دیگر وسط حجم ترافیک و دود، تنها موتورسیکلت‌های غرق دود و سیاهی را نمی‌بینید که برخی‌شان حتی ماه‌هاست رنگِ آب و دستمال را ندیده‌اند، این میان موتورهای بدون دنده و اسکوتر با رنگ‌های متنوعی در خیابان درحالی می‌درخشند و برق می‌زنند که راننده‌هایشان هم تفاوت بسیاری با دیگر موتورسواران دارند.

زنانی که هرروز صبح، غیر از خانه، موتورهایشان را هم آب و جارو می‌کنند تا نه تنها زندگی که وسیله نقلیه‌شان هم از دور برق بزند؛ بدرخشد، چون خودشان  وقتی سوار بر موتورسیکلت خود میان باد می‌رانند و می‌درخشند و به پیش می‌روند. نه شاخ دارند و نه دم؛ فقط زنانی هستند با جسارتی بیش و علاقه‌ای متفاوت؛ زنان موتورسوار. 

تا چند دهه قبل برخی حتی رانندگی زنان  را هم  برنمی‌تابیدند

به گزارش تابناک به نقل از روزنامه اعتماد؛ تا یکی، دو دهه قبل‌تر حتی رانندگی زنان نیز خیلی رایج نبود. برخی همچنان حتی با وجود داشتن گواهینامه توسط اقوام از رانندگی منع می‌شدند. یکی از نزدیکانم بیش از یک دهه قبل با وجودی که گواهینامه داشت ولی می‌گفت مادرشوهرم مدام در گوش همسرم می‌خواند که «ماشین را نده دست زنت، این دوتا بچه‌رو به کشتن می‌ده.»

زن درنهایت با وجود همه ترس‌هایی که قوم شوهرش به جانش ریختند، راننده خوبی شد. اما برخی هم با زنان راه آمدند و راه را حتی برای موتورسواری آنان باز کردند. زن جوان دیگری که یک فرزند دارد و مادرشوهرش طبقه بالای خانه‌شان زندگی می‌کند، موتور دنده‌ای را حدود 10‌سال است که می‌راند. شوهرش هم که از فامیل خودشان بوده است، وقتی اشتیاق زن را می‌بیند، در جواب باقی اهل خانه می‌گوید که «دوست دارد دیگر، چکارش کنم؟» زن با موتورش در شهر می‌چرخد و گاز می‌دهد. شب‌ها هم در بازگشت از محل کارش، موتور را در حیاط پارک می‌کند. خودش می‌گوید که فیلم‌ها و تصاویری که از موتورسواری‌اش به اشتراک می‌گذارد، نه تنها سبب افزایش دنبال‌کننده‌هایش شده، بلکه به کسب و کارش هم رونق تازه‌ای داده است. او که در محل کار خود بیشتر با زنان سر وکار دارد، می‌گوید این روزها زنان ساده‌تر از قبل می‌توانند فعالیت‌هایی را که تا چند سال قبل فقط به اصطلاح مردانه می‌دانستند، انجام دهند و همه زنان دیگر هم تشویقش می‌کنند و او را زنی شجاع می‌دانند که الهام‌بخش دیگران است. 

موتورسیکلت‌هایی که زنان انتخاب می‌کنند اغلب از میان موتورهای اسکوتر و اتومات است، هرچند برخی هم دنده‌ای‌ها را ترجیح می‌دهند، اما تعدادشان کمتر از زنانی است که موتورسیکلت اتومات سوار می‌شوند. مهم‌ترین دلیلش هم سبک‌تر بودن و یادگیری آسان‌تر استفاده از موتورهای اتومات است. در همه موتورسیکلت‌ها، مخزن سوخت در روبه روی راکب قرارگرفته است که در اسکوترها این بخش به زیر زین انتقال پیدا کرده است تا فضای جلوی سرنشین بازتر شده و راکب بتواند جای مناسب‌تری برای قراردادن پاهایش داشته باشد که همین مساله به تسلط بهتر و راحتی نشستن برای زنان کمک بیشتری می‌کند تا انتخاب یک اسکوتر برقی یا بنزینی که از حدود سی میلیون تومان آغاز می‌شود، برایشان جایگزینی سریع‌تر از استفاده از خودرو در خیابان‌های شلوغ شهر باشد. یکی از فروشندگان انواع اسکوتر به «اعتماد» می‌گوید که حدود 65درصد از خریداران اسکوتر زنان هستند. اغلب هم به دلیل تردد در سطح شهر، انجام خریدهای روزانه، رساندن فرزندانشان به مهدکودک یا مدرسه، به دلیل حجم ترافیک و نبود جای پارک مناسب برای خودرو، در رفت و آمدهای محلی خود، در مسیرهای کوتاه از این وسیله نقلیه استفاده می‌کنند . 

با افزایش بهای یک خودروی راحت و ایمن، برخی زنان ترجیح دادند که کمی در باد جولان دهند و سوار بر راکبی شوند که آنها را با سرعتی بیشتر به مقصد می‌رساند. 
 

خبری از قضاوت‌ها و نگاه‌های گذشته نیست

طبق گفته خود زنانی که موتورسواری می‌کنند دیگر خبری از آن نگاه و قضاوت‌هایی که در گذشته، یعنی حتی هفت هشت سال پیش از این با زنان موتورسوار داشتند، نیست. شاید هنوز برخی موافق نباشند، اما اکثریت جامعه با زنانی که در باد جولان می‌دهند و به گفته خودشان مسائل ایمنی را هم رعایت می‌کنند-خود من تا امروز همه زنانی را که در حال راندن موتور مشاهده کردم، کلاه به سر داشتند- موافق هستند. خودشان هم می‌گویند که قوانین را رعایت می‌کنند و مانند برخی موتورسوارهایی که حتی در پیاده‌رو هم تردد می‌کنند، نیستند. رعایت قوانین برای آنها اطمینان خاطری برای حضورشان نیز هست. 

اما تجربه همه افراد به یک شکل نبوده است، به خصوص در برخورد با پلیس‌های راهنمایی و رانندگی. یکی دیگر از زنان موتورسواری که پنج سال است سوار بر اسکوتر در خیابان‌های اطراف محل زندگی و کارش تردد می‌کند، موتورسواری را مانند رانندگی می‌داند که فقط قلق‌های خاص خود را دارد که اگر علاقه‌مند باشی، زود یاد خواهی گرفت و آن را یک مهارت می‌داند که ربطی به مرد یا زن بودن ندارد، می‌گوید مردم با ما برخورد خوبی دارند و تشویق هم می‌کنند، اما برخی پلیس‌های راهنمایی و رانندگی، برخورد مناسبی با من نداشتند. یک‌بار که صبح خیلی زود برای ورزش می‌رفتم و همراهم نه پول نقد داشتم و نه تلفن همراه، پلیس راهنمایی و رانندگی در اتوبان مدرس جلوی مرا گرفت و با من برخورد کرد، درحالی که حتی کیف پول و مدارکی همراهم نبود و مرا در شرایط نامناسبی قرار داد.