زینب روشنگر
روزنامه اعتماد
در ایران بسیاری از مردم تحت فشارهای روحی و استرس‌های روزمره هستند. زندگی شهری، مشکلات اقتصادی، بیکاری، تورم و دغدغه‌های مربوط به مسکن و هزینه‌های زندگی باعث می‌شوند افراد دچار اضطراب و خستگی شوند. این فشارها می‌تواند به شکل بی‌خوابی، بی‌حوصلگی، سردرد، احساس ناامیدی و حتی افسردگی ظاهر شود و توانایی مردم برای انجام کارهای روزمره و شرکت در فعالیت‌های اجتماعی را کاهش دهد.
اگر از نگاه نظریه کارکردگرایی دورکیم به این مساله نگاه کنیم، سلامت روانی مردم بخشی از نظم اجتماعی است. وقتی افراد دچار استرس و فشار روحی زیادی باشند، کارکرد طبیعی جامعه مختل می‌شود. آموزش و یادگیری در مدارس و دانشگاه‌ها با مشکل مواجه می‌شود، بهره‌وری کاری کاهش پیدا می‌کند و مشارکت اجتماعی ضعیف می‌شود. به این ترتیب، فشار روانی نه تنها به فرد آسیب می‌زند، بلکه بر کل جامعه اثر منفی می‌گذارد.
از سوی دیگر، نگاه مارکس نیز می‌تواند به تحلیل این مساله کمک کند. مارکس معتقد بود اختلاف طبقاتی و نابرابری اقتصادی باعث ایجاد تضاد و فشار در جامعه می‌شود. وقتی افراد احساس می‌کنند امکانات و فرصت‌های برابر ندارند و زندگی سخت است، استرس و ناراحتی آن‌ها افزایش می‌یابد.
بنابراین فشار روحی مردم تنها نتیجه مشکلات فردی نیست، بلکه با ساختارهای اقتصادی و اجتماعی جامعه مرتبط است. حمایت‌های اجتماعی نقش بسیار مهمی در کاهش فشارهای روحی دارند. وقتی افراد در خانواده، مدرسه و جامعه احساس کنند که تنها نیستند و کسی به آن‌ها کمک می‌کند، اضطراب و استرس‌شان کاهش پیدا می‌کند.
والدین نقش کلیدی در این حمایت دارند. آن‌ها می‌توانند با گوش دادن به مشکلات فرزندان، تشویق به صحبت کردن، آموزش مهارت‌های مقابله با استرس و ایجاد محیطی امن و محبت‌آمیز به کاهش فشار روانی کودکان و نوجوانان کمک کنند. حضور فعال والدین و ایجاد ارتباط نزدیک با فرزندان باعث می‌شود آن‌ها اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده و احساس کنند در برابر سختی‌ها تنها نیستند.
برای کاهش این مشکلات، علاوه بر حمایت خانوادگی، افزایش دسترسی به مراکز مشاوره و روان‌درمانی، کاهش فشارهای اقتصادی، ایجاد فرصت‌های شغلی مناسب و کاهش فاصله طبقاتی نیز ضروری است. این اقدامات به مردم کمک می‌کند کمتر نگران آینده خود باشند و سلامت روانی جامعه بهبود پیدا کند.
با ترکیب حمایت اجتماعی، برنامه‌ریزی اقتصادی و خدمات روانشناسی، جامعه می‌تواند دوباره به تعادل و نشاط برسد و مردم احساس کنند که بخشی از یک جامعه سالم و هماهنگ هستند.
