همشهری آنلاین: در ویدوئوی منتشر شده در شبکه‌های مجازی، فردی توضیح می‌دهد که در تاریخ ۱۴۰۴/۰۸/۰۶ در چمستان تعداد بیشماری درخت را به صورت یکجا قطع کرده‌اند و جنگل چمستان را از بین برده‌اند. دو روز بعد منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران-ساری در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که هیچ تخلفی صورت نگرفته و تمام این گونه‌ها از نوع صنوبر و غیر جنگلی است.
فتح ا... غفاری چراتی، معاون امور جنگل اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران-ساری گفت: در رستای طرح مردمی کاشت ۱ میلیارد درخت یا زراعت چوب، کاشت صنوبر در اولویت کاری و سیاست سازمان منابع طبیعی است. این صنوبرها بعد از ۱۰ سال قطع خواهد شد. سال گذشته ۱۵۰۰ هکتار و در سالهای قبل ۱۷۰۰ هکتار درخت قطع شد. به دلیل دیر زیستی صنوبرها، اجبارا بعد از ۱۰ سال صنوبرها قطع می‌شود. در سنوات گذشته در جنگل چمستان، همکاران به دلایل مختلف اقدام به کاشت نهال صنوبر کردند؛ هرچند چمستان جزو جنگلهای هیرکانی و جلگه‌ای و دارای اهمیت بسیار زیاد است و صنوبر گونه غیر بومی است. شاید در آینده این گونه دچار بیماری شود و باعث آسیب به جنگلهای هیرکانی شود.
او با قدردانی از حساسیت مردم به محیط زیست گفت: هم اکنون سیاست سازمان منابع طبیعی بر این است که صنوبرها حذف و با گونه بومی مثل افرا، توسکا، سپیدار و بلوط جایگزین شوند. پروانه قطع به پیمانکار داده شده است. درآمد حاصل از صنوبرها برای جنگلچمستان هزینه خواهد شد.، هزینه‌هایی مانند نهال‌کاری، حصار کشی، قرق‌بان‌ها.
علی باقری جامخانه مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران-ساری نیز تاکید کرد: «در منطقه چمستان دو طرح جایگزین صنوبر با گونه های بومی و جنگلی در سری‌های شیرکلا اهلم و شهرکلا عباسا و چمستان به شماره قرارداد ۱۴۰۴۱۰۴۰۶ مورخ ۱۴۰۴/۰۵/۱۹ و طرح جایگزین صنوبر با گونه های جنگلی سری یک واتاشان توسط دو مجری درحال اجراست که در سری های شیرکلا در سال جاری در قطعات ۲۲ و۲۳ با حجم ۷۵۰۰ متر مکعب از گونه صنوبر در شرف برداشت می شد و طرح دیگری که اخیرا قرارداد آن به امضا رسید در ایستگاه تحقیقات چمستان است که مدت هر سه طرح ذکر شده در قالب طرح مصوب و دارای بیلان ۵ ساله است.»
از نظر برخی گروه‌های محیط‌زیستی چنین برداشت وسیعی می‌تواند تبعات اجتماعی داشته باشد. گروه «دیدبان منابع طبیعی و محیط زیست ایران» خواستار توضیح متولیان منابع طبیعی در مورد عملکرد این سازمان در سنوات اخیر شد: «پرسش اساسی از تدوین کنندگان طرح های جنگلداری تعطیل شده و سازمان متولی این است که با چه منطق و استدلالی، در گذشته نسبت به کاشت گونه غیر بومی صنوبر در محدوده طرح جنگلداری موصوف اقدام شده بود؟ آیا بستر هیرکانی جدای از کارکرد تولید چوب، باید کارکرد و کاربری کشت و زرع (زراعت چوب) هم داشته باشد؟ متولیان امر استحضار کامل دارند که یکی از دلایل شکست در کنترل قاچاق چوب از جنگل های هیرکانی، نگاه مردم بومی و حاشیه نشین جنگل به عملکرد دولت درخصوص جنگل است. به بیان ساده مردم می پرسند وقتی دولت آشکارا می بُرد و می بَرد، چرا بومیان درگیر مشکلات معیشتی چنین نکنند؟ بی‌تردید این نگرش غالب در تدوین طرح های جنگلداری که بستر جنگل را همچون باغ و مزرعه می‌دید، بروز چنین چالش هایی را میان دستگاه متولی و بومیان حاشیه‌نشین جنگل افزایش داده و بهره برداری غیرقانونی و قاچاق چوب را به نوعی حق برای ایشان تعریف می‌کند.»
