به گزارش همشهری‌آنلاین، اگرچه این پروژه در زمان بایدن بین کشورهای منطقه رونمایی شد اما در واقع، همه‌چیز اول در دل پیمان ابراهیم شروع شده. پیمان ابراهیم در دولت نخست ترامپ مطرح شد و فقط هدف عادی‌سازی روابط داشت، اما در پشت صحنه رؤیای بزرگ‌تری جریان دارد: تغییر ژئوپلیتیک منطقه به سود اسرائیل!
حالا در دولت دوم ترامپ، این رؤیا در قالب «کریدور آیمک» آشکارا پیگیری می‌شود؛ مسیری زمینی که قرار است کالاهای کشورهای عربی خلیج فارس را به بنادر اسرائیل برساند و از آنجا راهی اروپا و آمریکا کند.
اما این کریدور چهار معنا دارد: نخست، تضعیف وزن راهبردی تنگه هرمز و باب‌المندب و کاهش یکی از اهرم‌های مهم قدرت ایران. دوم، پیشبرد به رسمیت‌شناختن اقتصادی_سیاسی اسرائیل از سوی برخی کشورهای عربی با ایجاد وابستگی متقابل. سوم، بخشی از نبرد واشنگتن با قدرت‌های نوظهور و تلاشی برای مهار نقش ایران در معادلات منطقه و چهارم، تلاش برای بیرون‌کشیدن اسرائیل از انزوای جهانی و اعطای نفس تازه به یک رژیم تحت فشار.
اما تا مقصد هنوز راه زیادی باقی مانده، جنایات اسرائیل در غزه، لبنان و ایران به‌سادگی از اذهان پاک نمی‌شود و رونق و نجات اسرائیل از انزوای موانع جدی و اساسی زیادی در منطقه دارد.
