به گزارش رکنا، یک تصویر دردآور و دوست‌داشتنی؛ وقتی سیل گل‌ولای رودخانه سونگ کای با خشم ویرانگرش به پایین‌دست سرازیر شد، نه فقط زمین و خانه‌ها را بلعید، بلکه دسته‌ای اردک کوچک و بی‌گناه را با خودش برد. آنها بی‌هوا، بی‌امنیت، در میان امواج خروشان تقلا می‌کردند تا زنده بمانند.
فیلمی از این لحظات ترسناک در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد؛ لحظه‌هایی که پرندگان روی آب می‌رقصیدند و هر موج سخت‌تر از قبلی بود. تلاش آنها برای شناور ماندن، قلب بینندگان را به درد آورد — انگار جنگی بود برای بقای بی‌کلام. مردم در کامنت‌ها از نگرانی نوشتند؛ آیا آنها سالم خواهند رسید؟ آیا کسی کمکشان خواهد کرد؟
اما آنچه این صحنه را خاص‌تر کرده بود، یک نماد قدرتمند بود: اردک‌ها در میان امواج، به طرز شگفت‌انگیزی خودشان را در شکلی شبیه به حرف «S» مرتب کرده بودند — نمادی که دقیقا شبیه به حرف «S» در پرچم ویتنام است. این آرایش تصادفی اما نمادین، باعث شد که بینندگان احساس کنند نه‌تنها حیوانات در حال مبارزه‌اند، بلکه یک راز ملی‌گرایانه در میان آنها موج می‌زند.
این تصویر، ترکیبی از آرزو و امید است: آرزویی برای نجات پرندگان کوچک و امیدی که شاید آنها به ساحل آرام و امن نها ترانگ برسند. در عین حال، نشان‌دهنده‌ی قدرت طبیعت است — چگونه باران و سیل می‌تواند بی‌رحمانه زندگی‌های کوچک را به هم بریزد، اما در همان لحظات، زیبایی و معناهای عمیقی خلق کند.
پخش شدن این ویدیو در فضای مجازی نه فقط یک خبر ساده از سیل بود بلکه یک فریاد انسانی — و حیوانی — بود برای همدلی و توجه. مردم‌ترسیدند، اشک ریختند و برخی خواستند بدانند: آیا کسی از آن سوی امواج آنها را خواهد دید؟ آیا آنها را نجات خواهند داد؟
این داستان کوچک اردک‌ها در دل سیل تبدیل شد به نمادی از آسیب‌پذیری و مقاومت — یادآوری تلخ این که حتی در برابر خشم طبیعت، زندگی می‌تواند به شکلی نرم و شکننده مقاومت کند.
