قطعاً چهارشنبه شب ناراحت‌ترین استقلالی در دنیا شخص ریکاردو ساپینتو بود، حتی هنوز هم او همان قدر ناراحت است و افسوس می خورد. نه از جنبه موقعیت شغلی به عنوان سرمربی استقلال و بابت یک امتیاز بیرون خانه -که می‌تواند صعود این تیم به مرحله بعد و در نتیجه آینده شغلی او را به خطر بیندازد- و نه بخاطر کشیده شدن ترمز پیروزی‌های متوالی استقلال که بسیار هم مهم بود، ساپینتو بهتر از هرکس می‌داند تیمی که به برد عادت کند با یک مساوی یا باخت دوباره باید از صفر شروع کند.
ساپینتو از این بابت ناراحت بود که او بیشتر از هر کسی پیروزی در این دیدار و سه امتیاز را می‌خواست و این خواستن، از روی تعویض‌هایش کاملاً مشخص بود. ساپینتو تمام بضاعتش را منهای کوشکی و فرعباسی -که نمی‌توانستند بازی کنند- به زمین فرستاد و در نیمه دوم با تعویض‌ها ثابت کرد که فقط دنبال برد است.
استقلال در همان نیمه اول گل مساوی را زد و در شرایط طبیعی، تیم مهمان بعد از دقیقه ۶۰ و هرچه به انتهای بازی نزدیک‌تر شویم، باید به سمت حفظ نتیجه برود اما ساپینتو درست در دقیقه ۶۰ و با گذشت یک ساعت از بازی دو تعویض کاملا تهاجمی کرد.
دو مهاجم، یعنی نازون و قلی زاده را دقیقه ۶۰ جای اندونگ و سحرخیزان به زمین فرستاد و روش بازی تیمش را دو فوروارده کرد. به این ترتیب که این دو نفر مهاجمان تازه استقلال شدند و آسانی، حدادی و مهران احمدی نیز پشت سر آنها ۵ بازیکن بخش تهاجمی آبی‌ها را تشکیل می‌دادند و فقط رزاق نیا جلوی چهار مدافع در کمربند دفاعی ایستاده بود.
اما با وجود تمایل ساپینتو، استقلال نتوانست این سه امتیاز را بگیرد و به همین دلیل او از همه ناراحت‌تر بود.
اینجا را بخوانید: اعتراف تلخ ساپینتو پیش از ترک خاک اردن +عکس
