عصر ایران؛ مهرداد خدیر- آقای علی مطهری نمایندۀ پیشین مجلس شرط موفقیت ستاد امر به معروف و نهی از منکر در مقولۀ حجاب و عفاف را این دانسته که قبل از تذکر به دختران و زنان ابتدا گروهی را به نانوایی‌ها بفرستند تا کم‌فروشی نکنند و عده‌ای را هم به پمپ‌بنزین‌ها تا اکتان نفروشند همچنین شماری را هم به فروشگاه‌های زنجیره‌ای تا گران‌فروشی نکنند. آن‌وقت این اقدامات را رسانه‌ای کنند تا مردم بدانند امر به معروف دایرۀ وسیعی دارد و کار ستاد منحصر به حجاب نیست  آن‌گاه بدون سخت‌گیری صرفا به موارد ناهنجار پوشش بپردازند و در این صورت مردم همکاری خواهند کرد.

   هر چند نیت ایشان قطعا خیر است و نسبت به قبل حساسیت کمتری در بارۀ پوشش دارد اما این همه ساده‌انگاری تقلیل موضوع اسباب تأسف است و به چند نکته می‌توان اشاره کرد:

 

 1. مگر برای وزن نان و منع عرضۀ اکتان و گران‌فروشی در فروشگاه‌های زنجیره‌ای مأمور و ضابط و بازرس نداریم که نیاز باشد 80 هزار نفر را در این قالب به این طرف و آن طرف بفرستند؟!

 2. گویا ذهن علی مطهری از داستان حجاب رها نمی‌شود و شاید این امر به خاطر کتاب «مسألۀ حجاب» پدر باشد که هر چند دیگر چندان مورد مطالعۀ خوانندگان عادی نیست و در قالب قرارداد با ارگان‌ها و پادگان‌ها و نهادها به فروش می‌رسد اما دغدغۀ ایشان است حال آن که موضوع پوشش اختیاری به سبک زندگی مربوط است و از اساس ربطی به نان و اکتان ندارد! به یک دلیل ساده: بر سر آن موارد همه اتفاق نظر دارند ولی در این مورد چنین نیست. دربارۀ موارد حاد ناهنجار هم می‌توان مثل کشورهای دیگر بر اساس عرف تعیین تکلیف کرد.

3. علی مطهری در خالی از جانب مردم سخن گفته که در آخرین انتخابات مجلس شورای اسلامی به خاطر بی میلی گسترده مردم ایشان موفق به جلب آرای قابل توجهی نشد. وقتی نمایندگان راه یافته بین 4 تا 6 درصد آرای واجدان شرایط را کسب کردند حساب رأی نیاورده‌ها روشن است. از همان ابتدا البته روشن بود که ایشان توفیقی کسب نخواهند کرد هر چند در شهرستان‌های کوچک که از تیغ رد صلاحیت جسته بودند کار درستی بود وگرنه همین جمع اقلیت را هم در مجلس نداشتیم.

 

 4. شگفتا که خود شهید مطهری که مسألۀ حجاب را نوشته بود دنبال حجاب اجباری نبود بلکه در مقام یک متفکر اسلامی از اصل حجاب دفاع می‌کرد ولی سال‌هاست فرزند ایشان را با چنین دغدغه‌ای می‌شناسیم هر چند که پله به پله اصلاح می‌کنند و تعدیل و تلطیف انجام می‌دهند.

 

5. مشکل ستاد امر به معروف این نیست که اول باید سراغ نان برود و بعد اکتان و سپس زنان! مشکل این است که بر اساس کدام هویت و ماهیت فعالیت می‌کند؟ در حال حاضر و بعد از شیخ گریان – کاظم صدیقی- رییس رسمی هم ندارد و سرپرست دارد؛ یک چهرۀ سیاسی که رییس شورای نماز جمعه منصوب کرده! ادعای همکاری نهادهای اجرایی با آن هم در حالی است که عالی‌ترین مقام اجرایی قانون مربوطه را مسکوت و متروک کرده و اگر منظور قانون مجازات اسلامی است که در آن بگیر و ببند نیامده و جریمه‌ای مشخص شده و می‌توانند مقرر کنند خلق‌الله یک پلاک گردن‌شان بیندازد تا نمره کد ملی‌شان را بردارند و برگ جریمه صادر کنند!

 

 6. تفاوت نگاه علی مطهری از منظر ایدیولوژیک با عماد‌الدین باقی به عنوان فعال حقوق بشر و پژوهش‌گر هم قابل توجه است. آقای باقی دو سه روز قبل در روزنامه سازندگی نوشت  بر اساس مشاهدات 20 تا 30 درصد خانم‌ها حجاب حداکثری و کامل را رعایت می‌کنند. 20 درصد در نقطه مقابل قرار دارند که طبعا بیشتر به چشم می‌آیند بقیه اما همان حجاب عرفی متوسط را دارند. بدین ترتیب مشخص است که موارد بد پوششی حاد بسیار اندک است و نه نیاز به لشکر کشی 80 هزار نفری دارد نه هشدار داف و ناف رحیم‌پور ازغدی!

 

 7. شگفتی دیگر این که از فعال سیاسی حامی رییس جمهور پزشکیان انتظار می‌رود متوجه خط و ربط این ستاد و صبغۀ سیاسی آن باشد نه آن که قضیه را تا این حد ساده تقلیل و تحلیل کنند. دولت پزشکیان اگر این ستاد را مهار نکند و در مقابل آن کوتاه نیاید همان نقش صدا و سیما در دوران اصلاحات را بر عهده خواهد گرفت و پایگاه اجتماعی و فرهنگی رییس جمهور را هدف قرار خواهند داد.

 

  مشکل سیاست خارجی و به تبع آن معضلات اقتصادی حل نشده و رفع فیلترینگ هم فعلا پشت سد شورای عالی فضای مجازی است هر چند یکی دو پیام‌رسان آزاد شده‌اند  و با این حساب مهم‌ترین دستاورد گشایش‌های فرهنگی و اجتماعی است. برای عامه شاید معرفی فیلم توقیفی در دوران خالص‌سازان به عنوان نماینده ایران در اَسکار چندان ملموس و دستاورد نباشد اما تغییرات اجتماعی مشهود است و همین را هدف گرفته‌اند و آقای مطهری موضوعی در این حد پیچیده را به شرط اعزام آمران به نانوایی و پمپ بنزین و فروشگاه‌های زنجیره‌ای موجه قلمداد کرده‌اند!

 

8. عجیب است اگر آقای دکتر نداند دعوای اصلی بر سر تصاحب خیابان است. اقتدارگرایان می‌خواهند بگویند نه تنها حریم‌های رسمی از آن ماست که خیابان هم از آن ماست. این همه تبلیغ سیاسی و ایدیولوژیک در دوران شهردار فعلی هم با همین نیت صورت می‌پذیرد. چرا به کنسرت خیابانی همایون شجریان اجازه ندادند؟ چون خیابان را از آن خود می‌دانند. 

 

9. هم علی مطهری وهم مسعود پزشکیان هر دو سال‌ها نمایندۀ مجلس و یک دوره نیز هر دو نایب رییس مجلس دهم بوده‌اند با این تفاوت که پزشکیان آقازاده نبوده و با خاندان مهمی هم نسبت فامیلی ندارد و با جامعه بیشتر ارتباط دارد وگرنه اگر به جای پزشکیان، مطهری رییس جمهور شده بود چه بسا ابلاغ قانون موهن را به نان و اکتان منوط می‌کرد!

 

 10. کاش آقای مطهری که فرزند یک روحانی است و با چند خانواده مشهور روحانی نسبت سببی دارد به این نکته هم می پرداختند که اگر قرار باشد اموری از این دست را به ستادهایی با بودجه دولتی و ریاست جوانی غیر معمم به نام روح الله مؤمنی‌نسب بسپاریم روحانیت دقیقا باید به چه کاری مشغول باشد و باز جا دارد از قول آقای رییس جمهور بیاوریم که " 85 میلیون جمعیت داریم و 85 هزار مسجد. هر مسجد هزار نفر را پوشش دهد و تبلیغ مورد نظر را همان جا انجام دهد. " در این حالت دیگر نیاز به استخدام یا بسیج 85 هزار نیرو و اختصاص بودجه هم نخواهد بود.