به گزارش خبرنگار مهر، علی فتحاللهی صبح سهشنبه در بازدید از یک خیریه در رشت، با قدردانی از خدمات داوطلبانه فعالان این مجموعه اظهار کرد: امروز بیش از هر زمان دیگری، جامعه به تقویت حس نوعدوستی، مسئولیتپذیری اجتماعی و نهادینهسازی فرهنگ مهربانی نیاز دارد.
وی افزود: فعالیتهای خالصانه سمنها، پایه اعتماد اجتماعی و سرمایه انسانی را در استان تقویت میکند و نقش مهمی در افزایش امید و همبستگی اجتماعی دارند.
مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری گیلان با بیان اینکه کار خیر باید برای رضای خدا و حفظ کرامت انسانها انجام شود، تصریح کرد: سمنها نهتنها در حمایت از اقشار آسیبپذیر نقش مؤثر دارند، بلکه در بازسازی روحیه امید و همدلی در جامعه نیز تأثیرگذارند. نگاه انسانی و بیمنت خیران و داوطلبان، بزرگترین پشتوانه فرهنگی برای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی است.
فتحاللهی با اشاره به رویکرد جدید ادارهکل امور اجتماعی گیلان گفت: تلاش داریم نقش سازمانهای مردمنهاد را از اجرای صرف، به نقش تصمیمساز و سیاستیار اجتماعی ارتقا دهیم. در کارگروههای تخصصی مرتبط با موضوعات کودکان کار، متکدیان، بیماران خاص و مسائل روانی - اجتماعی از جمله خودکشی، از ظرفیت این نهادهای مردمی بهره خواهیم برد تا تصمیمگیریها بر مبنای واقعیتهای میدانی و تجربههای جامعه شکل گیرد.
وی ادامه داد: چند طرح در حوزههای نشاط اجتماعی، خانواده و پیشگیری از آسیبها به وزارت کشور ارائه شده که سه طرح آن نهایی و آماده اجراست. این طرحها با محوریت سمنها و نظارت دولت اجرا خواهند شد تا مردم خود مجری برنامههای اجتماعی باشند.
مدیرکل امور اجتماعی گیلان با اشاره به طرح «نشاط اجتماعی» توضیح داد: این طرح با هدف ارتقای سلامت روان جامعه، کاهش تنشهای خانوادگی و افزایش تعاملات مثبت میان نوجوانان و خانوادهها طراحی شده و اجرای آن با همکاری آموزشوپرورش و سمنهای فعال در مدارس و محلات هدف آغاز میشود.
فتحاللهی بر ضرورت ترویج فرهنگ گفتوگو و همدلی در جامعه نیز تأکید کرد و گفت: گاهی یک لبخند، یک جمله محبتآمیز یا شنیدن درد دل یک شهروند، اثری بهمراتب عمیقتر از کمک مالی دارد. باید مهربانی را بهعنوان سرمایهای اجتماعی در رفتار روزمره نهادینه کنیم تا جامعهای با نشاطتر و همدلتر داشته باشیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: ادارهکل امور اجتماعی و فرهنگی گیلان آماده همکاری با سمنهای فعال استان برای اجرای طرحهای آموزشی، فرهنگی و مهارتی با هدف کاهش فقر، ارتقای سلامت اجتماعی و تقویت حس تعلق اجتماعی است. باور ما این است که بدون حضور مردم، هیچ سیاست اجتماعی پایداری شکل نخواهد گرفت.












