به گزارش خبرنگار مهر، مسابقات روئینگ قهرمانی آسیا در هایفونگ ویتنام با ۵ مدال برای نمایندگان کشورمان به پایان رسید. ۵ مدالی که با سختی زیاد برای ورزشکاران ایران بدست آمد، بدون امکانات، بدون تجهیزات، بدون رقابت‌های تدارکاتی و با فاصله نسبت به رقبا. تیم روئینگ چهار نفره ایران در فینال این رقابتها به دلیل مصدومیت یکی از نفرات فینال و شانس مدال را از دست داد.
این مدال در حالی از دست رفت که تیم زنان روئینگ سالهاست در مسابقات قهرمانی آسیا و حتی بازی‌های آسیایی دوره قبل صاحب مدال در این ماده شده بود و این بار بعد از سال‌ها این مدال را در شرایطی از دست داد که هیچ فرد جایگزینی برای نفر چهارم نداشت و تیم با حداقل نفرات راهی مسابقات شده بود.
البته شرایط به همین جا ختم نمی‌شد بلکه تیم مردان هم شرایط برابری داشت. این تیم نیز با حداقل نفرات راهی مسابقات شد و نتایج دلچسبی کسب نکرد. قایقرانی روئینگ مردان چند سالی بود که به دلیل عدم استعدادیابی و سرمایه گذاری در سالهای گذشته دچار افول شده بود و این روزها خود را در میادین بین المللی نشان می‌دهد و نتایج بدست آمده نیز تنها به واسطه چند تک ستاره ثبت می‌شود.
دختران روئینگ ایران سال قبل در بازی‌های المپیک پاریس به واسط انتشار فیلم انتقادی یکی از ورزشکاران وارد یک حاشیه شد اما این بار بعد از مسابقات قهرمانی آسیا سه نفر از اعضای تیم روئینگ زنان ایران با انتشار فیلمی از وضعیت نگران کننده این رشته در فاصله یک سال مانده تا بازی‌های آسیایی ناگویای ژاپن گفتند.
مهسا جاور: به داد تیم روئینگ برسید
پاروزن تیم ملی قایقرانی روئینگ ایران با اشاره به اینکه در روز آخر مسابقات از رقابت در ماده چهار نفره به دلیل مصدومیت یکی از ورزشکاران جا مانده اند و نفر جایگزین هم نداشته اند، گفت: ما از فینال قایق چهار نفره جا ماندیم یکی از بچه‌های ما بعد از کسب مدال در فینال حال خوبی نداشت و ما یک مدال را از دست دادیم. نفر جایگزین هم برای سر خط رفتن نداشتیم.
پاروزن المپیکی ایران در بازی‌های سال ۲۰۲۴ پاریس بیان کرد: روئینگ یک سال است که از قایقرانی جدا شده است ما قایقرانان روئینگ خوشحال بودیم اما امسال خبرهای خوبی در راه نبوده است. با شرایط زندگی، ما هر ماه در اردو هستیم و اردوهای طولانی مدت داریم اما نتیجه‌ای که باید را بدست نمی‌آوریم.
وی در بخش دیگری از ویدئوی منتشر شده می‌گوید: هر مدالی که ورزشکاران می‌گیرند زندگی شأن را برای آن می‌گذارند. رشته روئینگ همیشه مدال داشته است. ما همیشه به چین می‌باختیم اما الان این فاصله پررنگ‌تر شده و این اتفاق بدتر و پررنگ‌تر شده است. کاش بیاییم نقط ضعف‌ها را ببینیم. یک سال تا ناگویا مانده است و زمان زیادی نداریم باید با حقیقت روبرو شویم و این حقیقت رشته ما دیده شود. کار خیلی سختی داریم، خیلی مشکل داریم و باید به داد تیم روئینگ برسیم.
زینب نورزی: مسئولین مشکلات روئینگ را حل کنند
دختر قایقران کشورمان که در مسابقات قهرمانی آسیای ویتنام صاحب یک طلا و یک نقره شده است در این ویدئو می‌گوید: این بسیار ناراحت کننده است و امیدوارم مسئولین مشکلات و دغدغه ما را بتوانند حل کنند.
وی ادامه داد: در شرایط تمرین و بحث مربیان ما شرایط خوبی نداریم و این ناراحت کننده است و دغدغه اصلی ما ورزشکاران است. رقابت‌های قهرمانی آسیا محکی بود برای ما، ولی برای بازی‌های آسیایی باید خیلی محکم‌تر پیش برویم. با این اتفاقات که سال پیش افتاده و دیگر نباید تکرار شوند، برنامه ریزی بهتری برای بازی‌ها داشته باشیم.
ملی پوش روئینگ کشورمان بیان کرد: پشت سر هر مدالی خیلی سختی هست. این سختی‌ها را به جان دیدیم تا آن مدال را بگیریم. امیدواریم در این راه کمک کنند و مشکلات را حل کنند. این خیلی ناراحت کننده است تیم روئینگ با این شرایط اوضاع خوبی ندارد.
کیمیا زارعی: اگر مدال طلای ناگویا را می‌خواهند به داد ما برسند
دیگر قایقران تیم ملی روئینگ ایران هم که در این رقابتها در ماده سنگین وزن دو نفره صاحب مدال طلا شده است، گفت: یک سال قبل بازی‌های آسیایی است و اینجا محک خوبی برای آنالیز دیگر تیم‌های آسیایی و خود ما بود. ما امسال در نبود کشورهایی مثل چین و ژاپن به سختی توانستیم، تاکید می‌کنم به سختی توانستیم جایگاه‌های سال قبل را حفظ کنیم و این تمام حس کردن ما از این شرایط به واسطه تجربه ما می‌آید.
وی تاکید کرد: از لحاظ آمادگی بدنی و آنچه که نیاز ما بود نسبت به رقبا عقب تر بودیم و از خیلی از کشورها عقب تر هستیم به جز کشور چین و ژاپن که شرایط شأن فرق دارد.
کیمیا زارعی افزود: تمام کشورهای آسیایی خود را از آسیا جدا کرده اند و با علم اروپا و امکانات آنها تمرین می‌کنند. اگر مدال طلای ناگویا را می‌خواهیم و خواسته اصلی ما ورزشکاران هم همین است و فدراسیون هم قول آن را به وزارت داده است باید در حد همان طلای آسیا علم داشته باشیم و پشتوانه برای ورزشکاران داشته باشیم. امیدوارم صدای ما برسد به گوش کسانی که می‌توانند کاری برای ما کنند. این دغدغه ما ورزشکاران بود که آمدیم جلوی دوربین و حرف خود را زدیم.
