تازه‌های سیاسی:

افرادی که حرف‌های ناامید کننده می‌زنند، دلسوز مردم نیستند

صدا و سیما دوشنبه 05 آبان 1404 - 14:38

نائب رئیس مجلس شورای اسلامی گفت: افرادی که در کشور حرف‌های ناامید کننده می‌زنند، دلسوز مردم نیستند.

گفتگوی ویژه خبری

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، در برنامه گفتگوی ویژه خبری یکشنبه شب شبکه خبر، موضوع دستاوردهای حضور در نشست اتحادیه بین المجالس جهانی در ژنو با حضور آقای حمیدرضا حاجی بابایی، نائب رئیس مجلس شورای اسلامی بررسی شد.

متن کامل این گفتگو به شرح زیر است؛

سؤال : آی پی یو چه جایگاهی دارد و هیئت پارلمانی ایران با چه هدف و چه دستاوردهایی در این اجلاس شرکت کرده است؟

حاجی بابایی :

آی پی یو یا اتحادیه پارلمانی جهانی که مشهور به آی پی یو است، قدیمی‌ترین و اصلی‌ترین مجمع جهانی است که متکی به مردم و مجالس دنیا است با ۱۳۰ سال سابقه. سازمان ملل ۸۰ سال سابقه دارد و سازمان ملل از دل این مجموعه بیرون آمده است. جایی است که با دولت‌ها متفاوت است و حتی سازمان ملل که دولت‌ها در آن حضور پیدا می‌کنند، اینجا یک جایگاه مردمی است. یک ظرفیت بسیار بالایی است برای بیان حقایق، مواضع کشور‌های گوناگونی که در اینجا جمع می‌شوند و واقعاً تصمیم‌های مهمی هم می‌گیرند. ممکن است در بعضی از جا‌ها ما ایراد داشته باشیم، بعضی‌ها موضع درستی نگیرند، اما برآیند آی پی یو یک برآیند کاملاً مردمی، جهانی، بشردوستانه و به دنبال رفع مشکلات بین المللی هستند. به همین دلیل است که هر ششماه یک بار در یک کشوری برگزار می‌شود و مصوبات آن هم اثرگذار است. ما چیزی حدود ۲۹ مجمع و کارگروه و به شکل‌های گوناگون مجمع‌ای پی‌ای و پاسیک و ۲۹ جایگاه را در این آی پی یو داریم که در آنها موضوعات مهم مطرح می‌شوند. مثلاً چهار کمیته اصلی وجود دارد که این چهار کمیته در مورد امنیت و مسائل حقوق بشر صحبت می‌کنند، در مورد گرسنگی، در مورد وضعیت کودکان، در مورد مسائل گوناگون که خیلی زیاد است، آن چیز‌هایی که امروز بعنوان معضلات اجتماعی و جهانی مطرح می‌شوند مثل جنگ، خونریزی و مسائل گوناگون در اینجا مطرح می‌شود و در مورد آنها صحبت می‌کنند. جای بزرگ تر، عمیق‌تر و تأثیرگذارتر از آی پی یو ما درحال حاضر نداریم. مثلاً‌ای پی‌ای داریم که مجالس آسیایی است، یا پاسیک که مجمع مجالس اسلامی است را داریم، بریکس و شانگهای هم داریم. اما آن که کامل‌ترین است،‌ای پی یو است که در آن ۱۳۲ کشور در حضور داشتند، چیزی حدود هزار و ۱۵۰ نفر در اینجا شرکت کردند که ۶۰۰ نفر از اینها نمایندگان کشور‌های گوناگون بودند و ۳۷ نفر از آنها خانم بودند. یعنی یک جایی که به صورت زنده مطالب آن پخش می‌شود، دنیا در جریان قرار می‌گیرد، به راحتی در اینجا صحبت می‌شود، گفت‌و‌گو می‌کنند، خیلی بالاتر از دولت ها، یعنی محدودیت‌هایی که برای دولت‌ها وجود دارد، اصلاً در اینجا وجود ندارد. به همین دلیل است که برای جمهوری اسلامی یک ظرفیت بسیار بالایی است که من از چند منظر باید به آن اشاره کنم. یکی اینکه ما بعنوان جمهوری اسلامی در اینجا حضور پیدا کرده‌ایم تقریباً در تمام کمیسیون‌ها و کمیته‌ها و مجمع عمومی حضور خیل قوی و قدرتمندی داشتیم. تصویری که پخش شد از اعضای این هیئت و اشخاص آن را که کاملاً شناختید هر کدام جایگاه ویژه‌ای در آنجا داشتند که من باید از این نمایندگان تقدیر کنم. ما روز شنبه که رفتیم، یکشنبه صبح که شروع شد تا پنجشنبه عصر همه دوستان ما در کمیته‌ها و مجمع داشتند کار می‌کردند. ساعت ۷ و نیم جلسه شروع می‌شد، یکی دو ساعت هم خودمان جلسه داشتیم که هماهنگ کنیم که فردا چه اقدام‌هایی باید انجام بدهیم، چه نطق‌هایی باید داشته باشیم، چه کسی باید صحبت کند، چه کسی باید موضع بگیرد. خیلی فعال بودند، من به دوستان گفتم ما به سوئیس و ژنو آمده‌ایم از اینجا که برگردیم بگویند ژنو به چه شکلی بود، شاید خیلی نتوانیم تعریف کنیم فعالیتی بود که من جا دارد تشکر کنم از وزارت خارجه، از سفیرمان در ژنو که با تمام قدرت ورود پیدا کردند، از ریاست مجلس که تمام ظرفیت موجود را برای حضور ما برای شرکت ما در این اجلاس را فراهم کردند، امور بین الملل، تشریفات، مترجم‌های قوی و ویژه تشکر کنم از صداوسیما، هم به دلیل دو نفر نمایندگان که به آنجا فرستادند و هم خانه ملت که حضور پیدا کردند. یک مجموعه تمام عیار جز خود بنده ظرفیت ظرفیت بسیار بالایی بود. ما در این اجلاس از چند منظر وارد شدیم، یکی اینکه ما چند موضوع را باید مطرح می‌کردیم، این چیز‌هایی که می‌خواستیم مطرح کنیم در آنجا مطرح بود، نه اینکه ما فی البداهه مطرح می‌کردیم، اما نوع بیان متفاوت بود. یعنی ممکن بود در یک هاله‌ای از ابهام بیان شود یا آن شفافیتی که ما می‌خواستیم را نداشت. کمیته خاورمیانه که رئیس آن یک فرد مصری بود یک گزارشی آورد بعنوان کمیته، گزارش را کمیته‌ها می‌آوردند و اعلام می‌کردند و اگر مخالفی نبود تمام می‌شد، کسی کامنت این را می‌خواست بگذارد، مصوب تلقی می‌شد. این را در رابطه با غزه قرائت کرد با شدت و حدت اشاره کرد و بیان کرد، کودکان و زنان را کشتند، بیمارستان‌ها را تخریب کردند و خوب گزارش داد. آخرش که تمام شد، من گفتم دو ملاحظه دارم، یک همه اینها را که گفتید تشکر می‌کنم، اما بفرمایید که همه این جنایات را در غزه چه کسی مرتکب شده است، این را نیاورده‌اید، پیشنهاد بنده را بنویسید که این جنایت‌ها توسط امریکا و رژیم صهیونی انجام شده است. دوم این دو که جنایت مرتکب شده‌اند، باید محاکمه شوند و این را به رأی بگذارید. من فکر می‌کردم از اروپایی‌ها و کسانی اعتراض می‌کنند و یک چالش جدی برگزار می‌شود، سکوت محضی در مجمع بود و همه فقط نگاه می‌کردند و هیچ صحبتی نمی‌کردند. هیچ مخالفتی نشد، رئیس به نایب رئیس و هیئت رئیسه به هم نگاه کردند و گفتند تصویب. هیئت ما به من می‌گفتند این را مطرح می‌کنی می‌شود محل چالش آنها و علیه ایرانی‌ها چیز‌هایی می‌گویند و دعوایی به راه می‌افتد، اما تصویب شد. یا در نطقی که من انجام دادم، خیلی شفاف و روشن بحث کردم، گفتم این مجمع را برای چه تشکیل داده‌اید، تشکیل داده‌اید برای دفاع از کودکان و زنان و هفت هشت مورد را گفتم و گفتم همه اینها توسط رژیم صهیونی به چالش کشیده شده است و جنایتی که مرتکب شده‌اند همه اینها را زیر سؤال برده است. نمی‌خواهیم موضع بگیریم، موضع بگیریم بگوییم این کار‌ها را اینها انجام داده‌اند و باید با آنها مقابله شود، باید از اینجا عبور کردند. گفتم من تعجب می‌کنم یک امریکایی جنگ را شروع می‌کند، این همه جنگ ۱۲ روزه، جنگ غزه، این همه کشتار، ۶۸ هزار نفر کودک و زن و بیمار همه کشته شده‌اند، همه دنیا هم می‌دادند. به ما می‌رسیدند همه بابت جنگ ۱۲ روزه می‌گفتند احسنت، ایستادید و پیروز شدید و تبریک می‌گوییم ولی در سخنرانی سکوت می‌کردند. من گفتم آن کسی که همه این جنگ‌ها را به وجود آورده است، خودش آمده است در شرم الشیخ یک اجلاسیه بعنوان ناجی راه انداخته است. حضور پیدا کرده است و چند تا از رؤسای کشور‌ها را هم دعوت کرده است و اینها نشسته‌اند و می‌گویند ما می‌خواهیم صلح برقرار کنیم آن هم به ریاست ترامپ. گفتم برای من تعجب آور است که با غرور و نوع رفتار‌های مغرورانه خودش همه رؤسای کشور‌ها را تحقیر کرد و معلوم بود که از ته این کاسه چیزی بیرون نمی‌آید و بیرون که آمدند دوباره عملیات شروع شد و غزه را زدند. این چه دنیایی است که ما درست کرده‌ایم که یک نفر جنگ را شروع می‌کند؛ همه گوش می‌کردند، هم جنگ راه می‌اندازد و هم صبح را راه می‌اندازد و دروغ می‌گوید. امروز دروغگویی و حیله گری که امریکا در دنیا انجام می‌دهد، بر هیچکس در دنیا پوشیده نیست. بعضی‌ها لبخند می‌زدند، بعضی‌ها با سر تأیید می‌کردند، همه اروپایی‌ها هم بودند، نماینده امریکا نبود. این بار امریکا عضو نیست، رژیم صهیونی عضو است. بار قبل در ششماه گذشته که در تاشکند جلسه داشتیم، ما بیرون آمدیم و همه بیرون آمدند، ایندفعه اصلاً جرأت نکرده بود در آی پی یو حضور پیدا کند. میدان در دست جمهوری اسلامی و کسانی بود که این تفکر و اندیشه را دنبال می‌کردند. بحران بعدی را گفتم، مجامع بین المللی ما الان چه جایگاهی دارند، هرچه قدرت‌ها به آن دستور بدهند آن را اجرا می‌کند. امروز تعجب من از این است که اروپایی که تا دیروز می‌گفتیم شریک بی فروغ امریکا است، امروز شده است تابع بلامنازع، هر دستوری بدهد بدون، چون و چرا انجام می‌دهند ولی همه شان هم از امریکا ناراضی هستند، اما به صورت رسمی نمی‌توانند بیان کنند. چه دنیایی است که ما درست کرده‌ایم، سازمان ملل چه نقشی دارد، شورای امنیت، این چه شورای امنیتی است. گفتم توافقنامه امضاء کرده‌اید، تشکر، ما توافقنامه امضاء کردیم، ترامپ آن را پاره کرد، سه کشور اروپایی هم سکوت محض کردید، گناه ما اینجا چه بود. چه نوشتند، نمی‌خواهم وارد فضا شوم، نباید اتحاد مملکت فعلاً جابجا شود. شما بفرمایید ما را به چه دلیل به شورای امنیت، اسنپ می‌برید. شما ۶۰۰ نماینده نشسته‌اید به ما جواب بدهید، به چه دلیلی، آن هم در موقعیتی که دو کشور از پنج کشوری که صاحب وتو هستند مخالف هستند. اما شما چند کشور را که یکی از آنها ممکن است ۳۵۰ کیلومتر آن طرف‌تر باشد را راضی کرده‌اید، ۱۰ رأی درست کرده‌اید، در برابر چین، در برابر روسیه، در برابر بعضی از کشور‌های قدرتمند دیگر، رأی جمع کرده‌اید، تصویب کرده‌اید. شما کجای تاریخ سراغ دارید، روسیه شورای امنیت، تا رئیس شد اعلام کرد که این حرف بی ربط است، بی حساب است، جمهوری اسلامی گناهی ندارد.

شورای امنیتی است که یک نفر می‌نشیند یک حرف می‌زدند نفرش فردا ساعت هشت یک حرف دیگر می‌زند، کی دستور داد آیا این سه نفر کشور اروپایی نمی‌دانند که یعنی قانون را زیر پا گذاشته میشود این یک، بحران دوم اینکه قانون زیر پا گذاشته میشود، شورای منشور سازمان ملل زیر پا گذاشته می‌شود، نکته سوم اینکه شما اخلاق را هم زیر پا گذاشتید یعنی به هیچ اصول اخلاقی بین الملل دیگر. باور بکنید از ما تشکر می‌کردند به زبان انگلیسی به زبان عربی به زبان‌های گوناگون تشکر، تشکر عبور می‌کردند اروپایی بودند، آفریقایی بود، همه یک نفر نیامد جلو بگوید این حرف‌ها چی بود گفتی یه نفر بلند نشد بگوید ما به این حرف‌ها داریم یعنی من تا حالا ندیدم یک بار اتفاق بیفتد مجمع آی پی یو تشکیل بشود در طول شش روز یک کلمه‌ای که علیه جمهوری اسلامی باشد مطرح نشود این نشان میدهد زیر پوست آی پی یو خبر‌هایی وجود دارد.

سوال: زیر پوست ملت‌های دنیا در واقع؟

حاجی بابایی: منظورم همین است زیر پوست ملت‌های دنیا یک خبر‌هایی هست اصلاً ... دنیا با جمهوری اسلامی دارد حق را به جمهوری اسلامی می‌دهد مثل کی مثل نود میلیون ایرانی آقای خسروی هر چه ما عزت در آن داشتیم ما رتبه اول را کسب کردیم.

سوال: رتبه اول در چی؟

حاجی بابایی: یعنی ببینید از از نظر فعال بودن و پیشنهاد دادن و مصوبه گرفتن اقیانوسیه و آسیا که سی و شش کشور حضور پیدا کرده بودند این در بین قاره‌ها دیگر شد اول در بین سی و شش کشور سه کشور شدند رتبه اول جمهوری اسلامی ایران به دلیل پیشنهاد‌ها و حضور و مطالبی که مطرح کرد و مصوبه‌ای که گرفت، تایلند به دلیل پیشنهاد خیلی عمومی خیلی چیز مهمی هم نبود از شش ماه قبل کار کرده بود و یک مصوبه گرفت که در واقع ماده واحده‌ای اضافه کرد یکی هم استرالیا بود، چون رئیس کمیته حقوق بشر بودند و اونجا فعالیت خوبی داشتند اینها سه کشور، ولی این برجستگی سه کشور آن که خودش را بیشتر نشان داد در صحنه بین المللی و در داخل جمهوری اسلامی ایران بود خدا می‌داند با تمام وجودم دارم عرض می‌کنم این افتخاری که در آی پی یو خلق شد برای مجلس ایران اقتدار نود میلیون ایرانی بود، روح نود میلیون ایرانی در آی پی یو کاملاً خودش را نشان می‌داد جالبه بدانید همه اون‌هایی که در آن جا حضور داشتند از این حضور نود میلیونی مردم اطلاع داشتند. از این یکپارچگی مردم از ما کمتر اطلاع نداشتند و تشکر می‌کردند این مردم بودند آمدند حضور پیدا کردند این اقتدار در آی پی یو از مردم بود و ما در واقع نماینده همین مردم بودیم داشتیم حرف می‌زدیم، ببینید از هر قسمت جنگ دوازده روزه را آقایان نماینده ها، ششصد نفر نماینده شما به ما جواب بدهید ما از روز اول گفتیم آمریکا حیله گر است دروغ می‌گوید خیلی‌ها می‌گفتند نه آقا شما وارد بشوید حرف بزنید رهبر عزیز ما بار‌ها اعلام کرده بود و رهبر ما برای اینکه برای مردم احترام قائل هست و می‌خواهد عموم به جمع بندی برسند در مسائل نمی‌شود با زور بگی این کار را بکن یا نکن فرمودند که مذاکره را انجام بدهید همواره مذاکره شد.

روسای سه قوه می‌خواهید مذاکره بکنید شما جمع‌بندی بکنید که مذاکره کنید، اما این آمریکا نه به حرفش می‌شود نه به قولش می‌شود اطمینان کرد، رفتیم مذاکره می‌کردیم...

سوال: شما انگار داشتید توضیح می‌دادید توی...؟

حاجی بابایی: من برای آنها توضیح می‌دادم و ما داشتیم مذاکره می‌کردیم، جمعه صبح بلند شدیم دیدیم چند نقطه ایران بمباران شده، فرماندهان ما را شهید کردند و کار‌های دیگری که باید انجام بدهند، البته ما پرقدرت و پرتوان با پشتیبانی نود میلیون جمعیت ایران نیروی مسلح ما، رژیم صهیونیستی را سر جایش نشاند، روز پنجم دست هایش را برد بالا و به آمریکا اعلام کرد من نمی‌توانم سرپا بایستم یک کاری بکن.

سوال: آنها این قضاوت را قبول داشتند؟

حاجی بابایی: خدا می‌داند، خدا می‌داند هر جا ما را در راهرو می‌دیدند نگاه‌ها. آدم وقتی جای سخنرانی می‌کند نگاه‌ها می‌فهمد دیگر ما دیگر سی چهل سال است داریم کار تعلیم و تربیتی انجام میدهیم در این جمهوری اسلامی و کار سیاسی اگر یک مورد قرار بود حرفی داشته باشد می‌دیدیم فوری تابلو را می‌برد می‌گوید من حرف دارم اینجا می‌تواند حرف بزند یعنی خیلی آزاد است می‌تواند حرف بزند یک نفر از ششصد نفر تابلویش را بالا نبرد که بگوید من حرف دارم، این صحبت‌های من هم در مجمع انجام شد هم در‌ ای پی‌ای انجام شد، یعنی هم در مجمع کشور‌های اسلامی هم مجمع آسیایی انجام پذیرفت یک نفر نه تو راهرو نه یواشکی نه جایی یک نفر در یک گوشه‌ای یک کمیته‌ای یه چیزی در مورد حمله ایران به قطر گفته بود که اسرائیل و ایران اینجا حمله کردند، البته شمس‌الدین حسینی ما نماینده عزیزمان جواب داده بود محکم و توی راهرو یکی از دوستان پرسید این چی بود گفتی گفت به خدا من نمی‌خواستم بگویم یه چیزی نوشته بودند من دیگر خواندم یعنی راضی نبود. ولی یک چیزی نوشته بودند و عبور کرد و ولش کن دیگر، ببخشید من اصلا نمی‌خواهم وارد شوم از این نگاه ما در تمام قسمت‌ها ما این را کاملاً می‌دیدیم این مردم ما آمدند میدان این را تعریف کردند عموم کسانی که در آنجا حضور پیدا کردند جمهوری اسلامی را در این مجمع موفق دیدند صاحب نظر دیدند من خودم بخواهم بگویم من وقتی در کمیته حقوق بشر رفتم آقای آقاتهرانی را دیدم داشت بحث می‌کرد و رفتم آقای شمس‌الدین را دیدم داشت بحث می‌کرد، آقای زارع، آقای نوروزی، خانم آزاد واقعاً افتخار کردم گفتم با خودم همراهان ما دوستانمان، همکاران خوب ما چقدر قدرتمندانه با دلسوزی کامل یک نفر فکر نمی‌کرد من با او اختلاف نظر دارم این با من اختلاف نظر دارد این یک نکته، نکته بعدی اینکه ما با حدود ده کشور دو جانبه صحبت کردیم با رؤسای مجالس و رئیس مجلس مثل روسیه، مثل آفریقای جنوبی، مثل برزیل، مثل مالزی باور کنید شما بپرسید از دوستان ما من اغراق نمی‌کنم اون‌ها در بعضی از زمینه‌ها و از ما عقب نبوده‌اند بلکه جلوتر حرف می‌زدند من با آقای آقاتهرانی شوخی کردم، این معاون اسم نمی‌برم این معاون مجلس فلان کشور این حرف‌هایی که زد بهتر این است که برایش شما برگه‌ای بفرستید عضویتش را در حزب تان بپذیرید.

سوال: این قدر انقلابی؟

حاجی بابایی: آن قدر انقلابی حرف زد اصلا ما خودمان تعجب می‌کردیم، بعد می‌گفتیم این، این، این می‌گفتند ما خودمان این را میدانیم گفتند ما می‌فهمیم شما چه کار کردید ما می‌فهمیم در العودید شما آمریکا را که زدید چه کار کردید ما همه اینها را می‌فهمیم ما می‌فهمیم که موشک‌های شما توی اسرائیل چکار کرد.

سوال: حالا شما اشاره کردید، این تعریفی که از مردم ایران در دنیا الان وجود دارد و این نگاهی که ملت‌های دنیا که چکیده هایشان میشود نمایندگانی که‌ای پی یو جناب‌عالی توصیف کردید که چه نگاهی به ملت ایران و جمهوری اسلامی ایران دارند که ملت را یک ملت یکپارچه مستحکمی در کنار هم می‌بینند، اما در داخل به نظر می‌رسد خیلی اینجوری نیست قبول دارید یعنی آن استحکام و آن اتحادی که شما در بیرون از ما سراغ دارند در داخل ما بعضاً یک دعوایی با هم داریم می‌کنیم که این هم برخلاف آن منویاتی است که رهبر معظم انقلاب گفتند هم بر خلاف مصالح ملی ماست بر خلاف خیلی از منافعی است که ملت ایران باید داشته باشند چرا اینطوریه؟

حاجی بابایی: من در آی پی یو که می‌نشستیم دوستانی که همراه بودیم شش نفر بودیم دیگر شاید توی ایران ممکنه با هم تفاوت‌هایی از نوع نگاه داشته باشند همه به خدا یک لحظه من حس نکردم که این شش نفر با هم یک سر سوزن در کار‌هایی که داریم اونجا دنبال می‌کنیم یک سر سوزن تردید داشته باشند حرف جالبی را زدید اونجا افتخارشان به ایران بود ایرانی که چندین هزار سال تمدن دارد ایرانی که هزار و چهارصد سال است با اسلام توانسته دنیا را نسبت به ایران مطلع بکند ملت را مطلع بکند مردمی که در طول چهل و شش سال به جایی رسیدند که در یک لحظه و یک آن نود میلیون کنار هم می‌ایستند می‌آید در خیابان می‌گوید من نه اهل نماز جمعه هستم نه اهل این هستم نه اهل آن هستم حتی شده به شما چندتا بی‌حساب بهتون می‌زنیم، اما امروز فرق دارد این مردمند، مردم این هستند آن دعوایی که شما می‌فرمایید بین خواص است اینها مردم نیستند.

سوال: که جدیداً هم بیشتر شده؟

حاجی بابایی: من تعجب می‌کنم، رهبر عزیز انقلاب ما می‌فرمایند اتحاد مقدس ما از یک معبری داریم عبور می‌کنیم یه دنیا جلوی ما ایستاد، دولت‌ها با ما جنگیدند ما از این معبر سخت داریم عبور می‌کنیم اینجا حالا یکی اومده می‌گوید ... کینه اش را می‌ریزد بیرون، یکی دعوایش را می‌ریزد بیرون، ... اختلاف سلیقه است هرکس هم حرفش را بزند نقد هم اشکال ندارد آقا این رفتار‌هایی که با هم دارید این دعوا‌هایی که دارید به جهنم که با هم دعوا دارید ملت را رها کنید شما دارید ملت را می‌زنید.‌

نمی‌دانم توی فلان اتفاق توی این فلان توی آن من نمی‌خواهم نام ببرم من کلی دارم عرض می‌کنم می‌خواهم بگویم آقا دست از سر ملت بردارید.

سوال: هرکس با هر انگیزه‌ای؟

حاجی بابایی: هر انگیزه‌ای یعنی هر شمشیر شکسته‌ای، هر نیزه شکسته‌ای دارد می‌آورد پرتاب می‌کند به روی ملت به روی نظام جمهوری اسلامی یعنی اینها همه علیه نظام است تضعیف نظام است تضعیف مردم است تضعیف ایران بزرگ است واقعاً دست برداریم، بله ما خیلی حرف داریم بزنیم شما هم خیلی حرف داری بزن کی حرف ندارد بزند ولی امروز قرار است که یک حرف بزنیم همه مان، یک حرف مان این است که آمریکا با حدود چهل کشور همکاری کردند تا ما را بزنند، هستند امروز مجالسشان نیستند، اما دولت هایشان که هستند آمدند دندان هایشان را هم که تیز کردند خوب ما چه کار داریم که با همدیگر می‌کنیم بسیار آرام بگیریم.

سوال: اصلاً نمی‌خواهم سیاسی و جناحی نگاه کنم هر کسی که واقعاً هی سعی می‌کند که به نوعی به این اتحاد خدشه وارد بکند از هر طرفی چرا درک نمی‌کنند این شرایط امروز ما را؟

حاجی بابایی: خوب درک می‌کنند اتفاقاً خوب درک می‌کنند یا می‌خواهد کینه اش را بریزد بیرون یا می‌خواهد حزبش را کمک بکند یا می‌خواهد یک جوری جلوی مردم حرفی بزند که آینده برای خودش یک چیزی ذخیره بکند، درآمدزایی دارند می‌کنند یا می‌خواهد درد را بریزد سر دیگری من نمی‌فهمم واقعاً ؟.

سوال: نه خیلی شفاف و خیلی صریح است.

حاجی بابایی: خدا شده گاهی وقت‌ها من می‌روم توی روستا یک آدمی توی روستا حرف‌هایی می‌زند که من از نخبگان سیاسی کشور این حرف‌ها را نمی‌شنوم چرا؟ برای اینها عینک دارند، اینها فکر می‌کنن الان همه چیز تمام شده حالا می‌خواهیم شربت تقسیم بکنیم ثروت ما این مردم هستند ثروت ما شهدایی هستند که رفتن جنگیدند ثروت ما افتخاراتی است که باید برای ملت خلق بکنیم جیب هایمان را ببندیم چشم هایمان را ببندیم یکپارچه برویم الان ملت را اول پیروز بکنیم، می‌دانیم مردم ما از تورم چه زجری می‌کشند.

سوال: و خسته شدند از این دعواها؟

حاجی بابایی: شما یک آدم گرسنه‌ای پیدا کن که این کار‌ها را می‌کنند که شما فرمودید یک آدم گرسنه پیدا کن یک آدمی پیدا کن که حقوقش نمی‌رسد تا آخر برج که این دعوا‌ها را راه می‌اندازد یکی شان هستند که آیا گرسنه باشند، یکی هست که مشکل خانه داشته باشد.

سوال: اصلاً دغدغه شان این چیز‌ها نیست؟

حاجی بابایی:، از بچه هایشان هستندکه مشکل داشته باشند؟ جنگ راه انداختند توی کشور خجالت هم نمی‌کشند واقعا چه وضعی ما درست کردیم می‌دانید من نه حزبم نه گروهم، نه خدا شاهده فرد خاصی را بزنم من هیچ وقت دنبال منکر زدن نبودم من همیشه دور منکر را زدم....

سوال: اصلا بحث مان حزبی و جناحی نیست چه از این طرف چه از آن طرف؟

حاجی بابایی: آقا رهبر ما شاخص ماست دیگر، آن صحبت‌هایی که رهبری آن روز برای این بچه‌های نخبه‌های دانشگاهی کردند باور کنید مثل بمب توی دنیا منتشر شد اصلاً آی پی یو را تحت شعاع قرار داد این رهبر ماست کجا یک حرفی زد که کسی نا امید باشد هر کسی امروز هر حرکتی انجام بدهد مردم را نا امید بکند این ظلم علیه مردم است این با مردم نیست هرکس می‌خواهی باشی با هر نیتی هیچ فرقی نمی‌کند با مردم نیست در کنار مردم نیست مردم بعضی‌ها برای نان شبشان مشکل دارند ، دعواها دل مردم را خالی میکند مردم را نا امید میکند، می‌خواهیم برویم با کشوری صحبت کنیم آن می‌زند می‌خواهیم برویم و مذاکره کنیم آن یکی می‌زند من نفهمیدم ما باید با آمریکا بجنگیم یا با این چند نفر بجنگیم؛ آقا اینها تعدادشان خیلی کم است مردم نیستند اینها باور کنید ولی من دلم نمی‌آید وارد فاز شوم بیان کنم یک شخصی، فردی، فلان یعنی بحثمان را کوچک کنیم بحث نظام را مثل نود میلیون نفر ایرانی را کوچیک کنیم.

نقد اشکال ندارد احزاب و گروه‌هایی داریم که تندتر حرف می‌زنند ما با اینها مشکلی نداریم حرف هایشان را بزنند ، اما اینکه همه چی دارید خونه تکانی می‌کنید، چه کار دارید می‌کنید. ما واقعاً خواهش می‌کنیم از سیاست‌مداران خواهش می‌کنیم آقا حرف‌های بی‌محابا نزنید.

سوال: نگاه دنیا به ما این است؟

حاجی بابایی: به خدا قسم اگر کسی برود در این آی پی یو و برگردد می‌فهمد ایران یعنی چی عظمت مردم، ما هرچه افتخار داریم عظمتش مال همه مردم بود هیبت این مردم بود که ما داشتیم آنجا، الان که دارم گزارش می‌دهم گزارش من نیست این گزارشی که من میدهم این گزارش شهیدان است این گزارش ملت بزرگ ایران است این گزارش ایران بزرگ است این گزارش انقلاب اسلامی است.

سوال: ممنونم انشاالله که بتوانیم قدر این جایگاهی را که خود ملت ایران در دنیا درست کردند، بدانیم این را با حرف‌ها سبک خرابش نکنیم؟

حاجی بابایی: امام فرمودند در تاریخ ملتی به مثل ملت ایران نبود من امروز با اجازه امام و همه دارم می‌گویم این ملت در طول تاریخ مثل ندارند این مردم امتحانشان را دادند، هر مشکلی وجود دارد مال ما خواص است.

مشاهده متن کامل خبر در "صدا و سیما"