سرویس جهان مشرق - دنی سیترینویتچ، پژوهشگر ارشد برنامه «ایران و محور شیعه» در مؤسسه مطالعات امنیت ملی رژیم صهیونیست است. او به مدت ۲۵ سال در سمت‌های فرماندهی مختلفی در واحدهای جمع‌آوری اطلاعات و تحقیقات در اداره اطلاعات ارتش اسرائیل (آمان) و در سمت‌های وابسته به سازمان آمان در سفارت رژیم صهیونیستی در واشنگتن خدمت کرده است.
او در گزارشی مدعی شده است که ایران از فرصت آتش‌بس در غزه نهایت استفاده را کرده و تلاش خواهد کرد تا مقاومت فلسطین را ترمیم و آن را بازسازی کند تا از این طریق سایه تهدید را در کنار گوش رژیم صهیونیستی حفط کند و همزمان به تقویت قوای نظامی خود در داخل نیز بپردازد. در ادامه به متن مشروح گزارش این کارشناس صهیونیست اشاره خواهد شد.
لازم به ذکر است که مشرق صرفاً جهت اطلاع نخبگان و تصمیم‌گیران عرصه سیاسی کشور از رویکردها و دیدگاه‌های محافل رسانه‌ای-اندیشکده‌ای بین‌المللی این گزارش را منتشر می‌کند و دیدگاه‌ها، ادعاها و القائات این گزارش لزوماً مورد تأیید مشرق نیست
سیترینویتچ، پژوهشگر حوزه مسائل ایران نوشت:
ایران از آتش‌بس در غزه حمایت می‌کند، زیرا از نظر آن، می‌توان از این فرصت استفاده کرد و به هدف استراتژیک حفظ جنبش حماس در نوار غزه دست یافت. ایران تلاش خواهد کرد تا اطمینان حاصل کند که حماس در هر سناریویی در موقعیت پیشرو در نوار غزه باقی خواهد ماند و احتمالاً به دنبال مسلح کردن بیش از پیش حماس و تقویت قدرت نظامی آن خواهد بود.
به طور کلی، ایران قصد ندارد از بازسازی «محور مقاومت» دست بکشد، اما در عین حال قصد دارد مؤلفه «ایرانی» بازدارندگی خود را نیز به شدت تقویت کند. ایران با آغاز جنگ علیه غزه، تلاش کرد با اعمال فشار بر اسرائیل از طریق «محور مقاومت» به جنبش حماس کمک کند تا به هدف استراتژیک خود در حفظ جنبش حماس در نوار غزه به عنوان یک نیروی مسلح که در آینده به «آزار» اسرائیل ادامه خواهد داد، دست یابد.
این کارشناس صهیونیست با عنوان کردن این مسئله که آتش‌بس غزه به نفع ایران است، نوشت:
با توجه به این موضوع، آتش‌بس در غزه به نفع ایران است، زیرا آن را به منزله حفظ حماس و اجازه دادن به آن برای بازسازی قابلیت‌هایش می‌داند. احتمالاً تهران به دنبال کمک برای تقویت قدرت حماس در غزه (علاوه بر اقداماتش در کرانه باختری با هدف حمایت از زیرساخت‌های نظامی حماس در آنجا) خواهد بود تا آن را به عنوان تهدیدی برای اسرائیل همچنان حفظ کند.
باید تأکید کرد که علیرغم نزدیکی ایدئولوژیکی قطر و ترکیه با حماس، با فرض اینکه این جنبش بخواهد قدرت خود را بازسازی کند، قطعا به کمک ایران به عنوان "پشتوانه لجستیکی" که به آن اجازه می‌دهد توان نظامی خود را ترمیم و بازسازی کند، نیاز خواهد داشت.
به طور کلی، و با وجود ضرباتی که «محور مقاومت» در دو سال گذشته متحمل شده است، تهران به هیچ وجه از آن دست نکشیده است. درست است که مشکلات زیادی وجود دارد که مسیر ایران برای دستیابی به این هدف را دشوار می‌کند - از سقوط دولت بشار اسد در سوریه گرفته تا ادامه حملات اسرائیل و چالش‌های سیاسی در عراق و لبنان - اما با این حال ایران تسلیم نمی‌شود. ایران تا حد امکان تلاش می‌کند تا جنبش حزب‌الله در لبنان را احیا کند، قدرت شبه‌نظامیان در عراق را تقویت کند و به قدرت افزایی انصارالله در یمن ادامه دهد.
سیترینویتچ در پایان افزود:
علاوه بر این، با توجه به درس‌هایی که ایران از جنگ ۱۲ روزه گرفته است، به نظر می‌رسد رهبری در تهران دریافته است که نمی‌توان تنها به «محور مقاومت» برای جلوگیری از حمله مجدد اسرائیل به ایران تکیه کرد. بنابراین، از زمان پایان جنگ، ایران با تمرکز بر روی تقویت توان موشکی و ارتقای سامانه‌های پدافند هوایی خود، بخش «ایرانی» بازدارندگی‌اش را تقویت کرده است.
در نتیجه، رهبری تهران از آتش‌بس در غزه بسیار راضی است، اما نه به این دلیل که این آتش‌بس به حل‌وفصل مسئله فلسطین منجر می‌شود، بلکه چون این فرصت را به حماس می‌دهد تا جایگاه خود را در نوار غزه تثبیت کرده و با کمک تهران، توان نظامی‌اش را بازسازی کند. تهران حماس را به‌عنوان یکی از اجزای اصلی محور مقاومت می‌بیند که می‌تواند سال‌ها امنیت اسرائیل را به چالش بکشد. با این حال، و علیرغم تلاش‌ها برای بازسازی محور مقاومت، واضح است که ایران برای دفاع از خود فقط به محور مقاومت تکیه نخواهد کرد و به‌طور جدی در حال تقویت توانایی‌های تهاجمی و دفاعی خود برای دور بعدی درگیری احتمالی با اسرائیل است.
