به گزارش همشهری آنلاین، مصطفی امینی‌خواه، کارشناس مسائل دینی: 1-خداوند عالم را طوری خلق نموده است که رفتار انسان‌ها و کنش‌وواکنش‌ مردمان در آمدوشد طبیعت بی‌اثر نباشد. به تعبیر دیگری، عالم به این شکل نیست که افلاک و طبیعت کار خودش را بکند ما نیز به کار خود مشغول باشیم، بلکه بی‌شد ارتباط و پیوندی بین آنچه که انسان در عالم انجام می‌دهد و آن وضعیتی که در طبیعت رخ می‌دهد، برقرار است. خداوند در برخی از آیات الهی به صراحت به این موضوع اشاره نموده است به طور مثال در جایی می‌فرماید:«وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَیٰآمَنُواوَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَرَکَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ و َالْأَرْضِ ولَکِنْ کَذَّبُوافَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ.» یعنی اگر اهل شهرها و آبادی ها ایمان می آوردند و پرهیزکاری پیشه می کردند، یقیناً [درهایِ] برکاتی از آسمان و زمین را بر آنان می گشودیم، ولی [آیات الهی و پیامبران را] تکذیب کردند، ما هم آنان را به کیفر اعمالی که همواره مرتکب می شدند [به عذابی سخت] گرفتیم.

2-خداوند در جای دیگر هم اشاره دارد که اگر گناه و فساد در زمین رخ دهد لیاقت آن است که دیگر هیچ جنبنده‌ای بر روی زمین نماند، اما خداوند از گناه مردمان می‌گذرد و چنین برخوردی با آنان ندارد. شعب گناهان متفاوت است. به تعبیر بهتر؛ گناه برای مرد و زن، پیر و جوان، استاد و مسئول و... متفاوت است و همه‌اش از یک جنس نیست. و وقتی انسان از وظایفش کوتاهی کند، دستور خداوند آن بلایی است که بر سر انسان می‌آید. اما مهم آن است که ما مردمان نسبت به کوتاهی‌های خود واقف شویم.

3-این واقف شدن به کوتاهی خودمان همان توبه و استغفار است، توبه تنها یک لفظ نیست بلکه به معنای یک تغییر رویه و اصلاح رفتار است. از این رو نماز باران در این راستا قرار می‌گیرد و باید گفت در این میان آنچه اهمیت دارد صدق و نیت راست افراد است و الّا خداوند یک راه درّو نگذاشته که افراد بیایند و با صرف نماز مشکل را حل کنند. نماز باران با این مقدمه باید باشد که ببینیم نسبت به وظایف خود دچار چه کوتاهی‌هایی شده‌ایم.