هر فرد متفاوت است. گاهی هیچ نشانهای از سقط وجود ندارد و شما در سونوگرافی پیش از زایمان متوجه میشوید که بارداری از دست رفته است. اکثر زنان درجاتی از گرفتگی و خونریزی را تجربه میکنند اما اینکه ابتدا چه اتفاقی میافتد، در زنان مختلف، متفاوت است.
بستگی دارد. برخی زنان گرفتگی دردناک و خونریزی شدید را برای مدت طولانیتری نسبت به دیگران تجربه میکنند. پزشک شما میتواند به شما بگوید چه انتظاری داشته باشید و توصیههایی برای مدیریت درد و گرفتگیها در طول سقط ارائه دهد.
عامل خطر، ویژگی یا رفتاری است که احتمال ابتلا به بیماری یا وضعیت خاصی را افزایش میدهد. عوامل خطر سقط جنین شامل موارد زیر است:
با پزشک خود درباره عوامل خطر سقط صحبت کنید. آنها پس از بررسی سوابق پزشکیتان میتوانند نکات مهم را با شما در میان بگذارند.
بین 10٪ تا 20٪ از تمام بارداریها، به سقط جنین ختم میشوند. اکثر سقطها (80٪) در سه ماه اول بارداری (تا 13 هفته) رخ میدهند. کمتر از 5٪ سقطها پس از 20 هفته بارداری اتفاق میافتند. اگر سقطهایی که کمی پس از لانهگزینی رخ میدهند را در نظر بگیرید، میزان سقط ممکن است بیشتر باشد. امکان دارد فرد متوجه بارداری خود نشود زیرا خونریزی تقریباً همزمان با دوره قاعدگی رخ میدهد. این حالت به عنوان «بارداری شیمیایی» شناخته میشود.
نقل قول از:
Most miscarriages happen during the first trimester of pregnancy, which is about the first 13 weeks.
ترجمه:
بیشتر سقطها در سه ماههی اول بارداری رخ میدهند، یعنی در حدود ۱۳ هفتهی ابتدایی بارداری.
خطر از دست دادن بارداری با هر هفته از بارداری کاهش مییابد. حدود 15٪ از بارداریها به سقط ختم میشوند. خطر سقط در سه ماهه دوم بارداری (13 تا 19 هفته) بین 1٪ تا 5٪ است. عوامل زیادی مانند سن و سلامت شما بر خطر سقط تأثیر میگذارند. با این حال، اگر هیچ بیماری دیگری نداشته باشید، خطر سقط با هر هفته از بارداری کاهش مییابد.
پزشک شما یک سونوگرافی انجام میدهد تا سقط را تایید کند. این آزمایشها ضربان قلب جنین یا وجود کیسه زرده (یکی از اولین ساختارهای جنینی که در سونوگرافی قابل مشاهده است) را بررسی میکنند. همچنین ممکن است آزمایش خون برای اندازهگیری سطح هورمون گنادوتروپین جفتی انسان (hCG) انجام شود. سطح پایین hCG میتواند سقط را تایید کند. در نهایت، پزشک ممکن است معاینه لگنی انجام دهد تا بررسی کند که آیا دهانه رحم شما باز شده است یا خیر.
اگر بارداری از دست برود، جنین باید از رحم شما خارج شود.
پزشک شما ممکن است توصیه کند منتظر بمانید تا ببینید آیا جنین بهطور طبیعی دفع میشود یا خیر. این ممکن است در مورد سقط فراموش شده صدق کند. شروع سقط ممکن است چند روز طول بکشد. اگر انتظار برای دفع بافت ایمن نباشد یا بخواهید بافت را سریعتر خارج کنید، ممکن است دارویی تجویز شود که به رحم کمک میکند بارداری را دفع کند. این گزینهها معمولاً فقط در صورتی که سقط قبل از 10 هفته بارداری رخ داده باشد، در دسترس هستند.
اگر سقط تایید نشده باشد اما علائم سقط داشتهاید، پزشک ممکن است استراحت مطلق را برای چند روز تجویز کند. ممکن است برای مشاهده در بیمارستان بستری شوید. وقتی خونریزی متوقف شود، ممکن است بتوانید فعالیتهای عادی خود را ادامه دهید. اگر دهانه رحم شما گشاد شده باشد، ممکن است نارسایی دهانه رحم تشخیص داده شود و پزشک ممکن است عملی برای بستن دهانه رحم (سرکلاژ دهانه رحم) انجام دهد.
اگر رحم شما بارداری را دفع نکرده باشد یا خونریزی شدیدی داشته باشید، پزشک ممکن است کورتاژ (D&C) یا تخلیه و کورتاژ (D&E) انجام دهد. اگر بارداری شما بیش از 10 هفته باشد، جراحی ممکن است تنها گزینه باشد. در این روشها، دهانه رحم گشاد میشود و هرگونه بافت باقیمانده مرتبط با بارداری بهآرامی از رحم شما تراشیده یا مکیده میشود. پزشک این جراحیها را در بیمارستان انجام میدهد و شما تحت بیهوشی خواهید بود.
قرص سایتوتک نام تجاری داروی میزوپروستول است که در ابتدا برای درمان زخم معده و مشکلات اثنی عشر استفاده میشد اما بعدها به دلیل تاثیراتی که بر انقباضات رحمی داشت و باعث گشاد شدن دهانه رحم میشد، از آن برای سقط جنین و تسهیل زایمان طبیعی استفاده میشود.
مصرف این قرص با توجه به تاثیراتی که دارد، باعث تخلیه کامل محتویات داخل رحم شده و به سقط جنین میانجامد. همچنین بسیاری از پزشکان برای درمان سقط جنین ناقص و تخلیه کامل رحم نیز از این دارو استفاده میکنند.
لکهبینی و ناراحتی خفیف از علائم شایع پس از سقط جنین هستند. اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید زیرا ممکن است نشانههای عفونت باشند:
تا حداقل دو هفته پس از سقط جنین، از قرار دادن هر چیزی در واژن خود، از جمله تامپون، رابطه جنسی یا انگشت خودداری کنید.
خونریزی پس از سقط جنین ممکن است تا دو هفته ادامه داشته باشد، اما بهتدریج کاهش یافته و در نهایت متوقف میشود. در مواردی که سقط جنین به روش جراحی (مانند کورتاژ یا تخلیه) انجام شود، خونریزی معمولاً بلافاصله پس از عمل یا ۳ تا ۵ روز بعد آغاز میشود. این خونریزی ممکن است تا زمان شروع اولین قاعدگی پس از سقط ادامه یابد و با نزدیک شدن به دوره قاعدگی بهتدریج کمتر شود.
زمان نقاهت شما بستگی به طول مدت بارداریتان دارد. سقط جنین قبل از هفته بیستم میتواند بدون عوارض باشد و شما بتوانید بعد از چند روز استراحت و پایان خونریزی، به زندگی روزمره خود بازگردید اما اگر سقط جنین در هفتههای بعدی و در سه ماهگی به بعد اتفاق بیفتد، بدون شک بدن شما عوارض و فشار بیشتری را متحمل خواهد شد و ممکن است چند هفته تا بهبودی کامل زمان نیاز داشته باشید.
تشخیص اینکه جنین سقط شده دختر بوده یا پسر، معمولاً با روشهای علمی و پزشکی انجام میشود و نمیتوان تنها بر اساس علائم ظاهری آن را مشخص کرد. در هفتههای اولیه بارداری، اندامهای جنسی هنوز به طور کامل شکل نگرفتهاند و حتی در سونوگرافی نیز تشخیص جنسیت دشوار است. اگر سقط در هفتههای بالاتر رخ داده باشد (معمولاً بعد از هفته ۱۲ بارداری)، ممکن است از طریق بررسی ظاهری جنین یا نتایج سونوگرافی قبل از سقط بتوان به جنسیت پی برد. همچنین، آزمایش ژنتیکی یا کروموزومی روی بافت جنین یا جفت، دقیقترین روش برای تعیین جنسیت جنین پس از سقط محسوب میشود.
تشخیص اینکه سقط کامل انجام شده است یا خیر، تنها با بررسی پزشک و انجام چند آزمایش ممکن است. معمولاً پس از سقط، پزشک با معاینه لگنی و انجام سونوگرافی، رحم بررسی میکند که آیا تمام بافتهای بارداری از رحم خارج شدهاند یا نه. در سقط کامل، رحم کاملاً خالی است و در سونوگرافی هیچ بافت باقیماندهای دیده نمیشود. همچنین کاهش سریع علائم بارداری مانند تهوع، حساسیت سینهها و قطع خونریزی پس از چند روز میتواند نشانهای از تخلیه کامل رحم باشد.
اگر بیش از سه سقط متوالی (سقط مکرر) داشتهاید، ممکن است آزمایشهای خونی یا ژنتیکی لازم باشد. این آزمایشها شامل موارد زیر هستند:
پزشک شما همچنین ممکن است با استفاده از یکی از روشهای زیر رحم شما را بررسی کند:
معمولاً امکان پیشگیری از سقط جنین وجود ندارد. اگر سقط جنین رخ دهد، به این معنا نیست که شما کاری کردهاید که باعث آن شده باشد. مراقبت از بدن خود بهترین کاری است که میتوانید انجام دهید. چند نمونه از راههای مراقبت از خود عبارتند از:
سقط جنین برای والدینی که انتظار فرزند دارند، لحظهای بسیار احساسی و دشوار است و احساس غم و اندوه در این شرایط کاملاً طبیعی است. به یاد داشته باشید که سقط جنین معمولاً قابل پیشگیری نیست و به دلیل کاری که شما انجام دادهاید، اتفاق نمیافتد. این موضوع به این معنا نیست که شما نمیتوانید در آینده صاحب فرزند شوید یا دوباره سقط خواهید داشت. اگر قصد بارداری مجدد دارید، با پزشک خود دربارهی زمان مناسب بارداری بعدی مشورت کنید و پرسشهای خود را بپرسید. فرامئش نکنید که ناراحت بودن در این شرایط کاملاً طبیعی است.