آخرین بازی جام باشگاههای تهران در فصل ۱۳۴۰-۱۳۳۹ روز جمعه ۱۴ مهر ۱۳۴۰ در زمین شماره ۲ امجدیه تهران با حضور ۲هزار تماشاگر بین تاج و کیان برگزار شد.
در گزارش روزنامه اطلاعات از این بازی آمده است:
تاج - کیان:
۱ صفر به نفع تاج
وقت اول صفر-صفر
داوری خوب سعید صدری
هر نیمه وقت ۴۰ دقیقه
هوا آفتابی و خوب
زمین چمن سبزرنگ شماره ۲ امجدیه
تماشاچی ایستاده و سرگردان نزدیک به دوهزار تن
گل دقیقه ۷۴ نادر افشار برای تاج.
بازیکنان تاج: محمد بیانی (دروازهبان)، حسن حبیبی (سنتر هافبک)، محمد نجاری (بک راست)، محمد رنجبر (بک چپ)، محمود بیاتی (هافبک راست و کاپیتن)، کارنیک مهرابیان (هافبک چپ)، ایرج خاتمی (گوش راست)، نادر افشار (بغل راست)، علیزاده (سنتر فوروارد)، پرویز کوزهکنانی (بغل چپ)، بیوک جدیکار (گوش چپ)
افراد کیان: حسین زرجویان (دروازهبان)، منصور امیرآصفی (سنتر هافبک و کاپیتن)، منوچهر مصلحتی (بک راست)، فریدون مشهدیرضا (بک چپ)، حسین پیشکاریان (هافبک راست)، ناصر ابوالقاسمی (هافبک چپ)، جواد خرممنش (گوش راست)، علی حاجابراهیمی (بغل راست)، جلال کارگر نوین (سنتر فوروارد)، محمود عرب (بغل چپ)، علی الهی (گوش چپ)
تیم کیان که یکی از بهترین تیمهای این فصل از مسابقات باشگاههای تهران بود، بازی خوبی در مقابل تاج انجام داد. سرانجام شوت سرکش نادر افشار در دقیقه ۷۴ قفل دروازه کیان را باز کرد. تاج با همین نتیجه قهرمان باشگاههای تهران در سال ۱۳۴۰ شد
در ادامه عکس تیمی دو تیم تاج و کیان در سال ۱۳۴۰ را میبینید:
در ادامه گزارش این بازی را از مجله اطلاعات هفتگی شماره ۳۱۷ مورخ ۱۵ مهر ۱۳۴۰ میخوانید:
پس از سه ماه که کاپ قهرمانی فوتبال باشگاههای تهران سرگردان بود دیروز به تیم تاج تعلق گرفت و پرونده این مسابقات بسته شد و به بایگانی فدراسیون فرستاده شد.
اما تیم تاج در بازی دیروز به سادگی مقام قهرمانی را به دست نیاورد بلکه پس از یک جدال سهمگین و دلهرهآور توانست از مانع سرسخت و مقاوم کیان رد شود و اگر تیم تاج عاقبت نتوانسته بود یک گلوله در داخل دروازه منفجر کند تاج افتخار و مقام قهرمانی باشگاهها به تیم دارائی تعلق میگرفت زیرا در صورت باخت یا تساوی (۲-۲) برحسب جدول امتیازات تیم دارائی مقام قهرمانی را احراز میکرد و اگر دو تیم (۰-۰) و یا (۱-۱) مساوی میشدند بازهم تاج مقام اول را بدست میآورد.
یک جدال سهمگین
چنانکه گفتم مسابقه تاج-کیان یک تیر دهشتناک و خشن و پرحرارت بود زیرا از یکطرف بازیکنان تاج بایستی بهرقیمت که میشود با نتایج یادشده در بالا از زمین بیرون آیند چه در غیر آن مقام قهرمانی را از کف میدادند و از سوی دیگر تیم کیان میخواست با شدت هرچه تمامتر در برابر تیم تاج مقاومت کند و چنین هم کرد و در نتیجه تضاد این دو موضوع، موجد تلاشی عظیم و موجب نبردی خطیر شده بود.
تیم کیان درخشید
همچنانکه انوار زرین آفتاب بر چمن سبزرنگ میتابید بازیکنان پرقدرت و مقاوم کیان نیز با بازی دفاعی عالی خود بخوبی درخشیدند بویژه در راس این تیم منصور امیرآصفی در خط دفاع واقعا لمعان [درخشش] خاص داشت او دیروز بحقیقت بهترین بازی دفاعی ر در مقابل مهاجمین سرسخت و نافذ تاج بویژه کوزهکنانی کرد.
ما در اینجا بدینوسیله از بازی نسبتا دفاعی و عالی تیم کیان تمجید میکنیم چه بازیکنان تیم کیان بهترین بازی ممکنه را انجام دادند و حتی چندبار نزدیک بود دژ مستحکم تاج را فرو ریزند.
اما تاج
افراد تاج با وجود آنکه بجز عارف همگی حضور داشتند معهذا هیچگاه نتوانستند بازی در مقابل داریوش را یکبار دیگر در مقابل کیان تکرار کنند و علت آن بود که اولا افراد تاج مدت سه ماه مسابقه و آمادگی کامل برای این مسابقه نداشتند، ثانیا تیم کیان بشدت و با فداکاری و جانبازی در مقابل تاج دفاع میکرد، ثالثا تیم تاج بجای آنکه مانند بازی با داریوش با خونسردی و فهم کامل در مقابل کیان بازی کند با شتاب و هجوم بیهدف بازی میکرد و همین باعث بود که توپ را دیم [دائم] شوت کند و از حملات خود نتیجه نگیرد.
این علل بود که تیم تاج نتوانست با نتیجه درخشانتری از زمین بیرون آید. اما درهرحال سرداران تاج، تاج افتخار قهرمانی باشگاههای تهران بر سر نهادند و دستجمعی سرود پیروزی را خواندند. حالا به تماشای مسابقه میرویم تا ببینیم در امجدیه چه خبر ست:
گرداگرد زمین شماره ۲ تماشاچیان ایستاده فرا گرفته بودند که بازیکنان تاج با پیراهن آبی و افراد کیان با پیراهن سفید راهراه مشکی وارد زمین شدند. ورود این دو تیم در میان چمن زمردین جلوهیی بدیع و خاص داشت.
سوت صدری آغاز یک مسابقه هیجانآور و پرشور را اعلام داشت. تیم تاج از همان اوان [وقت] ناگهان فیضان [سرازیر] و فوران کرد گویی میخواست در ابتدای جدال دروازه کیان را درهم کوبد و فرو ریزد تا بقیه مدت را با خاطری آسوده بازی کند اما امواج حملات غلتان و تند کوزهکنانی و یارانش بر صخره پرصلابت و متین و محکم دفاعی امیر آصفی و یارانش خورد و درهم شکست.
و همچنان بازهم پیدرپی این امواج غرشآسا تنها تا ساحل مرز دفاعی کیان میرسید و از آنجا برمیگشت چه مدافعان کیان با قدرت و سرسختی و جانبازی راه هرگونه نفوذ را میبستند. در دقیقه هفتم تاج اولین کرنر را بدست آورد: جدیکار کرنر را زد و توپ روی گل آمد اما با شوت نادر افشار هوای خارج را شکافت و بازهم در دقیقه شانزدهم برای دومین بار شوت همین بازیکن راه بیرون را در پیش گرفت.
ازینپس کوزهکنانی فوروارد نافذ و جهنده تاج میغرید و میخروشید و با شدتی تمام باتفاق [به اتفاق] یارانش یورش میبرد اما امیر آصفی و یاران او چنان سدی سدید [استوار] در مقابل تیم تاج بوجود آورده بودند که تمام این تلاشها عقیم میماند.
در دقیقه بیستوچهارم کوزهکنانی یورشی سهمگین برد که در فاصله ۱۰ متر بدروازه مانده مدافع کیان شد. داور خطای دوضرب گرفت اما ضربه آزاد غیرمستقیم نیز از کنار تیر گذشت. درین گیر و دار فورواردهای کیان موقعیتهای مناسبی بدست میآوردند و بکرات [به کرات، بارها] حملاتی سخت میکردند بطوریکه خطراتی برای تیم تاج حاصل میشد اما همه این خطرات را محمد بیاتی دروازهبان تاج رد میکرد.
بازی هیجان خاص داشت اما این شور و حرارت بیشتر بر اثر فداکاری بازیکنان کیان بود زیرا اینان عظیم در برابر حملات شدید تاج دفاع میکردند و عاقبت هم نتیجه اول صفر بر صفر تمام شد.
شلیک یک گلوله و احراز تاج قهرمانی
نیمه دوم با شدتی بیشتر آغاز شد. این بار خشونتی سخت در زمین دیده میشد و کار صدری داور مسابقه مشکل مینمود اما بهرحال از عهده این قضاوت خوب برآمد.
همچنانکه دقایق سپری میشد و عقربهها بجلو میدویدند شدت حملات تیم تاج از یکسو و دفاع کیان از جانب دیگر افزونی مییافت. در دقیقه ۵۳ شوت جدیکار گوش چپ تاج از بالای دروازه گذشت و دو دقیقه بعد تاج حمله سختی کرد زیرا علیزاده توپ را بحاکم داد او بوسط انداخت کوزهکنانی جای مناسب را گرفته بود خواست با سر توپ را درون دروازه بکوبد اما دروازهبان زودتر توپ را با دست رد کرد توپ جلوی نادر افشار افتاد بشدت شوت کرد اما توپ به تیر دروازه کوبیده شد و باز به میدان بازگشت.
در دقیقه ۵۶ کوزهکنانی فوروارد جهنده تاج پنهانی راه را شکافت و جلو رفت اما بزمین درغلتید. دقیقه ۶۰ شوت مجدد جدیکار از بالای دروازه گذشت و سرانجام در دقیقه ۷۴ رنجبر توپ را هوائی روی گل انداخت هنگامیکه قرص خورشید در سیاهی فرو رفته بود توپ نیز توسط نادر افشار در اعماق دروازه کیان فرو رفت و باران بوسه بر سر و روی نادر افشار باریدن گرفت. این نتیجه تا بآخر باقی ماند و سرانجام تیم تاج مقام قهرمانی باشگاهها را بدست آورد.














