پرسپولیس با وجود داشتن ستاره‌های بزرگ، هنوز یک «تیم کامل» به حساب نمی‌آید. اوسمار ویه‌را که پس از جدایی هاشمیان دوباره هدایت سرخ‌ها را بر عهده گرفت، از همان روز اول می‌دانست با تیمی روبه‌روست که برای قهرمانی در لیگ و جام حذفی باید تقویت شود. اوسمار این موضوع را صریح اعلام کرد و گفت با علم به این شرایط و کمبودهای تیمی، به ایران برگشته و پذیرفته روی نیمکت پرسپولیس بنشیند. او باور دارد که نقاط ضعف پرسپولیس واضح است و برای پوشش آن‌ها به چند خرید حتمی نیاز دارد.
مشکل اصلی از جایی شروع می‌شود که برخی از خریدهای جدید پرسپولیس نتوانسته‌اند توقعات را برآورده کنند. بعضی بازیکنان یا از نظر بدنی آماده نیستند، یا در تاکتیک‌های اوسمار نمی‌گنجند، و یا کیفیت لازم برای بازی در ترکیب اصلی را ندارند. از همین رو سرمربی برزیلی به‌خوبی می‌داند برای ادامه فصل نمی‌تواند با همین شرایط جلو برود.
پرسپولیس در چند پست کاملاً نیاز به بازیکن جدید دارد؛ مهم‌ترین آن‌ها دفاع راست، هافبک دفاعی، هافبک نفوذی و البته مهاجم است. در دفاع راست، سرخ‌ها هنوز جایگزین مطمئن و ثابت ندارند و اوریه هم زیاد مصدوم می‌شود. در هافبک دفاعی، تیم نیازمند بازیکنی با توانایی درگیری، توپ‌گیری و کنترل ریتم بازی است. در پست هافبک نفوذی هم اوسمار دنبال مهره‌ای است که بتواند بین خطوط بازی‌سازی کند و موقعیت بسازد. مهم‌تر از همه در خط حمله، پرسپولیس به مهاجمی ششدانگ نیاز دارد چرا که علیپور تنهاست و یک مهاجم تخصصی در پرسپولیس حضور دارد.
پرسپولیس می‌تواند همین حالا بازیکن آزاد جذب کند اما مشکل اینجاست که بازیکن آزاد باکیفیت در بازار فعلاً وجود ندارد. به همین دلیل اوسمار و باشگاه عجله‌ای برای خرید ندارند و برنامه اصلی، تقویت جدی در نقل‌وانتقالات زمستانی است؛ جایی که امکان جذب خارجی‌های آزاد، بازیکنان تیم‌های دیگر یا حتی بازیکنانی با قرارداد فسخ‌پذیر فراهم می‌شود.
اوسمار برای نیم فصل یک لیست مشخص آماده کرده و باشگاه هم قول داده طبق این لیست خرید کند. او تأکید دارد اگر این چهار پست تقویت شوند، پرسپولیس دوباره تبدیل به همان تیم قدرتمندی خواهد شد که در ذهن هواداران است؛ تیمی که در دو جام مدعی باشد و بتواند با رقبا برای قهرمانی بجنگد.فعلاً کاری که اوسمار انجام می‌دهد، نگه داشتن تیم در کورس و آماده‌سازی ذهنی و بدنی بازیکنان است تا وقتی نیم فصل رسید، با چند خرید دقیق، پرسپولیس کامل شود.
