حجت‌الاسلام محمدهادی رحیمی‌صادق، مدیر حوزه‌علمیه استان تهران: «نماز باران» ازجمله نمازهای مستحبی و البته موکد در فقه و شرع مبین اسلام محسوب می‌شود و توصیه شده در زمان خشکسالی اقامه شود. شیوه اقامه این نماز هم عمدتا این است که افرادی که می‌خواهند نماز باران بخوانند، باید «حالت تضرع» و «استغفار» به درگاه الهی داشته باشند؛ نکته‌ای که در روایات نیز به آن اشاره شده‌است، اما برخی این اشکال را مطرح می‌کنند که ارتباطی میان «گناه» و «خشکسالی» وجود ندارد. واقعیت اما این نیست و در روایات مختلف تصریح شده‌است که گاهی خداوند نعمت‌های خود را به‌دلیل برخی گناهان از انسان دریغ می‌کند.

اگر در جامعه‌ای ظلم و بی‌عدالتی وجود داشته باشد و گناه زیاد شود و مردم بی‌تفاوت باشند، خداوند نعمت‌های خود را دریغ می‌کند. نخستین نکته در نماز باران، حالت تضرع نمازگزار است؛ به‌عنوان مثال در سوره نوح به این معنا اشاره شده است که اگر استغفار کنید، خداوند درهای آسمان را ‌روی‌تان می‌گشاید؛ بنابراین اقامه نماز باران در روایات توصیه شده و اقدام ارزشمندی است که شرایط خاصی نیز برای اقامه آن ذکر شده‌است که امام و نمازگزاران باید مدنظر قرار دهند.

نکته دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد، این است که نماز باران در سیره بزرگان ما نیز مرسوم بوده‌است. نماز باران آیت‌الله محمدتقی خوانساری در زمان حضور روس‌ها در ایران نیز شهرت عالمگیر پیدا کرد. ایشان 3روز نماز باران اقامه کرد؛ در روزهای اول و دوم باران نبارید و برخی طعنه زدند و مسخره کردند، اما پس از نماز روز سوم که با عده کمتری نیز برگزار شد، باران شدیدی بارید.