عصر ایران - در اوایل دهه ۱۹۷۰، شرکت خودروسازی ایتالیایی مازراتی برای عرضه مدلی جدید آماده می‌شد که نسبت به مدل «بورا» (Bora) ساده‌تر و ارزان‌تر بود، اما شاسی خود را حفظ می‌کرد. کوپه ۲+۲ «مِراک» (Merak) در سال ۱۹۷۲ معرفی شد و تا سال ۱۹۸۳ با طراحی بیرونی جورجتو جوجارو تولید شد.
مراک در سه نسخه و تحت نظارت سهامداران مختلف برند – سیتروئن، جِپی و دِتوماسو – ساخته شد. اولین نسخه که در دوران کنترل سیتروئن متولد شد، به شدت از فناوری هیدرولیک بهره می‌برد. داشبورد این خودرو بیشتر قطعات خود را از مدل SM سیتروئن قرض گرفته بود، از جمله گیج‌های بیضی شکل و فرمان تک‌پره.
موتور ۶ سیلندر V شکل با حجم ۲۹۶۵ سی‌سی که از سیتروئن SM گرفته شده بود، ۱۹۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد و به این خودروی ۱۳۵۰ کیلوگرمی اجازه می‌داد تا به حداکثر سرعت ۲۴۰ کیلومتر در ساعت برسد.
به‌عنوان نمونه‌ای خاص، یک دستگاه «مازراتی مِراک SS» که در فوریه ۱۹۸۰ به‌صورت صفر کیلومتر در ایالات متحده تحویل داده شده بود، در دهه ۲۰۰۰ به فرانسه وارد و با بالاترین استانداردها بازسازی کامل شد.
این نمونه، یکی از آخرین سری‌های تولید شده بدون سیستم تعلیق هیدرولیک و دارای داشبورد مدل «بورا» است. وضعیت عمومی این خودرو گواه کار فشرده و اخیر بر روی آن است. روکش صندلی‌های اصلی در شرایط بسیار خوبی باقی مانده‌اند و موکت‌ها نو شده و فضای داخلی در وضعیت کلی فوق‌العاده‌ای قرار دارد. یک پرونده جامع از فاکتورهای بازسازی، اصالت و جدیت کار انجام شده روی این خودروی کلکسیونی را تأیید می‌کند.
