به گزارش مشرق، علی نیکزاد نایب رئیس مجلس شورای اسلامی در کنفرانس بین پارلمانی روسای مجالس(ISC)، به نقش پارلمانها اشاره کرد و گفت: پارلمانها، به عنوان صدای مردم، میتوانند نقش کلیدی در تدوین سیاستهای مردممحور ایفا کنند. اولاً؛ پارلمانها باید معماران صلح باشند، نه تماشاگران جنگ. نقش پارلمانها تنها در تصویب قوانین داخلی خلاصه نمیشود؛ آنان مسئولیت اخلاقی و سیاسی دارند تا مسیر سیاست خارجی و امنیتی دولتها را به سمت کاهش تنش، تقویت گفتوگو و پیشگیری از درگیری هدایت کنند.
متن سخنرانی نایب رئیس مجلس به شرح زیر است؛
با کمال افتخار و خرسندی، به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران، در کنفرانس بینپارلمانی رؤسای مجالس حضور یافتهام. ابتدا ایران، به عنوان یک تمدن کهن و کشوری که همواره در تاریخ خود، نماد همزیستی مسالمتآمیز بوده، دیدگاه روشنی در زمینه «صلح، امنیت و توسعه» دارد و در سایه رهنمودهای رهبر حکیم انقلاب اسلامی، به دنبال صلحی فراگیر برخواسته از توحید، کرامت انسانی و آزادیخواهی ملتهای آزاده جهان است. ما معتقدیم که صلح واقعی، نتیجه عدالت، احترام متقابل و همکاری فراگیر است. جمهوری اسلامی ایران، همواره طرفدار صلح پایدار و مخالف هرگونه جنگافروزی است.
جهان ما در بزنگاهی تاریخی قرار دارد که شتاب تحولات و تشدید بحرانهای ساختاری، چهره نظام بینالملل را دستخوش تغییرات عمیق کرده است. امروز با عملکرد عیان قدرتهای مداخلهگر، ضعف آشکار نهادهای بینالمللی و عدم استقلال این نهادها به اثبات رسیده است. جهان در سکوت و بیعملی نهادهای بینالمللی در قبال جنایت جنگی در غزه و تهاجم نظامی به ایران در میانه مذاکرات دیپلماتیک با آمریکا، به خوبی فهمید که حقوق بینالملل بهویژه حقوق بشر توسط برخی دولتها از جمله ایالات متحده بهصورت گزینشی تفسیر شده و توسط رژیم جنایتکار صهیونیستی، به سخره گرفته میشود. از اینرو، امروز نیازمند بازاندیشی بنیادین و بازتعریف رویکردها هستیم.
از نگاه جمهوری اسلامی ایران، صلح برآمده از زور، اشغال و آپارتاید، صلح نیست؛ تحمیل است و هیچ ملت آزادهای، تحمیل را نمیپذیرد. سیاستهای جنگطلبانه رژیم صهیونیستی، عامل اصلی این وضعیت اسفبار است و جای بسی شگفتی است که آمریکا، که عامل ایجادکننده بسیاری از جنگها و پشت پرده تشکیل بسیاری از گروههای افراطی و جنایتکار همچون داعش است، میخواهد با تحمیل جنگ و طرفداری از طرف آغازکننده جنگ، صلح برقرار کند.
امنیت و صلح، یک کالای وارداتی نیست، امنیت و صلح با مداخله و جنگ افروزی یک کشور خارجی حاصل شود و مهمترین گام برای ایجاد صلح در منطقه غرب آسیا، عدم مداخله کشورهایی همچون آمریکاست.
مسئله فلسطین، معیار سنجش صداقت جامعه جهانی در دفاع از حقوق بشر است و این در حالی بوده که قدرتهای مدعی حقوق بشر، یا شریک جنایتاند یا در سکوت و رضایت و نظارهگر خونریزی و نسلکشی هستند و حتی آتشبس کنونی نیز مانع از کشتار رژیم صهیونیستی نشده است. در این راستا، مایلم اعلام کنم جمهوری اسلامی ایران از هر اقدام و ابتکاری که منجر به توقف کامل نسل کشی، پایان دادن به اشغالگری در غزه و اخراج نیروهای اشغالگر و اعاده حقوق بنیادین مردم فلسطین از جمله حق تعیین سرنوشت و تشکیل دولت مستقل فلسطین به پایتختی قدس شریف شود، حمایت می کند. از دید ایران، آینده فلسطین باید با حق رأی ساکنان اصلی این سرزمین تعیین شود.
ما امنیت را یک مفهوم تقسیمناپذیر میدانیم؛ امنیت یک کشور نمیتواند به قیمت ناامنی دیگری تأمین شود. ما در دفاع قهرمانانه ۱۲ روزه در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی نشان دادیم متوقف کردن این رژیم نامشروع، جز با زبان قدرت امکانپذیر نیست. این رژیم وقتی از طریق واسطهها برای قطع تبادل آتش به التماس افتاد که با نابودی مناطق اشغالی خود بوسیله موشکهای ایرانی مواجه شد.
ما علیرغم دههها تحریم و فشار ظالمانه و غیرقانونی، با اتکا به توان ملی، استقلال سیاسی و ظرفیتهای انسانی و علمی خود، مسیر پیشرفت و اقتدار را با استواری پیمودهایم و نشان داده ایم که محاصره اقتصادی و فشار سیاسی، نه ملتها را به زانو درمیآورد و نه منجر به تسلیم آنها میشود و راه رسیدن به امنیتِ پایدار، گفتوگو، احترام متقابل و همکاری عادلانه میان کشورها است.
جمهوری اسلامی ایران، بر این باور است که زمان برتریجویی و سلطه پایان یافته است، علت دشمنی آمریکا با ما نیز در همین نکته است که نمیخواهد تجربهای از یک کشور مستقل، بدون اتکا به قدرتهای سلطهگر، به دنیا معرفی شود. لذا ملتهای دنیا به خوبی فهمیدهاند که پرونده هستهای و ادعاهای مختلف دشمنان ایران، بهانهای بیش نیست.
ما بر این باوریم که پارلمانها، به عنوان صدای مردم، میتوانند نقش کلیدی در تدوین سیاستهای مردممحور ایفا کنند. اولاً؛ پارلمانها باید معماران صلح باشند، نه تماشاگران جنگ. نقش پارلمانها تنها در تصویب قوانین داخلی خلاصه نمیشود؛ آنان مسئولیت اخلاقی و سیاسی دارند تا مسیر سیاست خارجی و امنیتی دولتها را به سمت کاهش تنش، تقویت گفتوگو و پیشگیری از درگیری هدایت کنند.
پارلمانها باید ابزارهای نظارتی خود را تقویت کنند، جلسات علنی و شفاف برای بررسی تصمیمات امنیتی برگزار نمایند و مکانیسمهای الزامآور برای پاسخگو ساختن دولتها در قبال تعهداتشان نسبت به حقوق بشر، حقوق بینالملل و اصول انسانی ایجاد کنند. صلح محصول اراده و اقدام است، نه صرفاً شعار. ثانیاً، پارلمانها باید از دولتها جلوتر باشند نه دنبالهرو دولتها.
این کنفرانس، فرصتی بینظیر برای پاسخ جمعی به چالشهای جهانی فراهم کرده است. جمهوری اسلامی ایران از ابتکار کنفرانس روسای پارلمانها حمایت کامل میکند و اعلام میدارد که اعلامیه اسلامآباد، به عنوان الگویی برای ایجاد صلح، حکمرانی اخلاقی و توسعه پایدار، میتواند نقش پارلمانها را در پیشبرد استراتژیهای ملموس تثبیت کند.
بنابراین گزارش، در پایان سخنرانی لوح یادبود این کنفرانس به علی نیکزاد اهد شد.
تعدادی از نمایندگان مجلس از جمله اعضای گروه دوستی پارلمانی ایران و پاکستان آقایان علی بابایی کارنامی، محمد خوش سیما، محمدانور بجارزهی و حسین نوش آبادی مدیرکل پارلمانی وزارت امور خارجه نایب رئیس مجلس شورای اسلامی را در این سفر همراهی می کنند.
لازم به ذکر است؛ این کنفرانس با حضور بیش از ۳۷ کشور و با محوریت «صلح، امنیت و توسعه» در اسلامآباد پایتخت پاکستان در حال برگزاری است، در این کنفرانس، ۱۷۴ نماینده بینالمللی از جمله ۱۰ رئیس مجلس، ۱۵ نایبرئیس، ۳۷ نماینده پارلمان و همچنین نمایندگانی از سازمانهای چندجانبه حضور دارند.












