به گزارش تسنیم، تحولات چند هفته‌ی اخیر پیرامون مسئله آتش‌بس در نوار غزه بار دیگر نشان داد که بحران اصلی نه در میدان نبرد، بلکه در عرصه‌ی سیاست‌ورزی و نمایش‌های دیپلماتیک رقم می‌خورد. دونالد ترامپ که با برگزاری نشست نمایشی در شرم‌الشیخ کوشید تا خود را به عنوان بانی صلح و معمار آتش‌بس در غزه معرفی کند، برخلاف تصورش نتوانست این تصویر را حتی در میان افکار عمومی داخل آمریکا تثبیت نماید.
نظرسنجی‌های اخیر در جامعه آمریکا نشان می‌دهد که شهروندان آمریکایی نه تنها نسبت به سیاست خارجی او بی‌اعتماد مانده‌اند، بلکه مداخلاتش در خاورمیانه را فاقد دستاورد واقعی تلقی می‌کنند. این امر گواه آن است که پروژه‌ی تبلیغاتی ترامپ در خصوص آتش‌بس غزه به نفع وی و جریان جمهوری‌خواه تمام نشده و بازی نمایشی وی در صحنه سیاست خارجی نیز با بی‌اعتنایی جامعه آمریکایی روبه‌رو شده است. ترامپ انتظار داشت پس از نمایشی که در شرم الشیخ مجری آن بود، تبدیل به نماد محبوبیت و قدرت در عرصه سیاست خارجی آمریکا شود اما تیر او شدیدا به سنگ خورده است!
نکته مهم دیگر اینکه نقض‌های مکرر آتش‌بس از سوی نتانیاهو و توجیه آن توسط ترامپ، بار دیگر واقعیت عمیق هم‌پوشانی راهبردی آمریکا و رژیم صهیونیستی را در بحران غزه آشکار ساخت. در ظاهر ممکن است میان رئیس‌جمهور آمریکا و نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اختلاف‌نماهایی دیده شود، اما این اختلافات بیشتر جنبه‌ی صوری و رسانه‌ای دارد. ترامپ در پشت پرده همچنان حامی سیاست‌های تجاوزکارانه تل‌آویو است، هرچند برای آینده‌ی سیاسی خود می‌کوشد بار مسئولیت و تبعات انسانی و حقوقی جنایات غزه را از دوش خود بردارد. این همان غیریت‌سازی حساب‌شده‌ای است که واشنگتن به قصد تطهیر ظاهری خود از معادله‌ی نسل‌کشی در غزه دنبال می‌کند.
در سوی دیگر، کشورهای عربی منطقه که در نشست شرم‌الشیخ تلاش داشتند در گرفتن عکس‌های یادگاری از یکدیگر سبقت بگیرند، اکنون از ایفای نقش واقعی و مؤثر در تضمین آتش‌بس غزه شانه خالی کرده‌اند. این کشورها نمی‌توانند خود را حامی آتش‌بس معرفی کنند در حالی که در عمل نه‌تنها نتوانسته‌اند، بلکه نخواسته‌اند رژیم صهیونیستی را به انجام تعهدات خود وادار سازند. رفتار آن‌ها بیش از پیش نشان می‌دهد که نگاه‌شان به مسئله‌ی فلسطین صرفاً ابزاری، کوتاه‌مدت و متأثر از فشارهای خارجی است.
در جمع‌بندی می‌توان گفت قدر متیقن معادله‌ی آتش‌بس غزه آن است که بازیگران اصلی این صحنه، از واشنگتن تا برخی پایتخت‌های عربی، به جای ساختن صلح، صحنه‌ای از رقابت‌های تبلیغاتی، قدرت‌نمایی و طفره‌روی از مسئولیت خلق کرده‌اند. آنچه امروز در غزه جاری است بیش از همه، افشاگر دروغِ «صلح آمریکایی» و بی‌عملی اعراب در برابر خون مردم فلسطین است.
