وزیر امور خارجه دولت سوریه مدعی مداخله تهران در امور سوریه در زمان جنگ علیه تروریسم شده و این موضوع را تنها مسئله اصلی گروه جدید حاکم بر سوریه در روابط با ایران دانست.
به گزارش ایسنا، «اسعد الشیبانی» وزیر امور خارجه دولت سوریه با حضور در جلسه پرسش و پاسخ گفتوگوهای منامه ۲۰۲۵ درباره روابط با ایران تحت مدیریت حاکمان جدید دمشق با ادعاهایی علیه رویکرد تهران نسبت به سوریه مدعی شد: داستان ما و ایران طولانی است. نمیدانم که سیاست آنها در سوریه و منطقه سیاست درستی بوده است؛ این سیاست علیه مردم سوریه بود. آنها در تمام مدت ۱۴ سال جنگ(داخلی) با جانبداری از (بشار) اسد، (در امور سوریه) مداخله کردند.
ادعای الشیبانی در حالی مطرح میشود که ایران به دعوت دولت قانونی سوریه مستشاران نظامی خود را برای کمک به مبارزه با تروریسم، بهویژه داعش به این کشور اعزام کرده بود و بارها تاکید کرد که به دنبال استقرار نظامی و مداخله در امور داخلی این کشور نیست.
الشیبانی در ادامه اعاها علیه ایران گفت: ما با تهران به عنوان یک کشور مشکلی نداریم. مشکل با ایران مسئله مداخله است-مداخلهای که واقعا بر رنج مردم سوریه افزوده است. سوریه اکنون عاری از این مداخلات است.
وزیر امور خارجه سوریه افزود: اکنون مایلم ارتباط این موضوع با ذهنیت اسرائیل در منطقه را بیان کنم. به نظرم هر کشوری که بخواهد سیاست خارجی و پایگاههای نظامی خود را بر تعصب بنا کند-چنان که ایران میگفت مسیر قدس از سوریه میگذرد و اسرائیل هم میگوید گذرگاه داوود از سوریه میگذرد-به نظرم این به صلح و ثبات منجر نخواهد شد. سوریه متعلق به سوریهاست و گذرگاه کسی نیست. این کشور نقطه اتصال تمامی تمدنهاست، حاکمیت ملی مستقل دارد و ما هیچ گونه مداخله در سوریه را نمیپذیریم.
گذرگاه داوود طرحی راهبردی است که به نظر میرسد هدف آن ایجاد یک راهرو حملونقل و انرژی از اراضی اشغالی از طریق مناطق جنوبی سوریه به عراق است، که بخشی از یک رویای گستردهتر برای گسترش نفوذ رژیم اشغالگر از نیل تا فرات تلقی میشود. این پروژه نهتنها به مسائل اقتصادی بلکه به اهداف ژئوپلیتیکی گستردهتر، از جمله کاهش نفوذ ایران و تقویت روابط با کشورهای عربی مرتبط است.
طبق گزارش رسانهها، حضور نظامی رژیم صهیونیستی در مناطق جنوبی سوریه میتواند به تشدید درگیریها با گروههای مقاومت مانند حزبالله منجر شود. این پروژه همچنین ممکن است با ادعای حفاظت از «مسیرهای حیاتی» به بهانهای برای حملات نظامی رژیم صهیونیستی به لبنان یا سوریه مبدل شود.