به گزارش سرویس جهان مشرق، آلمان در حال تدوین یک طرح محرمانه در صورت جنگ با روسیه است.
روزنامه آمریکایی والاستریت ژورنال، در گزارشی مدعی شد که حدود ۲.۵ سال پیش، دوازده افسر عالیرتبه آلمانی در یک مجتمع نظامی مثلثی شکل در برلین گرد هم آمدند تا روی یک طرح محرمانه در صورت جنگ با روسیه کار کنند. اکنون آنان عجله دارند تا آن را اجرا کنند.
همانطور که اشاره شده، این موضوع درباره «طرح عملیات آلمان» (Operation Plan Germany) است، یک سند محرمانه ۱۲۰۰ صفحهای که «در درون دیوارهای خارجازدیدِ پادگان یولیوس لبر تدوین شده است.»
طبق این گزارش، این طرح به تفصیل شرح میدهد که چگونه تا ۸۰۰۰۰۰ سرباز آلمانی، آمریکایی و سایر نیروهای ناتو به سمت شرق و خط مقدم جبهه انتقال خواهند یافت. این طرح بنادر، رودخانهها، راهآهن و جادههایی را که از طریق آنان پیشروی خواهند کرد، مشخص میکند و نحوه پشتیبانی و محافظت از آنان در طول مسیر را شرح میدهد.
این طرح، تا به امروز، واضحترین تجلی از چیزی است که نویسندگان آن «رویکرد کل-جامعه» نسبت به جنگ مینامند. «این محو شدن مرز بین حوزههای غیرنظامی و نظامی، بازگشت به ذهنیت جنگ سرد است، اما به روز شده تا تهدیدات و موانع جدید - از زیرساختهای فرسوده آلمان گرفته تا قوانین ناکافی و یک ارتش کوچکتر - که در آن زمان وجود نداشتند، را نیز در نظر بگیرد.»
مقامات آلمانی گفتند که انتظار دارند روسیه در سال ۲۰۲۹ آماده و مایل به حمله به ناتو باشد. اما یک سری حوادث جاسوسی، حملات خرابکارانه و تجاوز به حریم هوایی در اروپا، که بسیاری از آنها توسط سرویسهای جاسوسی و رسانههای جریان اصلی غرب به مسکو نسبت داده میشود، حاکی از آن است که ممکن است روسیه در حال آمادهسازی برای حملهای زودتر باشد.
به ادعای این روزنامه، تحلیلگران نیز معتقدند که «یک آتشبس احتمالی در اوکراین، که آمریکا این هفته برای آن فشار میآورد، میتواند زمان و منابع را برای روسیه آزاد کند تا اقداماتی را علیه اعضای ناتو در اروپا تدارک ببیند.» طراحان آلمانی نقشه جنگ، معتقدند اگر آنان موفق به افزایش تابآوری اروپا شوند، نه تنها پیروزی را تضمین خواهند کرد، بلکه احتمال جنگ را نیز کمتر میکنند.
یک افسر عالیرتبه نظامی و یکی از نخستین نویسندگان این طرح، که در محافل نظامی با نام OPLAN DEU شناخته میشود، گفت: «هدف، جلوگیری از جنگ است با این توضیح واضح برای دشمنانمان که اگر به ما حمله کنند، موفق نخواهند شد.»
گزارش شده که OPLAN، که در یک «شبکه قرمز» مجزا از نظامیان قرار دارد، اکنون در نسخه دوم خود است. به گزارش این نشریه، تیم سرهنگ آندره بودمان، افسر کهنهکار مامور در کوزوو و افغانستان، اولین نسخه این طرح را تا مارس سال گذشته با استفاده از بازخوردهای حلقه فزایندهای از وزارتخانهها، نهادهای دولتی و مقامات محلی تکمیل کردند.
به طور خاص، همانطور که اشاره شد، توجه به زیرساختها معطوف شده است. این نشریه مینویسد، برلین در برنامهای درازمدت، قصد دارد تا سال ۲۰۲۹، ۱۶۶ میلیارد یورو برای زیرساختها هزینه کند، از جمله بیش از ۱۰۰ میلیارد یورو برای راهآهنهای فرسوده، و همچنین، زیرساختهای دو منظوره را در اولویت قرار دهد.
این روزنامه آمریکایی خاطرنشان میکند: «در جنگی با روسیه، آلمان دیگر یک دولت خط مقدم نخواهد بود، بلکه یک منطقه تجمع (staging ground) است. علاوه بر زیرساختهای تخریبشده، باید با نیروهای نظامی کاهشیافته و تهدیدات جدیدی مانند پهپادها نیز مقابله کند.»
این نشریه مینویسد: کاستیها در قوانین زمان صلح، همچنین حفاظت آلمان در برابر خرابکاری - یکی از بزرگترین تهدیدات پیش روی OPLAN است.
گزارش شده که بوندِسوِر (ارتش آلمان) در مورد پیشرفت خود خوشبین است. یک افسر و هم-نویسنده OPLAN گفت: «با توجه به اینکه ما در آغاز سال ۲۰۲۳ از یک صفحه سفید شروع کردیم، از جایگاهی که امروز در آن هستیم بسیار راضی هستیم. این یک محصول بسیار پیچیده است.»
والاستریتژورنال مینویسد: «در حالی که دولت جدید مرتز امسال هیاهوی طرح ۵۰۰ میلیارد یورویی هزینههای دفاعی و بازگشت به خدمت سربازی اجباری را سر داده است، بوندسور به آرامی کار کرد، به بیمارستانها، پلیس و خدمات امداد در حوادث غیرمترقبه دستور داد؛ با ایالتهای فدرال و اپراتور اتوبانها توافقنامههایی منعقد کرد و مسیرهای ترانزیت را برای کاروانهای نظامی مشخص نمود.»
با این حال، همانطور که آزمونهای تنشِ اخیر نشان دادهاند، هنوز کارهایی برای همتراز کردن طرح و واقعیت باید انجام شود. این نشریه خاطرنشان میکند: بزرگترین عدم قطعیت پیش روی برنامهریزان، میزان زمانی است که در اختیار دارند.
این نشریه میگوید: «با توجه به افزایش شدید خرابکاریها، حملات سایبری و تجاوز به حریم هوایی، مرز بین صلح و جنگ به طور فزایندهای محو به نظر میرسد.»
«فردریش مرتز»، صدراعظم آلمان، در سپتامبر به رهبران کسبوکار گفت: «تهدیدات واقعی هستند. ما در جنگ نیستیم، اما دیگر در زمانه صلح نیز زندگی نمیکنیم.»












