به گزارش همشهری آنلاین، «محسن مهدیان» مدیرمسئول همشهری در یادداشت روز تازه‌ترین شماره این روزنامه، نوشت: در هفته گذشته سه خبر جنجالی با محوریت «زن» فضای شبکه‌های اجتماعی را تحت‌تأثیر قرار داد: دختری که روی خودرو پلیس می‌رقصید، زنی که در مترو برهنه شد، و فیلمی از بازرسی بدنی یک زن توسط دو مأمور پلیس.
رسانه‌های ضدانقلاب هر سه ویدئو را دستاویز حمله به ایران قرار دادند؛ اما نکته مهم این بود که هر سه فیلم با هوش مصنوعی ساخته شده و از پایه جعلی بودند.
هم‌زمان، چند خبر دیگر نیز در شبکه‌ها چرخید؛ از پیدا شدن جسدهای فرضی در پشت سد کرج تا محدودیت فروش آب، استعفای معاون اول رئیس‌جمهور و تصادف ماشین آب‌رسان با برج آزادی که همگی بی‌اساس بودند و تنها روی حساسیت‌های امروز مردم ایران سوار می‌شدند.
این مجموعه از روایت‌های جعلی بخشی از پروژه‌ای بزرگ‌تر است که پس از پایان جنگ آغاز شد؛ پروژه‌ای برای بازگرداندن جامعه به حالت اضطراب، بی‌اعتمادی و پریشانی.
در کنار این خط رسانه‌ای مانند اینترنشنال ـ ارگان رسمی رژیم صهیونیستی در عملیات روانی علیه ایران ـ تقریباً هر روز با تیترهای جنگی، سایه تهدید را بالای سر مردم نگه می‌دارد.
هدف روشن است؛ تحریک داخلی از یک‌سو و ایجاد استرس جنگ از سوی دیگر؛ دو لبه قیچی برای ضربه زدن به جامعه.
اما نکته مهم اینجاست که این بار مردم بازی را برهم زدند. کاربران شبکه‌های اجتماعی پیش از رسانه‌های رسمی به راستی‌آزمایی پرداختند، فریم‌به‌فریم ویدئوها را بررسی کردند، تناقض‌ها را بیرون کشیدند و پیش از آنکه اخبار جعلی جا بیفتد آن‌ها را خنثی کردند.
دشمن به دنبال جامعه‌ای عصبی، خشمگین و ناامید بود؛ اما با مردمی مواجه شد که موج دروغ را می‌شکنند و روایت درست می‌سازند.
بااین‌حال بخش تلخ ماجرا این است که برخی مسئولان از این بلوغ عقب مانده‌اند.
درحالی‌که مردم با هوشیاری پروژه دشمن را بی‌اثر می‌کنند، بخشی از سیاستمداران و مدیران هنوز به اهمیت انسجام ملی در برابر عملیات روانی واقف نیستند.
اختلاف‌افکنی‌ها، پیام‌های ضعف، القای ناکارآمدی و رفتارهای سیاسی ناپخته در برخی از اعضای شورای شهر، یا مجلس و دولت، می‌تواند جای خالی شکست دشمن را پر کند و این از خودِ پروژه‌ی دشمن تلخ‌تر است.
پرسش اصلی این است: حواس‌مان هست که ناتمامی پروژه دشمن را نباید در داخل کامل کنیم؟
