بدون تعارف باید گفت که استقلال در مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی در بازی با پادیاب خلخال حسابی به دردسر افتاده بود و اگر بازگشت به بازی در لحظات پایانی و از روی نقطه پنالتی رخ نمی‌داد، همه چیز آماده خلق شگفتی بود. هر چند گل زودهنگام پادیاب و اخراج بازیکن این تیم در نیمه اول باعث شد تا بیش از ۷۰ دقیقه، آبی‌های میزبان همه جوره روی دروزه حریف فشار بیاورند و همین هم باعث شد تا میلاد جعفری دروازه‌بان پادیاب به یکی از پرکارترین بازیکنان این تیم تبدیل شود. میلاد متولد ۱۳۷۲ و اهل رباط کریم است. به گفته خودش از ۱۴ سالگی در باشگاه‌های تهران بازی کرده و از همان زمان به صورت حرفه‌ای وارد فوتبال شده است.  

 گفت‌وگوی ورزش ۳ با گلر پادیاب را در ادامه بخوانید:

• گاهی اوقات مسیر هموار است و همه چیز خوب پیش می‌رود اما گاهی اوقات هم اصلا نمی‌شود که نمی‌شود. بارها پیش آمد با تیمی مدعی در لیگ دو در لحظه آخر کم آوردیم یا در پلی آف بدشانسی آوردیم یا پشت گلرهای بهتر ماندیم و کمتر فرصت پیدا کردیم. دلایل خیلی زیادی دست به دست هم داد تا به آنچه که حق خودم می‌دانم نرسم. به جز من هم هستند بازیکنانی که حقشان بیشتر از این است. مثلا عرفان بخشی که جلوی استقلال هم خوب بازی کرد، دو سال پیش با اوسمار در پرسپولیس بود الان در لیگ دو توپ می‌زند و خیلی نفرات دیگر.
• واقعا خدا که به ما کمک کرد ولی چند توپ را می‌توان با شانس و اقبال گرفت؟ ضمن اینکه از مربیان و همبازی‌هایم سوال کنید تا باور کنید شرایط من همیشه خوب بوده و اینطور نیست که فقط جلوی استقلال خوب بازی کرده باشم. یکی از مهمترین اشتباهاتم را وقتی انجام دادم که به عنوان گلر سهمیه زیر ۲۳ سال تیم را تا پلی‌آف لیگ دو بردم و با اینکه در اوج بودم تصمیم گرفتم به آلومینیوم اراک بروم تا شکوفا بشوم اما به من بازی نرسید و دوباره عقب افتادم.
• رقم قراردادهای ما خیلی بالا نیست ولی باز هم اگر به موقع پرداخت شود می‌توان با آن کاری کرد وگرنه شرایط سخت می‌شود. قراردادهای امسال تیم پادیاب بین ۷۰۰ میلیون تا یک میلیارد و پانصد میلیون تومان است.

بیشتر بخوانید: روز آرام منیر؛ ستاره استقلال به حاشیه رفت

•  تنها درآمد فعلی من از فوتبال است. البته تا همین چند سال پیش من برای اینکه لوازم اولیه برای خودم بگیرم می‌رفتم کار می‌کردم. البته امورات زندگی ما می‌چرخید ولی گاهی اوقات مجبور می‌شدم برای خریدن یک جفت دستکش یا استوک سرکار بروم. همه‌جور کاری هم تجربه کردم؛ از بنایی و لوله کشی گرفته تا بتن ریزی و برقکاری. پیش‌فصل‌ها سخت‌تر بود چون پول نداشتیم و مجبور بودیم سه روز در هفته سر کار برویم تا چهار روز بتوانیم تمرین کنیم.
• بچه های تیم ما اصلا عصبی نبودند. این یک بازی بود که حداقل ۳۰ میلیون نفر بیننده داشت و همین باعث ایجاد یکسری هیجان در بین بازیکنان ما شده بود و به همین دلیل می‌خواستند خودشان را تخلیه کنند. منتها همه تیم ما با هم رفیق هستیم.  علیرضا کوشکی در آن صحنه سرش را جلو نیاورد.  هرچند خود سجاد هم می‌گفت هیچ برخوردی با کوشکی نداشته است. آن اخراج درست بود.
• داور در این بازی با استقلال مهربان‌تر بود. حرفی بزنم جز جریمه و محرومیت برای خودم، هیچ اتفاق دیگری رخ نمی‌دهد ولی فکر میکنم اگر داور به اندازه ۱۰ درصد از کل مهربانی خود نسبت به استقلال، با ما هم خوب بود، قطعا ما صعود کرده بودیم.
• داور کوچکترین برخوردهای ما را خطا می‌گرفت، در حالی که با استقلال اینطور نبود. همین باعث شد که فشار روی تیم ما با یک بازیکن کمتر، خیلی زیاد باشد. داور می‌توانست خیلی بهتر باشد و حتی خودم به ایشان گفتم تحت تاثیر جو و ورزشگاه قرار نگیر چون ما هم زحمت کشیده‌ایم.
• ما آنالیز کرده بودیم و می‌دانستم یاسر آسانی به کدام سمت خواهد زد. توپ به کف دستم خورد اما قدرتش آنقدر بالا بود که نتوانستم مهارش کنم. فکر می‌کردم به ارتفاع بالا بزند اما این کار را نکرد. اگر بازی به پنالتی می‌کشید می‌توانسیتم استقلال را حذف کنیم.
• من از بچگی عاشق پرسپولیس بودم و وقتی در دور قبلی پارس جنوبی جم را حذف کردیم، پیش خودم دوست داشتم به پرسپولیس بخوریم و یا با استقلال روبرو شویم و حذفش کنیم. انگیزه‌ام در این بازی خیلی بالا بود و اگر ده نفره نمی‌شدیم مطمئن باشید استقلال را حذف می‌کردیم.
• ناصر خان حجازی را خیلی دوست دارم. نفر یک ایران تا سال‌های سال ایشان است و شاید کسی مثل او نیاید. مرد واقعی بود. احمدرضا عابدزاده هم چهره محبوب من بود. در نسل جدیدتر هم که طالب‌لو و رحمتی فوق‌العاده بودند اما در سالهای اخیر بیرانوند نشان داد که یک گلر کامل است.