به گزارش تابناک ؛نیسان اسکای‌لاین همیشه در ذهن علاقه‌مندان به خودرو، نامی با بار احساسی بالا بوده است؛ از مدل‌های R۳۲ و R۳۴ که در دهه‌های گذشته نماد شتاب و دقت بودند، تا نسخه‌های مدرن‌تر که بیشتر رنگ و بوی لوکس گرفته‌اند. حالا نیسان با معرفی اسکای‌لاین ۲۰۲۶ تلاش کرده میان این دو دنیا تعادلی برقرار کند؛ خودرویی که هم چهره‌ای مدرن دارد و هم سعی کرده بخشی از روح اسپرت خود را حفظ کند.

 

در طراحی بیرونی، اسکای‌لاین جدید با خطوط کشیده‌تر، جلوپنجره‌ی باریک‌تر و چراغ‌هایی شبیه Z جدید، ظاهری هجومی‌تر نسبت به نسل قبل دارد. با این حال فرم کلی بدنه هنوز حال‌و‌هوای یک سدان لوکس را دارد، نه خودرویی که بخواهد در پیست هیجان ایجاد کند. ارتفاع نسبتاً کم، چرخ‌های بزرگ و درِ صندوق یک‌تکه فست‌بک، زبان طراحی جدید نیسان را نشان می‌دهد که بین اسپرت و راحتی در نوسان است.

 

در داخل کابین، ترکیب دو نمایشگر دیجیتال بزرگ، فرمان D شکل، و صندلی‌های اسپرت با روکش آلکانترا حس آینده‌گرایی را به راننده می‌دهد، اما اینجا هم هنوز ردپای سنتی نیسان قابل تشخیص است. متریال استفاده‌شده کیفیت قابل قبولی دارند، ولی همان حس یک خودروی اسپرت «واقعی» در حد مدل‌های R۳۵ یا Z جدید منتقل نمی‌شود.

 

در بخش فنی، نیسان هنوز اطلاعات رسمی کامل را منتشر نکرده، اما منابع ژاپنی گزارش داده‌اند که اسکای‌لاین ۲۰۲۶ با دو نوع پیشرانه عرضه خواهد شد:

۱. یک موتور ۲ لیتری توربوشارژ با فناوری e-Power هیبریدی که حدود ۳۰۰ اسب‌بخار تولید می‌کند.

۲. نسخه‌ی قدرتمندتر ۳ لیتری V۶ توربو با قدرت حدود ۴۰۰ اسب‌بخار، مجهز به سیستم چهارچرخ متحرک هوشمند.

 

گیربکس ۷ سرعته اتوماتیک دوکلاچه جدید هم برای هر دو نسخه در نظر گرفته شده تا انتقال قدرت سریع‌تر و نرم‌تر انجام شود. شتاب صفر تا صد رسمی هنوز اعلام نشده، اما پیش‌بینی‌ها از زمان حدود ۵ ثانیه برای نسخه‌ی قوی‌تر خبر می‌دهند. در کنار آن، سیستم تعلیق تطبیقی جدید و فرمان‌پذیری چرخ‌های عقب، اسکای‌لاین را به خودرویی پایدارتر در پیچ‌ها تبدیل کرده‌اند.

 

با این حال وزن خودرو بیش از ۱۸۰۰ کیلوگرم است و همین عدد باعث شده هندلینگ آن، به‌ویژه در مانور‌های سریع، به پویایی نسخه‌های کلاسیک نرسد. سیستم‌های کمکی راننده مانند ProPilot ۳.۰ هم هرچند در مسیر‌های طولانی و ترافیک شهری کمک بزرگی‌اند، اما برای کشوری مثل ما که خط‌کشی جاده‌ها و رفتار رانندگان چندان قابل پیش‌بینی نیست، عملاً بی‌فایده‌اند.

 

از نظر مصرف انرژی، نسخه‌ی هیبریدی می‌تواند در شهر حدود ۵ تا ۶ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر بسوزاند، که عدد خوبی است؛ اما سیستم برقی e-Power آن همچنان پیچیده و نیازمند نگهداری تخصصی است. همین موضوع می‌تواند در بازار‌هایی مانند ایران مشکل‌ساز باشد، جایی که خدمات پس از فروش برای خودرو‌های هیبریدی نیسان عملاً وجود ندارد.

 

در مقایسه با رقبا، اسکای‌لاین جدید در جایگاهی میانه قرار می‌گیرد. از لحاظ قدرت و تکنولوژی به BMW سری ۵ هیبریدی و Lexus ES ۵۰۰h نزدیک است، اما هنوز در طراحی داخلی و تجربه‌ی رانندگی نتوانسته به سطح آنها برسد. در مقابل، از نظر دوام فنی و تعادل میان عملکرد و مصرف سوخت، برتری نسبی دارد.

 

قیمت احتمالی نسخه‌ی پایه در بازار ژاپن حدود ۴۵ تا ۵۰ هزار دلار تخمین زده می‌شود، که در بازار جهانی آن را در محدوده‌ی رقابتی نگه می‌دارد. اما در کشور‌هایی مانند ایران، اگر روزی این خودرو از مسیر واردات غیررسمی به بازار برسد، قیمت نهایی آن احتمالاً بیش از ۶ میلیارد تومان خواهد بود.

 

در نهایت، اسکای‌لاین ۲۰۲۶ بیش از آنکه بازگشت یک افسانه باشد، یک بازتعریف است. نیسان می‌خواهد نشان دهد که هنوز می‌تواند خودرویی با اصالت اسپرت تولید کند، اما در دنیایی که قوانین آلایندگی و محدودیت‌های برقی‌سازی همه چیز را تغییر داده‌اند، دیگر آن اسکای‌لاین‌های خام و پرغرور دهه‌ی ۹۰ میلادی تکرار نخواهند شد.

 

از نگاه من که هنوز صدای موتور‌های شش‌سیلندر را به زمزمه‌ی موتور‌های الکتریکی ترجیح می‌دهم، این اسکای‌لاین کمی غریبه است. ترکیبی از آینده و گذشته، اما بی‌هیجان. شاید در ظاهر همه چیز درست باشد، اما هنوز آن ضربان تند در قلب راننده قدیمی احساس نمی‌شود. با این حال، باید پذیرفت که این مسیر اجتناب‌ناپذیر است؛ دوران جدیدی آغاز شده که حتی اسکای‌لاین هم ناچار است خودش را با آن وفق دهد.