خبرگزاری مهر – گروه استانها: مسئله سگ‌های ولگرد در کهگیلویه و بویراحمد و به خصوص در شهر یاسوج طی سال‌های اخیر از یک چالش شهری معمول، به مشکل پیچیده با ابعاد انسانی و اجتماعی تبدیل شده است.
این افزایش نگران‌کننده موارد سگ‌گزیدگی، سلامت و جان شهروندان، به‌ویژه کودکان و دانش‌آموزان را تهدید کرده و صدای هشدار مسئولان حوزه سلامت نشان‌دهنده پیامدهای جدی این معضل است.
۹۰ درصد حیوان گزیدگی‌ها مربوط به سگ‌های ولگرد است
آمارهای رسمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج نشان می‌دهد که ۹۰ درصد حیوان‌گزیدگی‌ها مربوط به سگ‌ها است و تنها در سال جاری، تعداد این موارد به هزار و ۱۹۸ مورد رسیده است.
از طرفی وخامت وضعیت زمانی بیشتر خود را نشان می‌دهد که حادثه‌ای تلخ از جمله به کما رفتن یک دانش‌آموز بر اثر حمله سگ‌ها در سال گذشته رخ داده و تاکنون ادامه دارد و این وضعیت نه تنها سلامت جسمی، بلکه امنیت روانی جامعه را تحت تأثیر قرار داده که نیازمند اقدام عاجل و هماهنگی بین دستگاهی برای پیشگیری و مدیریت بحران است.
در این رابطه حسین هدایت‌نیا رئیس دبیرخانه شورای سلامت کهگیلویه و بویراحمد در گفت‌وگو با مهر می‌گوید: در راستای کنترل پیامدهای این حوادث، تاکنون سه هزار و ۵۹۴ دُز واکسن تزریق شده است، اما افزایش روند سگ‌گزیدگی نشان می‌دهد موضوع از کنترل خارج شده است.
بار سنگین ساماندهی بر دوش فعالان حیوانات، از هزینه‌های سرسام‌آور تا کمبود امکانات
از سوی دیگر ماجرا، گروه‌های مردمی و فعالان حوزه حیوانات معتقد هستند بی‌هیچ حمایت جدی، بار اصلی ساماندهی سگ‌های ولگرد را به دوش می‌کشند.
خانم درویشی، یکی از فعالان شناخته‌شده این حوزه، که اکنون بیش از ۱۰۰ قلاده سگ را در محیطی جنگلی در یاسوج نگهداری می‌کند، در گفت و گو با خبرنگار مهر می‌گوید: ۳۰ سگ عقیم شده‌اند، ۱۰ قلاده سگ به دلیل بیماری معدوم شده‌اند.
وی با اشاره به اینکه تفنگ بیهوشی نداریم و داروی بیهوشی هم بسیار گران است، می‌افزاید: فقط برای غذای این حیوانات، ماهانه ۷ میلیون تومان هزینه می‌کنم.
این فعال حوزه حیوانات تأکید می‌کند که یک هفته تأمین‌نشدن غذا کافی بوده تا سگ‌ها دوباره به شهر بازگردند، اگر غذای آنها تأمین نشود، کنترل جمعیت و مدیریت حضورشان ممکن نیست.
درویشی راه‌حل پایدار را تنها در عقیم‌سازی گسترده و برنامه‌ریزی‌شده می‌بیند و اظهار می‌کند: اگر عقیم‌سازی انجام نشود، هر ماده‌سگ می‌تواند چندین توله به دنیا بیاورد و بحران تا چند برابر افزایش می‌یابد.
اختلاف آمار مسئولان از نگهداری سگ‌ها؛ از ۱۰۰ تا بیش از ۲۰۰ قلاده سگ در یک نقطه
مسئول عمران شهرداری یاسوج در گفت و گو با خبرنگار مهر در این رابطه تعداد سگ‌های بلا صاحب در این شهر را حدود ۱۰۰ قلاده اعلام کرد.
محسن رضایی افزود: شهرداری در چند ماهه اخیر اقدام به جمع آوری تعدادی از سگ‌های بلاصاحب با همکاری چند دستگاه ذی ربط کرد.
وی اظهار کرد: جمع آوری سگ‌های بلاصاحب تنها وظیفه شهرداری نیست بلکه باید همه سازمان‌ها و ادارات در این زمینه با این نهاد همکاری کنند
وجود روزانه ۲۰۰ قلاده سگ بلاصاحب فقط در منطقه دو پشته دشت روم بویراحمد
مدیرکل امور شوراهای استانداری کهگیلویه و بویراحمد هم در گفت و گو با خبرنگار مهر گفت: روزانه ۲۰۰ قلاده سگ در منطقه دوپشته دشت‌روم مشاهده می‌شود.
فرزاد فرج زاده با بیان اینکه فقط در اطراف فرودگاه یاسوج ۴۰ قلاده سگ گزارش شده است، افزود: سازمان شهرداری‌ها وعده تأمین داروی بیهوشی را داده که امیدواریم تا ده روز آینده مسئله دارو برطرف شود.
تشکیل کارگروه ساماندهی سگ‌های ولگرد در کهگیلویه و بویراحمد
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری کهگیلویه و بویراحمد هم با تأکید بر اینکه سلامت و آرامش روانی مردم در شهر با وجود سگ‌های بلا صاحب در خطر است، گفت: می‌طلبد که همه مدیران با انگیزه‌ای مضاعف برای رفع این مشکل ورود پیدا کنند.
عیسی شهامت اظهار کرد: برای رفع این مشکل کارگروه ساماندهی سگ‌های ولگرد در هفته آینده تشکیل می‌شود.
وی ادامه داد: بزرگترین مجازات، دیدن پسر بچه‌ای است که در حین رفتن به مدرسه دچار سگ‌گزیدگی شده و اکنون در کما است.
ساماندهی سگ‌های ولگرد فقط در حد تشکیل جلسات و کمبود امکانات جا خوش کرده است
با وجود این هشدارهای صریح، جلسات متعدد، اعلام برنامه‌ها و وعده‌های گاه و بی‌گاه، واقعیت میدانی در شهر یاسوج نشان می‌دهد، ساماندهی سگ‌های ولگرد همچنان در گرداب نبود بودجه، کمبود امکانات، اختلاف‌نظر دستگاه‌ها و نبود برنامه جامع، گرفتار مانده است.
افزایش آمار سگ‌گزیدگی، حضور پرشمار سگ‌ها در داخل شهر، تهدید جدی سلامت روانی مردم، عدم هماهنگی سازمان‌ها، کمبود تجهیزات تخصصی، و نبود پناهگاه استاندارد، همه و همه تصویری از مشکلی رو به گسترش در کهگیلویه و بویراحمد است.
در این میان، کودکان و دانش‌آموزان بیشترین آسیب‌پذیری را دارند و هر روز، خطر تکرار حوادث تلخ گذشته بیشتر می‌شود.
این گزارش نشان می‌دهد که تا زمانی که مدیریت واحد، بودجه مشخص، حمایت از فعالان مردمی و یک برنامه علمی و پایدار اجرا نشود، این مشکل نه تنها حل نخواهد شد بلکه ابعاد آن روزبه‌روز گسترده‌تر خواهد شد.
