به گزارش خبرآنلاین، این جنگنده دو موتوره و چندمنظوره که از نظر طراحی شباهت‌های زیادی به F-۳۵ آمریکا دارد، در حال حاضر در حال پرواز از پایگاه‌ها و انجام آزمایش‌های عرشه است. با این حال، تحلیلگران نظامی تأکید می‌کنند که بزرگترین نقطه ضعف ارتش چین دیگر در سخت‌افزار پیشرفته نیست، بلکه در تجربه رزمی ناچیز خلبانان آن نهفته است.

پیشرفت سخت‌افزار، عقب‌ماندگی تجربه

جنگنده J-۳۵A که توسط شرکت شن‌یانگ ساخته شده، کوچک‌تر از جنگنده سنگین J-۲۰ است و نقش چندمنظوره را برای نیروی هوایی و دریایی چین ایفا می‌کند. این جنگنده با ویژگی‌هایی مانند دم‌های دوقلو، محفظه‌های داخلی تسلیحات، و پوشش جاذب رادار، نشان‌دهنده صنعتی‌سازی چشمگیر چین در حوزه هواپیماهای رادارگریز است.

با این وجود، تحلیلگران نشریه امنیت ملی (National Security Journal) می‌گویند خلبانان ارتش آزادی‌بخش خلق (PLA) از زمان جنگ مرزی ۱۹۷۹ با ویتنام در هیچ درگیری هوایی مدرنی شرکت نکرده‌اند. این در حالی است که خلبانان آمریکایی و متحدانشان در ده‌ها هزار پرواز رزمی در عراق، افغانستان و سایر مناطق، درس‌های ارزشمند زیر آتش را آموخته‌اند.

تفاوت در میدان عمل

این فقدان تجربه عملیاتی مانع از ایجاد حلقه بازخورد حیاتی می‌شود که نوآوری‌های تاکتیکی در میدان جنگ را هدایت می‌کند. در حالی که ناو هواپیمابر جدید چین تازه در حال انجام آزمایش‌های پرتاب جنگنده J-۳۵A است، ناوهای آمریکایی به طور معمول F-۳۵C را در مناطق جنگی پرتاب و بازیابی می‌کنند.

تحلیلگران نتیجه می‌گیرند: اگرچه J-۳۵A پیشرفتی بزرگ است، اما تا زمانی که خلبانان چینی در آتش جنگ مدرن آزموده نشوند، ارتش چین نمی‌تواند برتری هوایی آمریکا را به چالش بکشد.