انسانیت زدایی(Dehumanization) تنها برچسب غیرانسانی به آدم‌ها نیست؛ بلکه نازل کردن شأن و ارزش انسان‌ها نیز تلقی می‌شود.
به گزارش خبرآنلاین، این پدیده انواع زیادی دارد. برخی فکر می‌کنند که انسانیت زدایی مربوط به دوران‌های گذشته است؛ غافل از اینکه پس از انقلاب دیجیتال و انفجار ارتباطات، این پدیده صورتی شیک و پر زرق و برق به خود گرفته، و در موقعیت‌های تبلیغاتی، از نوع تجاری آن(Advertising) رونق زیادی پیداکرده است.
برده‌داری قدیمی، مدل کردن بدن‌ها، استفاده ابزاری از زنان و کودکان و تحقیر آنان به نفع سوداگران در عرصه‌های اقتصادی، هنری و اجتماعی، در شکل‌های بظاهر موجه و جامعه پسند، از نمونه‌های کلاسیک و رایج انسانیت زدایی است.
اما برچسب زدن، کنسل کردن(Cancel Culture)، تجسس و افشای بی‌رحمانه‌ی مسایل شخصی، خوداظهاری مرضی و از این قبیل، از نمونه‌های جدیدتر انسانیت زدایی بشمار می‌روند که متأسفانه به دلیل افول اخلاق و معنویت، روز به روز گسترش نیز می‌یابد.
استمرار این پدیده در سطح فردی، منفعل شدن و ابتلا به اختلالات روانی، و در سطح جامعه، شکستن قبح زشتی‌ها، ترویج قضاوت ساده و حکم به نیستی آدم‌ها در صحنه زندگی اجتماعی، و گسترش آسیب‌های روانی و اجتماعی است.
باید مراقبت کنیم که حضور ما در فضای مجازی با همه خوبی‌های آن، منجر به انسانیت زدایی از آدم‌ها نشود.
