همشهری آنلاین، فرخنده رفائی: شبیهسازی جهان، نظریهای است که از دههها پیش مطرح بوده و میگوید ممکن است جهان ما صرفا داخل یک برنامه کامپیوتری وجود داشته باشد؛ فرضیهای که سالها محل بحث فیلسوفان، فیزیکدانان و ریاضیدانان بوده است. اما پژوهشی تازه اثبات میکند که این فرضیه نمیتواند واقعیت داشته باشد.
به گزارش پاپساینس، یافته های یک تحقیق تازه که در Journal of Holography Applications in Physics منتشر شده، فرضیه شبیهسازی جهان را به چالش کشیده و تلاش کرده اثبات کند که جهان را نمیتوان صرفا با الگوریتم و محاسبه شبیهسازی کرد.
یافتهها و دلایل علمی
محققان با ترکیب نظریههای گرانش کوانتومی و قضیه ناتمامی گودل (Gödel’s incompleteness theorem) نتیجه گرفتند که بنیاد واقعیت به چیزی فراتر از محاسبات الگوریتمی نیاز دارد. آنها به چهار دلیل عمده برای به چالش کشیدن نظریه شبیهسازی جهان استناد کردهاند.
۱- فهم غیرالگوریتمی بنیادین
تیم پژوهشی نشان داده که سطح پایه واقعیت فراتر از محاسبات الگوریتمی است. برای توصیف کامل جهان، نیاز به «فهم غیرالگوریتمی» وجود دارد که از قوانین محاسباتی و حتی خود فضا و زمان فراتر است. هر شبیهسازی کامپیوتری صرفاً از الگوریتم تبعیت میکند، بنابراین قادر به بازسازی چنین بنیاد واقعی نیست.
۲- قضیه ناتمامی گودل
طبق قضیه گودل، هیچ سیستم محاسباتی یا مجموعهای از اصول نمیتواند همه حقایق را ثابت کند و همیشه حقیقتهایی وجود دارد که قابل اثبات نیستند. این نشان میدهد که هیچ الگوریتم و برنامهای نمیتواند واقعیت جهان را به طور کامل شبیهسازی کند.
۳- محدودیت محاسباتی حتی برای ابرکامپیوترها
حتی پیشرفتهترین کامپیوترها قادر به شبیهسازی کامل جهان نیستند، زیرا بنیاد واقعیت غیرالگوریتمی است و هیچ مجموعه محاسباتی نمیتواند همه جزئیات و حقایق جهان را تولید کند.
۴- مبنای ریاضی و کوانتومی واقعیت
مطالعات در زمینه گرانش کوانتومی و نظریه اطلاعات ریاضی نشان میدهد که فضا و زمان خود محصول یک پایه ریاضیاتی هستند. این پایهها نمیتواند صرفاً از طریق الگوریتمهای محاسباتی تولید شود و بنابراین شبیهسازی کامل جهان از این طریق غیرممکن است.
بیشتر بخوانید:
- اظهار نظر ایلان ماسک درباره جرم مرموز میان ستارهای | ۳I/ATLAS سفینه فضایی است؟
- شبهای زمین روشن میشود؟ | پروژه عجیب شرکت آمریکایی برای فروش نور خورشید
منتقدان چه میگویند؟
با وجود ادعای این پژوهش، برخی دانشمندان مانند Melvin Vopson و Javier Moreno استدلال میکنند که نتایج تحقیق ممکن است خطای منطقی داشته باشد. آنها میگویند شبیهسازی ممکن است در یک سطح بالاتر از قوانین فیزیکی جهان ما انجام شود و محدود به محاسبات درون جهان ما نباشد. همچنین، ممکن است جهان یک «کامپیوتر خودشَمحاسب» باشد که قوانین آن خارج از درک ما عمل میکند.
در حالی که تیم تحقیقاتی بر امکانناپذیری شبیهسازی تاکید دارد، بحث درباره واقعی یا شبیهسازی بودن جهان همچنان ادامه دارد. یافتهها نشان میدهد که حتی اگر کامپیوترهای بسیار پیشرفتهای بسازیم، قادر به بازسازی کامل جهان نخواهیم بود و سطح بنیادین واقعیت فراتر از الگوریتمهاست.












