به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، دیماه سال ۱۳۸۰، گروهی از روزنامه ایران، برای تهیه مستندی راهی سیستان و بلوچستان شدند؛ جایی که هنوز هم وقتی به تصاویر آن روزها نگاه میکنی، گویی همین امروز ثبت شدهاند. از آن روزها تاکنون انتظار میرفت که تغییری در زندگی مردم این خطه رخ دهد؛ اما نهتنها اوضاع بهتر نشد، بلکه بحرانها بیشتر از پیش شدند.
اصغر آزاددل، عکاس پیشین روزنامه ایران در بخشی از گفت و گو با رکنا از سفرش به روستای دولتآباد در نزدیکی زابل روایت میکند؛ جایی که در میان راه، دیدند زنان در کنار جاده نشسته اند و خاک را الک می کنند!
اول تصور کرده بودند خاک را الک می کنند، بعد که پرس و جو کردند، دیدند که یک ماشین که بار گندم داشته، آنجا چپ کرده، بعد از آنکه ماشین از آنجا رفته، مردم روستاهای اطراف که متوجه این موضوع شدند، آمدند تا خاک را الک کنند تا دانه ای گندم بیابند!
اصغر آزاددل از مهمان نوازی های مردم این استان می گوید: ما به یک روستا برای تهیه گزارش رفته بودیم. با وجود آنکه خودشان نیازمند بودند، برای ما گوسفند سر بریده بودند و آبگوشت درست کردند، برای همین بعد از آن، دیگر سعی کردیم در هیچ روستایی نمانیم تا مزاحمت های اینچنینی نداشته باشیم. البته آنها دوست داشتند ما بمانیم؛ ولی خودمان این تصور را داشتیم که مهمان نوازی ما، به نوعی به آنها صدمه می زند.