روزنامه همشهری نوشت: بخش بزرگی از بی‌حجابی امروز، نه بی‌عفتی که سبک زندگی است؛ یک «مد»، یک «تیپ»؛ شبیه همان چیزی که آن‌سوی آب‌ها می‌بینند.
اما حتی همین گروه سبک‌زندگی‌محور هم خط قرمز دارد؛ در اوج بی‌حجابی، جایی هست که از آن‌به‌بعد را تحمل نمی‌کند.این ویژگی در جامعه‌ای که بی‌حجابی‌اش صرفا از بی‌حیایی بیاید یا وجود ندارد یا بسیار کمرنگ است.
حالا سؤال اساسی:
اگر در همین نقطه جوش مشترک اجتماعی کاری نکنیم چه می‌شود؟
پیامی که جامعه دریافت می‌کند این است: «حجاب دیگر مهم نیست؛ رهاست».
و این، بدترین پیام ممکن است.
وقتی پیام رهاشدگی جا بیفتد، جامعه وارد مسابقه سقوط می‌شود و عجیب اینکه همه می‌دانند مسیر غلط است، اما در هوای رهاشدگی به‌ناچار تن می‌دهند؛ این منطق رهایی است.
امروز حجاب به جایی رسیده که احدی از وضع موجود دفاع نمی‌کند؛ زشتی آن برای همه آشکار است و هراس از مرحله بدتر، فراگیر.
خلاصه اینکه:
این نقطه جوش را نباید رها کرد.
اینجا نقطه بلوغ اجتماعی است؛ جایی که بیداری جمعی شکل می‌گیرد و می‌تواند عزم ملی برای احیای هویت اسلامی- ایرانی را بسازد؛ به شرط آنکه مسئولان محترم این بیداری را ببینند، باور کنند و از مردم عقب نمانند.
