محسن حسینخانی شاعر «ماهبان» مجموعه‌شعر برگزیده اول جایزه سهراب سپهری در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این کتاب، گفت: فضای این کتاب، فضای فلسفی و اجتماعی است و کار عاشقانه به ندرت در این کتاب دیده می‌شود. نگاهم بیشتر وصل کردن طبیعت به فلسفه وجودی است. همچنین نگاهی به معضلات اجتماعی مثل فقر، تبعیض و… داشته‌ام. بخشی از شعرها هم مربوط به زندگی و مرگ است. مرگ‌اندیشی در شعرها پررنگ است و منتقدینی مثل حمیدرضا شکارسری و رضا اسماعیلی که درباره این کتاب نقد نوشته‌اند نیز به این نگاه فلسفی و اجتماعی توجه داشته‌اند.
حسینخانی ادامه داد: کتاب «ماهبان» نهمین مجموعه من بود. این کتاب هشتاد و هفت صفحه است و فکر می‌کنم حدود ۶۴ تا شعر داشته باشد. مقدمه کتاب را حمیدرضا شکارسری نوشته است و فضای کتاب متنوع است و موضوعات مختلفی مثل جنگ، مرگ‌اندیشی، مسائل اجتماعی و فلسفی در این کتاب وجود دارد.
وی افزود: همه کتاب‌های قبلی من هم در قالب شعر سپید هستند و من شاعر نیمایی‌سرا نیستم. اگر بخواهم به دو تا از کتاب‌های قبلی‌ام اشاره کنم، از کتاب‌های «یورتمه در دشت دلتنگی» و کتاب «کوه صدایم را پس نمی‌دهد» نام می‌برم که با نشر مروارید کار شده‌اند و به چاپ دوم و سوم هم رسیده‌اند.
اولین شاعر ایرانی‌ام که کتابش به زبان ایرلندی ترجمه شده است
این شاعر با اشاره به جدیدترین کتاب ترجمه از شعرهایش، گفت: دوست دارم به این نکته هم اشاره کنم که من اولین شاعر ایرانی هستم که کتابم به زبان ایرلندی ترجمه شده است. هفته گذشته این کتاب توسط یک نشر مهم، نشر ایفولاید، در ایرلند چاپ شد که مترجمش خانم رزنیل باویل بودند. خانم باویل دو بار برنده جایزه سال ایرلند شده است و در ایرلند و دنیا آدم سرشناسی است. به عنوان اولین شاعر فارسی که کتابش در ایرلند چاپ شده، این اتفاق برای من باعث افتخار است و از جوایز داخلی هم برایم خوشحال‌کننده‌تر است. خانم باویل چهار کتاب آخر من را خوانده و بر اساس سلیقه شخصی‌اش گزیده‌ای از این چهار کتاب را ترجمه و منتشر کرده است.
وی درباره دیگر آثار ترجمه‌شده از شعرهایش، گفت: آقای مریوان حلبچه‌ای مترجم نام‌آشنای کُرد هم یک کتاب از من ترجمه کرده است؛ کتاب «کودکی‌ام را پس بدهید» که نشر دیباچه کار کرد. ترجمه یک کتاب را هم آقای مجتبی نهانی با نشر عالن ترکیه کار کرده است. یک کتاب در استرالیا منتشر شده است و یک کتاب هم در انگلستان منتشر شده است که همان کتاب «یورتمه در دشت دلتنگی» است. من فکر می‌کنم بیشترین ترجمه در شاعران معاصر از کتاب‌های من انجام شده باشد و این موجب خوشحالی من است.
امیدوارم جشنواره‌های استانی از جایزه سهراب سپهری الگو بگیرند
حسینخانی درباره جایزه سهراب سپهری، گفت: چون این اولین جشنواره داخلی بود که من شرکت می‌کردم، برگزیده شدن در این جایزه برای من کمی شوکه‌کننده بود. من پیش از این در دو جشنواره خارجی شرکت کردم؛ جایزه شعر شاین در آمریکا که جزو برگزیده‌ها شدم و یک جایزه دیگر که درباره شعر کُردی بود و آنجا هم برگزیده شدم. حضور در جایزه سهراب اولین تجربه داخلی من بود و آن هم به صورت اتفاقی رقم خورد. یکی از دوستان گفت چون فضای شعرهای تو به طبیعت توجه دارد و به شعر سهراب نزدیک است، خوب است که در جایزه سهراب شرکت کنی. در ارتباط با خود جشنواره هم بگویم که شهرداری کاشان واقعا سنگ تمام گذاشت؛ چه از نظر پذیرایی و چه از نظر برگزاری جشنواره و اختتامیه آن، همه چیز عالی بود. شاعران بزرگی چون ساعد باقری، محمدرضا ترکی، قربان ولیئی و… در اختتامیه جایزه حضور داشتند و هم‌صحبتی با آنان دلپذیر بود.
وی در پایان گفت: امیدوارم این جشنواره بتواند الگویی برای جشنواره‌های دیگر به ویژه جشنواره‌های استانی باشد. چون من خودم در کرمانشاه هستم و متأسفانه این اتفاقات در کرمانشاه رقم نمی‌خورد. امیدوارم این جایزه در استان‌های دیگر هم الگوگیری شود و برای آنها تلنگری باشد.
