در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی
دل که آیینه شاهیست غباری دارد
از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی
کرده‌ام توبه به دست صنم باده فروش
که دگر می نخورم بی رخ بزم آرایی
نرگس ار لاف زد از شیوه چشم تو مرنج
نروند اهل نظر از پی نابینایی
شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان
ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی
جوی‌ها بسته‌ام از دیده به دامان که مگر
در کنارم بنشانند سهی بالایی
کشتی باده بیاور که مرا بی رخ دوست
گشت هر گوشه چشم از غم دل دریایی
سخن غیر مگو با من معشوقه پرست
کز وی و جام می‌ام نیست به کس پروایی
این حدیثم چه خوش آمد که سحرگه می‌گفت
بر در میکده‌ای با دف و نی ترسایی
گر مسلمانی از این است که حافظ دارد
آه اگر از پی امروز بود فردایی
تعبیر فال حافظ ۴ آذر ۱۴۰۴:
جانِ دلم، ای صاحب قلبِ وفادار، امروز حافظ آینه‌ای در برابر روح زیبای تو گرفته است تا به تو بگوید چه گوهری گران‌بها هستی. تو انسانی متعهد و پایبند به عهد خودت هستی. وقتی در راهی قدم می‌گذاری، تمام وجودت را برای آن می‌گذاری و فکر رفتن به بیراهه حتی به ذهنت هم خطور نمی‌کند. این یک فضیلت کمیاب و ارزشمند است.
قلب تو پیش دلبری است که تمام زیبایی‌ها، شادی‌ها و لذت‌های زندگی را فقط و فقط در کنار او می‌بینی و می‌خواهی. آنقدر دلت به این عشق قرص است که وقتی دیگران پیشنهادهای دیگری به تو می‌دهند، حتی حاضر به شنیدنشان هم نیستی؛ گوش‌هایت را می‌گیری تا مبادا غباری بر تصویر پاک معشوقت بنشیند. حافظ به تو مژده می‌دهد و می‌گوید: «بدان که همین ثبات قدم و پایداری تو، کلید رسیدن به مقصود است.» پس صبور باش و چشم به راه فرداهای بهتری باش که قطعاً از راه می‌رسند.
نتیجه تفال به دیوان حافظ
۱- چرا این نیت زیبا، کمی زمان می‌خواهد؟
عزیز دلم، حافظ به تو نمی‌گوید که این نیت انجام نمی‌شود؛ بلکه می‌گوید این گنج آنقدر ارزشمند است که برای رسیدن به آن باید کمی صبور باشی و هوشمندانه‌تر عمل کنی. دلایل این تأخیر این‌هاست:
اولاً، رقیبان زیادی در میدان هستند: این نشان می‌دهد که چیزی که تو می‌خواهی، چقدر خواستنی و باارزش است! پس باید خودت را برای یک رقابت سالم و قوی آماده کنی.
ثانیاً، هنوز ابزار لازم را فراهم نکرده‌ای: مثل یک نجار که برای ساختن یک شاهکار به ابزار دقیق نیاز دارد، تو هم باید مقدمات و امکانات لازم برای رسیدن به این هدف را آماده کنی.
ثالثاً، گاهی با تردید قدم برمی‌داری: در اعماق قلبت به درستی این راه ایمان داری، اما گاهی موج‌های شک و دودلی به ساحل آرامشت می‌کوبند. باید این تردیدها را از خودت دور کنی.
رابعاً، باید با تمام وجود به میدان بیایی: حافظ می‌بیند که تو با تمام وجود و با آن شور و اشتیاق آتشینی که در تو سراغ دارد، به دنبالش نیستی. او به تو می‌گوید: «اگر با تمام علاقه، هوشمندی و قدرتی که داری به دنبالش بروی، موفقیتت حتمی است!»
۲- توصیه‌ی دلسوزانه‌ی خواجه شیراز
پس چه باید کرد؟ حافظ راه را نشانت می‌دهد:
زمان‌بندی هوشمندانه: فعلاً اجرای این نیت را به زمانی بهتر موکول کن. این به معنای تسلیم شدن نیست، بلکه یک عقب‌نشینی استراتژیک برای یک حمله‌ی قدرتمندتر است!
تمرکز بر آماده‌سازی: تمام فکر و انرژی خود را روی فراهم کردن مقدمات کار بگذار. ابزارت را جمع کن، دانش خود را بالا ببر و زمین را برای کاشتن این بذر آماده کن.
از استاد واقعی کمک بگیر: برای طی کردن این مسیر، از هر کسی مشورت نگیر که فقط وقتت را تلف می‌کند. به دنبال یک استاد باتجربه، یک راهنمای دانا و کاربلد بگرد. این کار، کار هر کسی نیست و به راهنمایی یک فرد خبره نیاز دارد.
۳- مژده‌ها و خبرهایی که در راه است!
و حالا بخش شیرین ماجرا! دلت را به این خبرها گرم کن:
خبرهای خوش در راه است: در همین روزها منتظر دریافت خبرهای خوشحال‌کننده‌ای باش که روحیه‌ات را تازه می‌کند.
سود مالی برای عزیزانت (و یک هشدار): همسر یا پدرت در یک معامله یا کار، سود بسیار خوبی به دست می‌آورد. اما حواست باشد! شخصی در لباس دوستی قصد فریب او را دارد. تو باید مراقب باشی و به او هشدار بدهی.
وضعیت بیمار: برای بیماری که در نظر داری، فعلاً شفا به صبر و زمان نیاز دارد و حال او تغییری نخواهد کرد. دعاهایت را ادامه بده.
سفر روح‌نواز: به زودی یک سفر زیارتی و سیاحتی بسیار خوب در پیش داری که هم روحت را جلا می‌دهد و هم حال و هوایت را عوض می‌کند.
۴- آینه‌ای در برابر وجود ارزشمند تو
و در آخر، حافظ این ویژگی‌های درخشانت را به یادت می‌آورد تا بدانی با چه سرمایه‌ای قدم در این راه گذاشته‌ای:
تو انسانی توانا و زرنگ هستی. ظاهری شیک و آراسته داری و در عین حال، فردی وظیفه‌شناس هستی که می‌شود روی تو حساب کرد. قلبی مهربان داری و مهم‌تر از همه، وجودت سرشار از ایمان و صداقت است.
پس با تکیه بر این ویژگی‌های نیکو، با صبر و هوشمندی، خود را برای رسیدن به خواسته‌ات آماده کن. پیروزی در انتظار توست.
