عصر ایران - اگر از طرفداران مسابقات فرمول یک باشید، بدون شک نام تجاری "لیژیه" را شنیده‌اید. خودروهای فرمول یک تولید شده توسط لیژیه فرانسه، مستقر در ویشی، از اواسط دهه هفتاد در رویدادهای فرمول یک شرکت کرده و اگرچه هرگز موفقیت چشمگیری کسب نکردند، اما توانستند چندین پیروزی در جایزه بزرگ به دست آورند.
این شرکت که توسط "گای لیژیه" تأسیس شد، با راننده مسابقه "جو شِلسِر" (که مدت کوتاهی بعد در پشت فرمان یک خودروی فرمول یک جان باخت و حروف اول نام او تا چندین سال روی محصولات لیژیه دیده می‌شد) همکاری کرد و مدتی نیز به ساخت خودروهای اسپرت پرداخت، اما این بخش چندان سودآور نبود. در سال ۱۹۸۰، لیژیه تصمیم گرفت فعالیت خود را به بازاری کاملاً متفاوت گسترش دهد.
در سال ۱۹۸۱، در نمایشگاه بین‌المللی خودرو بروکسل، در میان بی‌شمار تولیدکنندگان مینی‌کار فرانسوی، غرفه لیژیه با مدل آبی‌رنگ JS4، که اولین ورود این شرکت به بازار رقابتی مینی‌کارهای اروپا بود، توجه بسیاری را جلب کرد.
یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های JS4 این بود که به دلیل طراحی متعادل و متمرکز بودن مرکز ثقل، حتی در صورت افتادن یکی از چرخ‌های کوچک آن، می‌توانست با اطمینان به حرکت ادامه دهد. این قابلیت از طریق یک طراحی بسیار متعادل به دست آمده بود که شامل تناسب دقیق فاصله بین دو محور و عرض مسیر و تمرکز جرم در مرکز خودرو بود.
موتور کوچک و جعبه‌دنده ۲ سرعته (به اضافه دنده عقب) JS4 به طور یکپارچه به محور عقب متصل بودند و قدرت از طریق تسمه به آن منتقل می‌شد. این مینی‌کار کوچک و نسبتاً ساده دو نفره، دارای ساختار یکپارچه (مونوکوک) تمام فولادی، سیستم تعلیق کاملاً مستقل در هر دو انتها و ترمزهای هیدرولیک چهار چرخ بود. فضای بار قابل قبولی در صندوق عقب و یک قفسه بزرگ و عمیق در جلوی صفحه کنترل برای قرار دادن وسایل وجود داشت. پیشرانه JS4، از زمان معرفی اولیه در سال ۱۹۸۰، شامل موتورهای مختلفی از جمله یک موتور دوزمانه ۴۹ سی‌سی (احتمالاً دو سیلندر) تا یک واحد دیزلی ۳۲۷ سی‌سی در اواخر دهه ۸۰ بود.
تولید مدل محبوب JS4 تا سال ۱۹۸۹ متوقف شد، زمانی که لیژیه خانواده مینی‌کارهای "اُپتیما" خود را با سبک طراحی بسیار متعارف‌تر و بالغ‌تر به بازار عرضه کرد.
