به گزارش همشهری آنلاین، سیدمصطفی میرلوحی، کارشناس مسائل مذهبی: 1-در قرآن کریم وقتی قرار است از امتحان کردن و آزمایش کردن مردم، ملت‌ها و جوامع سخن به میان بیاید، از دچار فتنه و بلا کردن آنان مطلب به میان آمده. قرآن صراحتاً بیان می‌کند آیا مردم گمان می‌کنند که به صرف بیان اینکه ایمان آوردند، رهایشان می‌کنیم و دچار فتنه نمی‌شوند؟ یا در جای دیگر خداوند می‌فرماید ما شما را به وسیله گرسنگی، ترس و ضربه‌های مالی دچار بلا و امتحان می‌کنیم. سختی و دشواری همواره در زندگی بشر وجود داشته است و گاهی وجود این بلاها و فتنه‌ها با غرض آزمایش و امتحان مردم است. در این‌جا دیگر مهم نیست که چه کسی مقصر بوده، من یا همسایه من یا مسئولین.
2-یکی از حکمت‌های این سختی‌ها از آنروست که بندگان خدا از خواب غفلت برخیزند و با تضرع، زاری و اشک بار دیگر در مسیر هدایت و خداوند قرار گیرند. چه بسا شخصی اهل گناه نباشد و معصیت نکند، اما از یاد و ذکر خداوند متعال غافل باشد. البته باید بیان شود خود غفلت از خداوند به نوعی معصیت به حساب می‌آید. از مهم‌ترین حکمت‌های این بلاها فارغ از آنکه منشأ آن داخلی باشد یا خارجی، برای آن است که بار دیگر مسیر توبه و بازگشت به سمت خداوند از سر گرفته شود و برای این امر در شریعت محمدی(ص) نیز راه‌کارهایی ارائه شده است. یکی از آن راه‌ها این است که افراد بنا به آداب و شرایط خاصی وارد در یک مکانی نظیر صحرا بشوند و نماز باران به جا بیاورند.
3-خداوند اساسا از حالت تضرع و عجز بندگان احساس رضایت و خشنودی می‌کند و در پی پاسخ به کسانی برمی‌آید که برای رفع مشکلات به سمت او رو کرده‌اند. امروزه در شهر ما، شاهدیم که در سال آبی تا کون یک قطره آب از آسمان به پایین نیامده است، گویی خداوند می‌خواهد بار دیگر بندگان به صحرایی رفته و با یکدیگر به وسیله اجتماع قلوب دست به دعا بلند کنند و ضمن طلب استغفار و آمرزش از درگاه الهی باران را طلب نمایند.
