به گزارش ایسنا، دکتر ناصر خسروی - متخصص عفونی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، اظهار کرد: ویروس آنفلوآنزا دارای پوشش لیپیدی در سطح خارجی و زوائد برجسته‌ای از جنس گلیکوپروتئین‌های سطحی است. این گلیکوپروتئین‌ها شامل دو نوع H و N هستند و نوع ویروس آنفلوآنزا در اپیدمی‌های مختلف بر اساس همین هماگلوتینین‌ها نام‌گذاری می‌شود؛ برای مثال ویروس H1N3.

وی با بیان اینکه طغیان‌های آنفلوآنزا در ماه‌های سرد سال بیشتر مشاهده می‌شود، گفت: ویروس آنفلوآنزا دارای سه نوع A، B و C است که در میان آنها، نوع A معمولاً عامل اپیدمی‌ها و پاندمی‌های گسترده است.

خسروی ادامه داد: آنفلوآنزای نوع B نیز ممکن است اپیدمی ایجاد کند، اما شدت آن کمتر است و این نوع ویروس فاقد مخزن حیوانی است. همچنین آنفلوآنزای نوع C معمولاً موجب بیماری خفیف و فاقد اهمیت بالینی می‌شود.

این متخصص عفونی افزود: علائم بالینی آنفلوآنزا شامل تب، گلودرد، قرمزی چشم‌ها، بدن‌درد، سرفه و… است. نکته مهم درباره این بیماری، شروع ناگهانی علائم است؛ به‌طوری‌که بیمار معمولاً زمان دقیق آغاز علائم را به یاد دارد.

خسروی یادآور شد: آنفلوآنزا دارای دوره کمون ۱۸ تا ۷۲ ساعت است؛ یعنی فرد در این مدت ناقل ویروس بوده و می‌تواند بیماری را منتقل کند، اما خود علائمی ندارد.

بنابر اعلام وزارت بهداشت، وی با اشاره به گروه‌های پرخطر توضیح داد: کودکان زیر ۵ سال، بزرگسالان بالای ۵۰ سال، افراد دارای بیماری‌های مزمن ریوی، قلبی و کبدی، بیماران تحت شیمی‌درمانی، افراد دچار چاقی شدید و همچنین بانوان باردار بیش از دیگران در معرض ابتلا به آنفلوآنزا قرار دارند.