سرویس جهان مشرق - پس از آغاز طوفان الاقصی و تشدید جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه، جنبش انصارالله یمن اعلام کرد تا زمانی که محاصره غزه ادامه داشته باشد و کمک‌های بشردوستانه وارد این باریکه نشود، کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی یا کشتی‌هایی که به بنادر این رژیم رفت‌وآمد می‌کنند را در دریای سرخ هدف قرار خواهد داد.
در این عملیات که از ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳ (۲۸ آبان ۱۴۰۲) آغاز شد، تعداد قابل توجهی حمله موفق با استفاده از موشک‌های بالستیک ضدکشتی، موشک‌های کروز، پهپادهای انتحاری و قایق‌های تندرو صورت گرفته است و یمن موفق شد تا خطوط کشتیرانی رژیم صهیونیستی را تقریباً به طور کامل فلج کند. با آغاز عملیات یمن، دریای سرخ و تنگه باب‌المندب برای کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی و شرکت‌هایی که با بنادر این رژیم همکاری می‌کنند، منطقه ممنوعه و ناامن شد. نتایج این عملیات، که تا ژانویه ۲۰۲۴ به اوج خود رسید، فراتر از انتظار بود:
فلج کامل بندر ایلات
بیش از ۳۰ درصد تجارت کانتینری رژیم صهیونیستی از این بندر عبور می‌کرد، اما درآمد سالانه آن از ۲۰ میلیارد شکل به کمتر از ۲ میلیارد سقوط کرد و یکی از شدیدترین تحریم‌های اقتصادی در هفتاد و چند سال اخیر علیه این رژیم شکل گرفت.
تغییر مسیر جهانی کشتیرانی
بیش از ۸۰ درصد شرکت‌های بزرگ (مانند مرسک، MSC، CMA CGM و هپاگ-لوید) مسیر خود را به دور دماغه امید نیک تغییر دادند؛ مسیری که ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ مایل دریایی اضافی، ۱۰ تا ۱۴ روز تأخیر و میلیون‌ها دلار هزینه سوخت بیشتر به همراه دارد.
افزایش هزینه‌های اقتصادی
بیمه کشتی‌ها تا ۱۰ برابر گران شد و تجارت جهانی حدود ۱.۳ درصد در نوامبر-دسامبر ۲۰۲۳ کاهش یافت. تا مارس ۲۰۲۴، بیش از ۲۰۰۰ کشتی مسیر خود را تغییر دادند و تجارت بسیاری از شرکت‌های غربی به ارزش ۱ تریلیون دلار مختل شد. اینگونه یمن در جهت دفاع از مردم فلسطین اقتصاد غرب را به چالش کشانده و صهیونیست‌ها را تحت فشار اقتصادی شدید قرار داد.
هزینه نظامی برای آمریکا و بریتانیا
بیش از ۱۵ میلیارد دلار تا نوامبر ۲۰۲۵، شامل عملیات "نگهبانان رفاه" (Prosperity Guardian) با حضور بیش از ۲۰ کشور که در نهایت نیز نتیجه مورد نظر را برای آنها در پی نداشت و کارشناسان از آن به عنوان شکست آمریکا و پیروز یمن یاد کردند.
انصارالله طی دوسال محاصره غزه، اقدام به انجام حدود صدها حمله دریایی به کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی و نیروی دریای آمریکا کرد که در ادامه فهرستی از حملات کلیدی ارائه می‌شود:
۱۹ نوامبر ۲۰۲۳ – کشتی Galaxy Leader (پرچم باهاما، مالک اسرائیلی رامی اونگار): در نخستین عملیات، هلیکوپتر نظامی Mil Mi-۱۷ انصارالله کشتی را توقیف کرد. ۲۵ خدمه (از جمله ۱۰ رومانیایی، ۱۰ فیلیپینی و ۵ اوکراینی) اسیر شدند و کشتی به بندر الحدیده منتقل شد. این اقدام، نماد مقاومت یمن، تجارت صهیونیست‌ها را شوکه کرد و منجر به توقف موقت ۱۰ شرکت کشتیرانی شد.
۳ دسامبر ۲۰۲۳ – کشتی Unity Explorer (پرچم بریتانیا، مالک: رژیم صهیونیستی): موشک بالستیک ضدکشتی اصابت مستقیم کرد و آسیب جدی به بدنه وارد آورد. ناو آمریکایی USS Carney موشک را رهگیری کرد، اما کشتی مجبور به توقف و تعمیر فوری شد. این حمله بدون تلفات گزارش شد.
۳ دسامبر ۲۰۲۳ – کشتی Number ۹ (پرچم پاناما، مالک: صهیونیست ): در همان موج حمله، موشک بالستیک به پل فرماندهی اصابت کرد و در کشتی آتش‌سوزی ایجاد شد. خدمه ۲۲ نفری بدون آسیب جانی نجات یافتند، اما کشتی برای هفته‌ها از سرویس خارج شد.
۱۱ دسامبر ۲۰۲۳ – کشتی Strinda (پرچم نروژ، حامل مواد شیمیایی به اسرائیل): موشک کروز ضدکشتی به مخازن سوخت اصابت کرد و آتش‌سوزی شدیدی به پا کرد. ناوهای USS Mason و Languedoc فرانسوی کمک کردند، اما کشتی با آسیب ۲۰ درصدی بدنه، مسیر خود را تغییر داد. در این حمله تلفاتی گزارش نشد.
۱۴ دسامبر ۲۰۲۳ – کشتی Maersk Gibraltar (پرچم هنگ‌کنگ، شرکت مرسک با همکاری اسرائیل): یک موشک بالستیک به سمت آن شلیک شد، اما توسط سیستم دفاعی کشتی این حمله دفع گردید. با این حال، هدف‌گیری دقیق انصارالله، شرکت مرسک را وادار به تعلیق موقت عملیات در دریای سرخ کرد.
۱۵ دسامبر ۲۰۲۳ – کشتی MSC Alanya (پرچم لیبریا): حمله ترکیبی با پهپاد انتحاری و موشک کروز؛ پهپاد به عرشه اصابت کرد و به تجهیزات کشتی آسیب ایجاد شد. خدمه آسیبی ندیدند، اما کشتی برای متوقف شد.
۱۵ دسامبر ۲۰۲۳ – کشتی MSC Palatium III (پرچم لیبریا): در همان روز، پهپاد و موشک‌های یمنی به سمت این کشتی شلیک شد. که اصابت به محموله این کشتی اصابت داشت . این حمله، شرکت MSC را به فکر تغییر مسیر انداخت.
۱۸ دسامبر ۲۰۲۳ – کشتی MSC Clara (پرچم پاناما): پهپاد دریایی (USV) انصارالله به سمت کشتی هدایت شد و منجر به وضعیت اضطراری برای این کشتی شده و بدنبال آن تنش‌ها را افزایش داد.
۱۸ دسامبر ۲۰۲۳ – کشتی Swan Atlantic (پرچم نروژ): پرتابه ناشناس (احتمالاً پهپاد) به بدنه اصابت کرد و به موتورخانه کشتی آسیب وارد آورد. خدمه ۲۰ نفری نجات یافتند و کشتی با اسکورت نروژی بدون حدکت به مقصد خود، به سمت یک نقطه‌ای دیگر حرکت کرد.
۲۶ دسامبر ۲۰۲۳ – کشتی MSC United VIII (پرچم پرتغال): حمله پهپادی از فاصله ۱۰۰ کیلومتری؛ پهپاد یمنی به دکل ارتباطی اصابت کرد. این کشتی برای تعمیر آسیب وارد شده مجبور به رفتن به سمت جیبوتی شد.
۳۱ دسامبر ۲۰۲۳ – کشتی Maersk Hangzhou (پرچم سنگاپور، شرکت مرسک): موشک بالستیک به عرشه اصابت کرد و آسیب جدی به این کشتی وارد آورد. روز بعد، ۴ قایق انتحاری به آن حمله کردند که البته خدمه ۲۲ نفری آن آسیبی ندیدند.
۳ ژانویه ۲۰۲۴ – کشتی CMA CGM Tigris (پرچم مالت): موشک کروز به سمت آن شلیک شد، اما توسط ناو آمریکایی رهگیری گردید. این حمله بخشی از موج گسترده حملات بود که مجبور به کاهش بیشتر ترددها در منطقه شد.
۱۰ ژانویه ۲۰۲۴ – ناوهای آمریکایی گروه USS Carney: حمله ترکیبی با ۱۸ پهپاد و ۳ موشک؛ همه توسط جنگنده‌های آمریکایی و بریتانیایی رهگیری شدند. این بزرگ‌ترین حمله تا آن زمان بود و تنش را به اوج رساند.
۱۵ ژانویه ۲۰۲۴ – ناو USS Laboon (نیروی دریایی آمریکا): موشک کروز ضدکشتی در فاصله نزدیکی ناو منفجر شد که نشان‌دهنده دقت رو به رشد انصارالله در حملات خود بود.
۱۶ ژانویه ۲۰۲۴ – کشتی Zografia (پرچم مالت، مالک یونانی): موشک بالستیک سوراخ بزرگی زیر خط آب ایجاد کرد. خدمه ۲۴ نفری بدون تلفات از آن خارج شدند، اما کشتی برای ماه‌ها از سرویس خارج شد.
۱۷ ژانویه ۲۰۲۴ - کشتی Genco Picardy (پرچم جزایر مارشال): پهپاد انتحاری به عرشه اصابت کرد و آتش‌سوزی جزئی برافروخت. خدمه ۲۲ نفری نجات یافتند؛ کشتی با اسکورت آمریکایی تعمیر شد.
۱۸ ژانویه ۲۰۲۴ – کشتی Chem Ranger (پرچم جزایر مارشال، مالک آمریکایی): دو موشک بالستیک شلیک شد، که هر دو در نزدیکی کشتی منفجر شده و منجر به وحشت گسترده خدمه و تغییر مسیر آن شد.
۲۲ ژانویه ۲۰۲۴ – کشتی Ocean Jazz (پرچم جزایر مارشال): موشک توسط انصارالله به آن اصالت کرد که علی‌رغم انکار سنتکام، کشتی به دلیل حمله و آسیب پیش آمده مسیر خود را تغییر داد.
۲۴ ژانویه ۲۰۲۴ - ناو USS Gravely (نیروی دریایی آمریکا): موشک کروز به ناو مذکور اصابت کرده و آسیب جزئی به آن ایجاد کرد. و منجر به هشدار جدی برای ناوگان آمریکایی در منطقه شد.
۲۶ ژانویه ۲۰۲۴ – کشتی Marlin Luanda (پرچم جزایر مارشال، مالک بریتانیایی): موشک به مخزن سوخت اصابت کرد و آتش‌سوزی شدیدی ایجاد شد. خدمه ۲۳ نفری بدون تلفات از آن خادج شدند، و آتش‌سوزی با کمک ناو USS Carney و نیروی دریایی هند مهار شد.
۲۸ ژانویه ۲۰۲۴ – پایگاه شناور Lewis B. Puller (نیروی دریایی آمریکا): انصارالله اقدام به حمله موشکی به سمت آن کرد؛ پنتاگون انکار کرد، اما افزایش گشت‌زنی‌ها را تأیید کرد.
۳۱ ژانویه ۲۰۲۴ – ناو USS Gravely (نیروی دریایی آمریکا): انصارالله موشک کروز ضدکشتی به سمت آن شلیک کرد که در نزدیکی آن به آب برخورد کرد و منجر به تغییر موضع ناو آمریکایی شد.
۳۱ ژانویه ۲۰۲۴ – کشتی باری KOI (پرچم نامشخص): حمله موشکی یمن منجر به آسیب به آن شد و سنتکام آن را بخشی از الگوی حملات انصارالله دانست.
۱۸ مارس ۲۰۲۵ – ناو USS Harry S. Truman (نیروی دریایی آمریکا) : انصارالله یمن با ۱۸ موشک بالستیک، کروز و پهپاد پهپاد کشتی آمریکایی را هدف حملات خود قرار داد که ارتش آمریکا در رابطه با خسارت‌ها و نتایج این حملات هیچ بیانیه رسمی منتشر نکرد.
لازم به ذکر است که مجموع حملات انصارالله به کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی و همچنین ناوهای آمریکایی در مجموع از ۱۰۰ مورد فراتر می‌رود و در این گزارش تنها به بخشی از حملات موشکی و پهپادی یمن در منطقه دریای سرخ در جهت حمایت از مردم غزه اشاره شده است.
سلسله اعترافات آمریکا و رژیم صهیونیستی به شکست در برابر انصارالله یمن
در دو سال گذشته، دریای سرخ به صحنه یکی از بزرگ‌ترین شکست‌های استراتژیک آمریکا و رژیم صهیونیستی تبدیل شده است. کارشناسان ارشد نظامی و تحلیل‌گران برجسته دو آمریکایی و صهیونیست که زمانی یمن را «حیاط خلوت» خود می‌دانستند، حالا با صراحت از «تاب‌آوری بی‌سابقه» انصارالله یمن سخن می‌گویند و اذعان می‌کنند که تمام تلاش‌ها برای بازداشتن یمن از حمایت نظامی از غزه با شکست کامل روبه‌رو شده است.
جسی فریس، مورخ برجسته آمریکایی و نویسنده کتاب «قمار ناصر» درباره جنگ قبلی مصر در یمن، در مصاحبه با نیویورک تایمز گفت: «یمنی‌ها فوق‌العاده جنگ‌جو و مستقل هستند. قرن‌هاست که در برابر هر قدرت خارجی مقاومت کرده‌اند؛ از عثمانی‌ها و بریتانیایی‌ها گرفته تا ارتش مصرِ ناصر. حوثی‌های امروز دقیقاً همان روحیه را دارند. ما دوباره همان اشتباه تاریخی را تکرار کردیم.»
دریاسالار جورج ویکاف، فرمانده سابق ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده که مسئولیت مستقیم عملیات در دریای سرخ را بر عهده داشت، تابستان پارسال در جلسه محرمانه کنگره اعتراف کرد: «آیا ما یمنی‌ها را متوقف کردیم؟ خیر. آیا آنها ادامه می‌دهند؟ بله، قطعاً. ما بیش از یک میلیارد دلار موشک شلیک کردیم، اما آنها هنوز هم هر هفته به ما حمله می‌کنند.»
روزنامه یدیعوت احارونوت در سرمقاله‌ای با عنوان «توهم ضربه نهایی» نوشت: «ایده اینکه بتوان با چند حمله هوایی حوثی‌ها را نابود کرد، یک خیال خام بود. آنها نه تنها متوقف نشده‌اند، بلکه موشک‌هایشان پیشرفته‌تر شده و حالا سرجنگی‌های چندگانه دارند. سامانه دفاع هوایی ما در برابر موشک‌های یمنی آسیب‌پذیرتر از آن چیزی است که به مردم گفته‌ایم.»
معاریو نیز در تحلیلی تند نوشت: «اسرائیل حتی نتوانست یک عملیات زمینی محدود در یمن انجام دهد. حوثی‌ها عملاً مصون مانده‌اند و بازدارندگی ما در برابر آنها کاملاً فروپاشیده است.»
مالکوم کیون، تحلیل‌گر نظامی آمریکایی در نشریه UnHerd، این شکست را تاریخی خواند: «نیروی دریایی آمریکا عملاً دست‌هایش را بالا برد و عقب‌نشینی کرد. حوثی‌ها حالا بر دریای سرخ حکومت می‌کنند. یک پهپاد دو هزار دلاری آنها، موشک یک میلیون دلاری ما را بی‌اثر می‌کند. هرچه بیشتر بجنگیم، بیشتر می‌بازیم.»
یمنِ که خود کشوری جنگ‌زده بوده و اکنون توسط ائتلاف سعودی و غربی یک دهه است که در محاصره قرار دارد، با کمترین هزینه در دریای سرخ، توانست قدرتمندترین ناوگان‌های جهان را به زانو درآورد؛ واقعیتی که امروز حتی سرسخت‌ترین دشمنانش در واشنگتن و تل‌آویو ناچارند به زبان بیاورند. این مسئله باعث شده است که امروز یمن در منطقه از یک بازیگر محلی تبدیل به یک بازیگر تعیین کننده در تحولات منطقه تبدیل شده و با درگیری همزمان با رژیم صهیونیستی و آمریکا، تبدیل به قدرت بلامنازعه در منطقه دریای سرخ شود.
