به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، تحقیقات نشان می‌دهد که هر نوشیدنی گرم و سرد آزمایش شده، از جمله نوشابه‌ها، چای‌ها و قهوه‌ها، حاوی این ذرات پلاستیکی فراگیر هستند- حتی نوشیدنی‌هایی که در بطری‌های پلاستیکی فروخته نمی‌شوند.
این موضوع به شواهد رو به رشدی مبنی بر وجود میکروپلاستیک‌ها در همه جا و ورود آنها به بدن انسان می‌افزاید.
میکروپلاستیک‌ها قطعات پلاستیکی با قطر تا ۵ میلی‌متر هستند و برخی از آنها در مقیاس بسیار کوچک‌تری- میکرومتر یا میکرون - اندازه‌گیری می‌شوند. مصرف آنها با مشکلات بالقوه سلامت انسان، از جمله آسیب به سیستم تولید مثل، گوارش و ریه مرتبط دانسته شده است.
محققان دانشگاه بیرمنگام در بریتانیا، هفت دسته از نوشیدنی‌های محبوب را تجزیه و تحلیل کردند: نوشابه‌ها، نوشیدنی‌های انرژی‌زا، آبمیوهها، چای سرد، چای داغ، قهوه داغ و قهوه سرد. بسته‌بندی آنها از پلاستیکی تا کاغذی و شیشه‌ای متغیر بود.
نتایج نشان داد که صرف نظر از نحوه بسته‌بندی نوشیدنی‌ها، ۱۰۰٪ نوشیدنی‌ها حاوی میکروپلاستیک بودند. اندازه میکروپلاستیک‌های ریز شناسایی‌شده در نوشیدنی‌های آزمایش‌شده از ۲۳ میکرومتر تا ۵۱ میکرومتر متغیر بود که به‌طورکلی برای اکثر مصرف‌کنندگان قابل مشاهده نیست. در مقایسه، یک تار مو حدود ۷۰ میکرومتر است.
محققان گفتند که آزمایش‌های انجام شده برای این مطالعه فقط ذرات بزرگ‌تر از ۱۰ میکرومتر را شناسایی کرده است، بنابراین ممکن است حتی میکروپلاستیک‌های کوچک‌تر یا "نانوپلاستیک‌ها" نیز وجود داشته باشند.
محققان در این مطالعه، پلیمرهای پلاستیکی مصنوعی را آزمایش کردند و میکروپلاستیک‌های سلولزی- الیافی که در طبیعت تولید می‌شوند و به مرور زمان تجزیه می‌شوند- را شامل نشدند. آنها خاطرنشان کردند که مطالعات قبلی که تعداد میکروپلاستیک‌های بسیار بیشتری را گزارش می‌کنند، اغلب شامل هر دو مولکول هستند.
به نظر می‌رسد چندین عامل خطر وجود پلاستیک مصنوعی در نوشیدنی‌ها را افزایش می‌دهند:
• گرما: این مطالعه نشان می‌دهد که گرما باعث می‌شود بسته‌بندی پلاستیکی، میکروپلاستیک‌های بیشتری آزاد کند. این بدان معناست که نوشیدنی‌های گرم، مانند قهوه یا چای داغ، ممکن است در مقایسه با نوشیدنی‌های سرد، خطر بلع بیشتری داشته باشند.
• گازدار شدن: فشار و تنش ایجاد شده بر روی بسته‌بندی توسط حباب‌های موجود در نوشیدنی‌های غیرالکلی می‌تواند منجر به افزایش میکروپلاستیک‌های شناور در اطراف شود.
• اسیدیته: سطح بالای اسیدیته در آب‌میوه‌های بطری شده ممکن است به آزاد شدن حجم بیشتری از میکروپلاستیک‌ها در مایع کمک کند.
• بسته‌بندی: آبمیوهها و نوشیدنی‌های انرژی‌زا در بطری‌های پلاستیکی، غلظت میکروپلاستیک بالاتری نسبت به بطری‌های کاغذی و آلومینیومی داشتند.
محققان خاطرنشان کردند هوایی که نوشیدنی‌ها در آن بسته‌بندی می‌شوند و آب مورد استفاده در آنها می‌تواند منبع میکروپلاستیک‌ها باشد.
با افزایش مصرف پلاستیک و زباله‌ها در سراسر جهان، میکروپلاستیک‌ها راه‌های جدیدی را برای ورود به محیط زیست و در نهایت به زنجیره غذایی پیدا می‌کنند.
این مطالعه جدید چند هفته پس از آن منتشر شد که محققان فرانسوی گزارش دادند که یک فرد به طور متوسط ممکن است ۱۰۰ برابر آنچه قبلاً فرض می‌شد، پلاستیک استنشاق کند: ۶۸۰۰۰ در روز.
آژانس حفاظت از محیط زیست ایلینوی این راه‌ها را برای کاهش قرار گرفتن در معرض میکروپلاستیک‌ها پیشنهاد می‌کند:
• در صورت امکان، مواد غذایی، نوشیدنی و محصولات بهداشتی بسته‌بندی شده بدون پلاستیک را انتخاب کنید.
• از پلاستیک کمتری استفاده کنید و مواد تجزیه پذیر در محیط را انتخاب کنید.
• پلاستیکی را که استفاده می‌کنید، به خصوص زمانی که نشانه‌هایی از فرسودگی دارد، بازیافت کنید.
• برای خرید، از کیسه‌های مواد غذایی قبلی مجدداً استفاده کنید.
• در صورت امکان، الیاف طبیعی را در لباس (پنبه، پشم، ابریشم) انتخاب کنید.
