حسن موسوی چلک، معاون امور سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: «میانگین تعداد متقاضیان فرزندخواندگی در کشور برای هر کودک واجد شرایط سرپرستی، ۲۲ زوج است. این در حالی است که در تهران این میانگین بالاتر و به حدود ۲۵ تا ۲۷ زوج می‌رسد».
به گزارش ایسنا، بر اساس اعلام حسن موسوی‌چلک، در حال حاضر ۶۶۷ مرکز نگهداری کودکان در سراسر کشور فعال است که از این میان، فقط ۳۳ مرکز دولتی و مابقی غیردولتی هستند و تلاش شده با استفاده از ظرفیت‌های قانونی، مراکز کوچک‌تر و به محیط‌های خانواده شبیه‌تر شود تا فضای نگهداری برای کودکان طبیعی‌تر باشد. در این میان، در مجموع حدود ۹ هزارو ۳۰۰ کودک زیر ۱۸ سال در این مراکز نگهداری می‌شوند.
او درباره اینکه چه تعدادی از این کودکان به دلیل کار در خیابان وارد مراکز نگهداری شده‌اند، توضیح داد: «ممکن است از میان ۹ هزارو ۳۰۰ کودک در مراکز، کودکان کار و خیابان بدسرپرستی وجود داشته باشند که بر اساس قانون حمایت از کودکان و نوجوانان توسط اورژانس اجتماعی شناسایی شده و پس از طی مراحل قضائی به مراکز نگهداری شبانه‌روزی ارجاع داده می‌شوند».
به گفته او، سالانه نزدیک به ۵۰۰ مورد رهسپاری و بازگشت به خانواده ثبت می‌شود که برای هریک، پیگیری‌های پس از رهسپاری نیز انجام می‌شود.
معاون امور سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به سیاست‌های جدید این سازمان در زمینه واگذاری کودکان به خانواده‌های واجد شرایط گفت: «در سال‌های اخیر، تلاش کرده‌ایم تا ورودی کودکان به مراکز نگهداری را کاهش دهیم و به سمت الگوهای خانواده‌محور حرکت کنیم. در همین راستا طرح «خانواده میزبان» را اجرایی کرده‌ایم که نتایج مثبتی داشته است».
او در پاسخ به این پرسش که سالانه چه تعداد کودک بی‌سرپرست یا بدسرپرست وارد مراکز نگهداری می‌شوند، افزود: «تعداد ورودی‌ها و خروجی‌های سازمان تقریبا برابر است. به طور مثال در شش‌ماهه اول امسال هزار و هفت کودک پذیرش و ۹۸۰ کودک نیز ترخیص شده‌اند».
او درباره وضعیت کودکان سازمان بهزیستی اعلام کرد که بسیاری از کودکانی که تحت پوشش بهزیستی قرار می‌گیرند، بدسرپرست هستند و نه بی‌سرپرست. همین امر موجب می‌شود فرایند فرزندخواندگی دشوارتر شود؛ زیرا تصمیم‌گیری نهایی در اختیار دستگاه قضائی است. با این حال، تعامل خوبی با مرجع ملی حقوق کودک و قوه قضائیه داریم تا تصمیمات بر اساس مصلحت کودک گرفته شود.
در حال حاضر همه نهادهای مرتبط با موضوع کودک به یک فهم مشترک رسیده‌اند و اولویت را بر «مصلحت کودک» و «حضور در محیط خانواده» گذاشته‌اند. چه این خانواده زیستی باشد، چه خانواده جایگزین یا میزبان، مهم این است که کودک در محیطی امن و عاطفی رشد کند.
