به گزارش تابناک؛در ظاهر، کرولا کراس نه آن‌قدر محافظه‌کار است که خسته‌کننده باشد، نه آن‌قدر پر زرق‌وبرق که مصنوعی به نظر برسد. جلوپنجره‌ی بزرگ با خطوط افقی ضخیم، چراغ‌های کشیده‌ی LED و حجم‌پردازی نسبتاً نرم روی گلگیرها، همه نشانه‌هایی از تلاشی هستند که تویوتا برای حفظ اصالت طراحی و در عین حال هماهنگی با ذائقه‌ی جوان‌تر بازار انجام داده است. ابعاد خودرو هم نسبت به نسخه سدان تغییر چشمگیری دارد؛ طول حدود ۴.۴۶ متر، عرض ۱.۸۲ و ارتفاع نزدیک به ۱.۶ متر، یعنی دقیقاً در میانه‌ی سگمنت C-SUV و شهری.

 

درون کابین، همان حس آشنای تویوتا را دارید؛ طراحی ارگونومیک، متریال مقاوم، و چیدمانی که بیشتر بر سادگی و دوام تمرکز دارد تا ظرافت لوکس. نمایشگر مرکزی ۸ اینچی با رابط کاربری جدید، فرمان چندکاره، صندلی‌های نسبتاً راحت و دید محیطی عالی از ویژگی‌های مثبت فضای داخلی‌اند. در عین حال، کسانی که به دنبال کابینی لوکس‌تر یا باکیفیت‌تر هستند، ممکن است در مقایسه با خودرو‌هایی مانند مزدا CX-۳۰ یا هیوندای کُنا احساس سادگی بیش از حد کنند.

 

از نظر فنی، کرولا کراس روی پلتفرم TNGA-C ساخته شده؛ همان پلتفرمی که سدان کرولا و پریوس هم روی آن بنا شده‌اند. در بیشتر بازارها، موتور ۱.۸ لیتری هیبریدی با قدرت ترکیبی حدود ۱۲۱ اسب‌بخار و گشتاور ۱۴۲ نیوتن‌متر عرضه می‌شود. نسخه بنزینی هم با موتور ۲ لیتری تنفس طبیعی، قدرت ۱۶۹ اسب‌بخار دارد که با گیربکس CVT ترکیب شده و به محور جلو نیرو می‌دهد. شتاب صفر تا صد در نسخه بنزینی حدود ۹.۵ ثانیه است و مصرف سوختش در سیکل ترکیبی حدود ۶.۵ لیتر در هر صد کیلومتر  اعدادی که برای یک کراس‌اوور شهری منطقی و قابل‌قبول‌اند.

در جاده کرولا کراس همان چیزی است که از یک تویوتا انتظار داری: بی‌حاشیه، نرم، اما بدون هیجان خاص. سیستم تعلیق مک‌فرسون در جلو و تورشن بیم در عقب، سواری‌ای نسبتاً راحت فراهم می‌کند، اما در پیچ‌ها کمی ناپایدارتر از رقبا به نظر می‌رسد. فرمان سبک و بی‌حس است و گیربکس CVT هم طبق معمول، واکنش خاصی به گاز دادن ندارد. این یعنی اگر دنبال هیجان یا حس اسپرت هستی، این خودرو برایت ساخته نشده. ولی اگر آرامش، مصرف پایین و دوام برایت اولویت دارد، دقیقاً همان چیزی است که می‌خواهی.

 

در بخش ایمنی، کرولا کراس به پکیج Toyota Safety Sense مجهز است که شامل ترمز خودکار اضطراری، هشدار خروج از خط، کنترل هوشمند سرعت و پایش نقاط کور می‌شود. سیستم کمکی حرکت بین خطوط و کروز کنترل تطبیقی هم در نسخه‌های بالاتر ارائه می‌شوند.

 

اما باید به یک نکته مهم اشاره کرد: نسخه‌های مونتاژ آسیایی (به‌ویژه تولید تایلند و چین) از نظر کیفیت مونتاژ و متریال داخلی، با مدل ژاپنی یا آمریکایی فاصله محسوسی دارند. هرچند تویوتا همچنان استاندارد خود را حفظ کرده، اما در برخی بخش‌ها مانند عایق‌بندی صدا و کیفیت داشبورد، می‌توان تفاوت را حس کرد.

از نظر قیمت جهانی، کرولا کراس در محدوده‌ای بین ۲۶ تا ۳۵ هزار دلار قرار دارد در بازار ایران اما با قیمت  چهار میلیارد و پانصد تا 5 میلیارد در بازار آزاد میتوان یک دستگاه آن را تهیه کرد . در این رده، رقبایی مانند کیا اسپورتیج، هیوندای توسان و حتی چری تیگو ۸ پرو در بازار داخلی حضور دارند که از نظر امکانات شاید قوی‌تر باشند، اما در دوام و اعتبار برند، هنوز فاصله زیادی با تویوتا دارند.

کرولا کراس خودرویی است که بیش از هر چیز، منطقی است. نه می‌خواهد اسپرت باشد، نه لوکس، و نه هیجان‌انگیز. فقط آمده تا کار کند، دوام بیاورد و در هر شرایطی، بی‌دردسر تو را به مقصد برساند  همان فلسفه‌ای که همیشه نام کرولا را زنده نگه داشته است. اگر به دنبال خودرویی برای سال‌ها استفاده، نگهداری آسان و مصرف سوخت پایین هستی، کرولا کراس یکی از مطمئن‌ترین انتخاب‌های بازار جهانی است. اما اگر به دنبال هیجان، طراحی جسورانه یا تجربه رانندگی متفاوتی هستی، بهتر است سراغ خودرو‌های دیگر بروی. اما خوب اگر در ایران هستی و پولش را هم داری به عنوان یک عشق ماشین حتما آنرا پیشنهاد می کنم .