بنا به ذات فوتبال، همه دنبال کنندگان این رشته محبوب نتایج و نمایشها را میبینند و به حواشی میپردازند. بود و نبودها در پایان هر بازی و هر هفته بررسی میشود و بعد از مدتی، آبها از آسیاب افتاده و همه آماده هفته بعد و بازی بعدی میشوند. این وسط یک مشکل وقتی کماکان لاینحل بماند، بعد از مدتی برای همه عادی شده و دیگر کسی سراغش را هم نمیگیرد.
عیناً ماجرایی که برای مشکل زمینها در لیگ برتر ما هر هفته تکرار شده است. در حالی که قرار بود در شروع لیگ برتر حرفهای پس از حداکثر سه فصل تمام باشگاهها صاحب ورزشگاه اختصاصی باشند، بعد از ربع قرن ما کماکان فقط عنوان فوتبال حرفهای و باشگاه حرفهای را داریم و از شرط اولیه و اصلی آن یعنی زمین برخوردار نیستیم!
ورزشگاههای ما هنوز همانهایی هستند که در دهه ۵۰ شمسی ساخته شد و عجب که از عهده نگهداری و به روز رسانی آن هم برنمیآییم! فصل قبل استان یزد بعد ۲۰ سال صاحب سهمیه در لیگ برتر شد و در هفته چهارم و میزبانی دوم توانست در یزد -آن هم نه اردکان- بازی کند. گمان میکردیم چون تجربه نداشتند غافلگیر شدند اما این فصل در هفته هشتم و
میزبانی چهارم ورزشگاه شهید نصیری یزد به بهرهبرداری چادرملو رسید!
اما مشکل استقلال خوزستان از این هم بدتر است. فقط تیتر این مطلب خود یک آبروریزی و فاجعهای تاسف بار است، دربی اهواز در آبادان. در هفته نهم دربی شهر اهواز در آبادان برگزار شد، چون هنوز ورزشگاه غدیر برای میزبانی بازی استقلال خوزستان آماده نیست.
استقلال خوزستان فصل را با کسر سه امتیاز آغاز کرد و جالب اینکه یکی از خوبهای این فصل بوده که اگر این کسر سه امتیاز نبود، به صدر جدول میرسید. تیمی که به تعداد زیادی بازیکن جوان میدان داده به آینده فوتبال کشور خدمت میکند اما هنوز زمینی برای میزبانی ندارد.
در این مسابقه آبیها نیمه اول برنده به رختکن رفتند ولی قرمزها دقیقه ششم وقتهای تلف شده به گل مساوی رسیدند. فولاد هفته قبل در خانه با یک گل به شمس آذر قعرنشین باخت، استقلال خوزستان هم ۲ - یک مغلوب ملوان شد اما هزینهای که فولاد برای تیمداری کرده کجا و هزینههای استقلال خوزستان کجا، ولی باز هم این تساوی با ارزش و این تیمی که میتوان به آن افتخار کرد، همه ماجرا نیست.
اما مهمتر از همه اینا اینه که پایتخت فوتبال ایران در آستانه ثلث اول لیگ در ربع قرن عمر فوتبال حرفهای، هنوز استادیوم برای بازیهای خانگی خود و استفاده از پتانسیل تشویق هوادارانش ندارد و کولی وار هر هفته به این سو و آن سوی کشور برای برگزاری مسابقه میرود، تنها تیمی که همیشه مهمان است و غریب...
بیشتر بخوانید: راز موفقیت حردانی در جایگاه کاپیتان استقلال/ با این «صالح» تکلیف بقیه روشن است












