شرکت خودروسازی مشهور BMW بِ اِم و به عنوان تنها خودروساز آلمانی قصد دارد فناوری هیدروژن را برای سوخت خودروهای خود توسعه دهد.
به گزارش عصرایران، دولت آلمان قرار است برای این کار بیش از ۲۷۰ میلیون یورو کمک‌هزینه به این شرکت اختصاص دهد.
به نوشته دویچه وله، دولت فدرال و ایالت بایرن اعلام کردند قصد دارند پروژه توسعه خودروهای هیدروژنی ب اِم و را تامین مالی کنند. هدف، توسعه یک سامانه پیشران برقی مبتنی بر پیل سوختی اعلام شده است.
در همین راستا "پاتریک اشنایدر" وزیر حمل‌ونقل آلمان و مارکوس زودر، رئیس دولت ایالتی بایرن، در برلین مجوز کمک‌هزینه به ارزش حدود ۲۷۳ میلیون یورو را برای پروژه موسوم به "های‌پاور درایو" به این شرکت مشهور خودروسازی تحویل دادند.
طبق گزارش‌ها، سهم دولت فدرال در اعطای این کمک‌هزینه حدود ۱۹۱ میلیون یورو و سهم ایالت بایرن حدود ۸۲ میلیون یورو است. این خودروهای پیل سوختی طبق برنامه قرار است از سال ۲۰۲۸ عرضه شوند.
نخست‌وزیر ایالت بایرن آلمان در مراسم تحویل مجوز کمک‌هزینه دولتی به بی‌ام‌و گفت فلسفه ما در سیاست اقتصادی مدرن این است که از پژوهش در فناوری‌های نو حمایت شود، نه اینکه با پول زیاد، به صنایع منسوخ و قدیمی یارانه بدهیم.
زودر افزود: «ما نباید از خودروی آلمانی دست بکشیم و آن را به رقیبانی مانند چین واگذار کنیم. ما به موتورهای احتراق داخلی با فناوری پیشرفته نیاز داریم، و همچنین خودروهای برقی و فناوری‌هایی مانند هیدروژن. این کار تنها با گشودگی نسبت به فناوری و ارائه گزینه‌ها برای بازارهای متفاوت جهان امکان‌پذیر است.»
از دیگر سو یوآخیم پُست، مدیر توسعه کمپانی ب اِم‌و نیز گفت که این مجوز کمک‌هزینه، راهبرد این شرکت را که محور آن، گشودگی نسبت به فناوری است، تایید می‌کند.
طبق اخبار منتشر شده، بی‌اِم‌و BMW می‌خواهد از سال ۲۰۲۸ شاسی‌بلند "ایکس۵" را افزون بر مدل‌های برقی، بنزینی، دیزلی و هیبریدی، با یک سامانه پیشران مبتنی بر پیل سوختی نیز روانه بازار کند.
بدین ترتیب BMW تنها خودروساز آلمانی خواهد شد که بر هیدروژن تکیه می‌کند. در عین حال این نوع خودرو در جهان از سوی خودروسازان بزرگ چندان مورد استقبال قرار نگرفته است.
از جمله موانع بر سر راه تحقق چنین پروژه‌هایی این است که در حال حاضر تنها چند مدل محدود از خودروهای مبتنی بر پیل سوختی در دسترس هستند، از جمله مدل‌هایی از تویوتا یا هیوندای، که فقط شمار کمی از آنها فروخته می‌شود.
افزون بر این، همچنان این پرسش مطرح است که این خودروها در کجا می‌توانند سوخت‌گیری کنند، چرا که طبق آمار رسمی، شمار جایگاه‌های سوخت هیدروژن در آلمان اخیرا کاهش یافته است. افزون بر این، هیدروژن در مقایسه با دیگر پیشرانه‌ها گران‌تر به شمار می‌آید.
در خودروهای هیدروژنی، همان گونه که از نام آن برمی‌آید، از سوخت هیدروژن به عنوان منبع انرژی استفاده می‌شود. در این خودروها انرژی شیمیایی هیدروژن از طریق یک واکنش REDOX (اُکسایش و کاهش) میان هیدروژن و اکسیژن در یک پیل سوختی، به انرژی مکانیکی تبدیل می‌شود.
از دیگر سو با در نظر گرفتن این که هیدروژن همچون سوخت‌های فسیلی در مخازن یا ذخایر طبیعی پیدا نمی‌شود، باید آن را از گاز طبیعی یا زیست‌توده یا الکترولیز از آب تولید کرد.
از جمله مزایای انرژی هیدروژنی، می‌توان به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای اشاره کرد. با این حال، هیدروژن را می‌توان از سوخت‌های فسیلی تولید کرد، اما مساله بر سر این است که این امر به انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌انجامد و مزایای زیست‌محیطی استفاده از این سوخت، حذف یا به حداقل می‌رسد.
از این رو خودروهای هیدروژنی با وجود آن که برای پیشرفت آن، سا‌ل‌ها تحقیق و توسعه صورت گرفته در میان خودروسازان چندان محبوبیتی ندارد.
برای نمونه کمپانی خودروسازی هوندا مدل پیل سوختی کلَریتی (Clarity) خود را به دلیل تقاضای کم کنار گذاشته است. این خودرو یک خودروی پیل سوختی بود و از هیدروژن برای تولید برق استفاده می‌کرد و برق نیز موتور آن را به حرکت درمی‌آورد. تنها آلایندگی لوله اگزوز آن بخار آب بود، و می‌شد آن را در حدود سه تا پنج دقیقه در ایستگاه‌های هیدروژن سوخت‌گیری کرد
تولید این خودرو در نهایت به دلیل عواملی مانند تقاضای پایین بازار و زیرساخت محدود سوخت‌رسانی هیدروژن متوقف شد.
از جمله مثال‌های دیگر می‌توان به هیوندای نکسو (Hyundai Nexo) یک خودروی کراس‌اوور شاسی‌بلند هیدروژنی ساخت شرکت هیوندای اشاره کرد که نسل اول آن در سال ۲۰۱۸ معرفی شد.
نمونه دیگر، تویوتا میرای (Mirai) یک خودروی هیدروژنی پیل سوختی است که توسط شرکت تویوتا تولید می‌شود و نام آن در زبان ژاپنی به معنای "آینده" است. نسل اول این خودرو در سال ۲۰۱۴ و نسل دوم آن در سال ۲۰۱۹ معرفی شد و با وجود چالش‌های موجود در زیرساخت‌های سوخت‌گیری هیدروژن، به دلیل طراحی جذاب و عملکرد بالا، همچنان در حال توسعه و بهبود است.
یک چالش عمده برای خودروهای هیدروژنی، نبود شبکه گسترده سوخت‌رسانی هیدروژنی در مقایسه با شبکه برق موجود است. همچنین خودروهای هیدروژنی اغلب به دلیل فناوری و نیازهای زیرساختی، از خودروهای برقی باتری‌دار گران‌تر هستند.
اکنون باید دید کمپانی خودروسازی آلمانی بی‌ام‌و چگونه بر این مشکلات غلبه خواهد کرد و بازار خودرو چه واکنشی به این خودرو نشان خواهد داد.
