تابناک: تحلیلی وجود دارد مبنی بر این‌که اگر آمریکایی‌ها احساس کنند حمله مجدد به ایران برایشان هزینه‌ای ندارد، قطعاً این کار را انجام خواهند داد و هیچ تردیدی در آن نخواهند داشت. حال نظر شما از این وضعیت چیست؟ آیا ما به این مرحله رسیده‌ایم یا خیر؟ آیا توانسته‌ایم در این مدت خود را از نظر توانمندی‌های پدافندی و آفندی بازسازی کنیم؟
نتانیاهو، در وضعیت بغرنجی قرار گرفته است. اگرچه در لبنان خساراتی وارد کرد و تعدادی از فرماندهان مقاومت را به شهادت رساند، اما همچنان از حزب الله نگرانی دارد و این نگرانی روزبه‌روز بیشتر می‌شود. آمریکایی‌ها برای یاری رساندن به او وارد عمل شدند و بر دولت لبنان فشار آورده و می‌آورند. متأسفانه، عربستان سعودی نیز در ابتدا به آنان کمک کرد، هرچند اخیراً شنیده‌ام که مواضع عربستان نسبت به حزب‌الله تا حدودی تغییر کرده است و از آنان خواسته‌اند که حزب‌الله باید خلع سلاح شود. اما اسرائیل بسیار امیدوار بود که این اتفاق رخ دهد، که نیفتاد. در غزه نیز طی دو سال و اندی گذشته، به هیچ‌یک از اهداف اعلامی خود دست نیافته‌اند؛ نه توانستند گروگان‌ها را آزاد کنند، نه جنبش حماس را از میان بردارند، نه نیروهای مقاومت را از غزه بیرون کنند و نه به شبکه تونل‌های زیرزمینی دسترسی پیدا نمایند. در چنین شرایطی، وضعیت یمن را نیز تا حدودی سبک و سنگین کردند، اما توان اعمال فشار بر یمن را نیز نداشتند. در کرانه باختری نیز فشارهایی وارد کردند و تصمیماتی اتخاذ نمودند اما کماکان در آنجا مشکل دارند.و اوضاع در عراق نیز به همین منوال است.

مشاهده کنید: اسرائیل با چند جبهه مقاومت مواجه شده است. آنان اظهار داشتند که باید با سر خود عقاب برخورد کنیم و حتی پیشنهاد حمله به ایران را مطرح نمودند، غافل از آن‌که نخستین تجاوز را خودِ آنان علیه ایران انجام می‌دهند و بهانه‌ای به دست ایران می‌دهند. این اقدام نیز نتیجه جنگ شد؛ به‌طوری‌که امروز تقریباً هشتاد درصد از افکار عمومی جهان و همچنین دولت‌ها معتقدند که اسرائیل در جنگ ۱۲ روزه با ایران شکست خورده است. این شکستِ برای نتانیاهو مشابه شکستی است که تقریباً بیست سال پیش در جنگ سی‌وسه‌روزه برای اولمرت رخ داد. زمانی که در جنگ سی‌وسه‌روزه شکست خورد، اظهار داشت که برای جبران آن شکست به یک پیروزی نیاز دارد؛ در فاصله کوتاهی حمله‌ای به غزه ترتیب داد که به جنگ بیست‌و‌دو‌روزه انجامید و در آن نیز شکست خورد و به‌خاطر آن ناگزیر از استعفا شد. اسرائیل در لبنان به پیروزی مطلوب دست نیافت، در غزه به نتیجه نرسید، در یمن موفق نبود و در ایران نیز پیروزی به‌دست نیاورد. اکنون که فضای عمومی این‌گونه است، که تو اسیرهای ما را ازاد نکردی پس باید استعفا دهید، در اینجا همانند اولمرت، نتانیاهو به یک پیروزی نیاز داشت؛ پیش‌بینی می‌شد که با طرح ترامپ و اجلاس شرم الشیخ به این پیروزی دست پیدا می کنند، زیرا هدف آن‌ها خروج از غزه، آزادی اسرا، خلع‌سلاح حماس، اداره غزه به غیر حماس و در صورت امکان به یک مجموعه بین‌المللی به رهبری تونی بلر سپرده شود. این‌ها ایده‌های مطرح‌شده از سوی ترامپ بودند. آن‌ها ناگزیر شدند از غزه خارج شوند و اسرا آزاد شدند؛ اما حماس اعلام کرد که خلع‌سلاح نخواهد شد و شکل حضور خود را تغییر داد و گفت که اکنون نیروهای امنیتی و جیش الشحبی غزه هستیم. تأکید کرد که اداره غزه باید فلسطینی باشد و الزاماً زیرنظر حماس قرار نگیرد. همچنین فهرستی ۴۵نفره از سوی حماس به مصر معرفی شد. بدین‌ترتیب، آن پیروزی دل‌خواهی که نتانیاهو انتظار داشت، محقق نشد. گزینه دیگر چه بود؟ حمله دوباره به ایران. بنابراین در دو ماه گذشته وزیر جنگ رژیم صهیونیستی از احتمال حمله دوباره به ایران سخن گفته‌اند.

ترامپ به چنین پیروزی‌ای نیاز دارد تا آن را محقق سازد؛ آن‌ها می‌خواهند حمله کنند و پیروزی به‌دست آورند. همان‌طور که پیشتر عرض کردم، در آن مقطع حامیان رژیم صهیونیستی و نتانیاهو تا حدودی متقاعد شده بودند که نتانیاهو پیروز خواهد شد و پشت او ایستادند و لااقل سکوت اختیار کردند؛ اما اکنون دوباره باید آنان را متقاعد کند. با این تفاوت که اکنون پرسش اصلی این است: حتی آمریکایی‌ها نیز خواهند پرسید اگر این بار نیز بازگردی و ناکام شوی چه رخ خواهد داد؟ بنابراین به‌سادگی مانند گذشته با طرح حمله نتانیاهو موافقت نخواهند کرد و این امر شرایط را برای او دشوار ساخته است. با این حال، به‌موازاتِ اظهاراتی که از قول حضرت امام یا ابوعلی‌سینا مطرح می‌شود که «گاو شاخ دارد، عقل ندارد» اگر بی‌عقلی در امرِ حمله صورت گیرد، به‌تدریج بخش‌هایی از ظرفیت‌های نظامی ایران در حال مطرح شدن است. من متخصص نظامی نیستم؛ اما بیان این واقعیت که در این جنگ ۱۲روزه از موشک‌های متعلق به بیست سال پیش، پانزده سال پیش و زمان‌های قبل‌تر استفاده شده است، نشان می‌دهد که هنوز همه ظرفیت‌های ما آشکار نشده‌اند. اینکه ایران تک‌سیگنال‌هایی را نشان می‌دهد، بدین معناست که «اینجا خانه آن جاسوس اسرائیلی است»، «اینجا محل استقرار آن مقام اسرائیلی است»، «اینجا مرکز مربوط به فلان فعالیت است» و امثال این‌ها؛ یعنی این‌بار نقشه‌های ما دقیق‌تر و مشخص‌تر است. پدافند آنان را نیز که منهدم کرده‌ایم. بنابراین در صورتی که رژیم صهیونیستی دست به چنین اقدامی بزند، در حقیقت طوفانی سهمگین برای او به وجود خواهد آمد و شاید مشیت الهی اقتضا کند که این‌بار سرنوشت رژیم صهیونیستی روشن گردد و زمینه برای طرح سیاسی ایران جهت حل مسئله فلسطین فراهم شود.