بازی قبل از دربی همیشه در طول تاریخ برای استقلال و پرسپولیس بسیار مهم بوده و عوامل حاشیه‌ای روی کیفیت کار بازیکنان و نتیجه تاثیر دارد. مثلاً هیچ بازیکنی دوست ندارد با مصدومیت یا محرومیت دربی را از دست بدهد و معمولاً در بازی قبل از دربی، بازیکنان با احتیاط بیشتری بازی می‌کنند و ضریب خطای بالاتری دارند.
اما همیشه همه چیز به این نکته برنمی‌گردد. گاهی اوقات ایرادات یک تیم کاملاً بنیادی و نیاز به تغییر تاکتیک تیمی دارد تا برطرف شود. به خصوص در آستانه بازی بزرگی مثل دربی که مستقیم در سرنوشت مربی یا بازیکن تاثیر می‌گذارد.
پرسپولیس از ابتدای این فصل در بخش دفاعی مشکلات زیادی داشت. وحید هاشمیان انواع ترکیب‌ها را امتحان کرد و کمتر کسی فکر می‌کرد با داشتن دو مدافع با تجربه ملی پوش، این تیم در قلب دفاع نتواند به یک ترکیب ایده‌آل برسد. به خصوص که ابرقویی هم بعد از ۵ بازی ملی‌پوش شد.
اما نگاه کنید به بازی با شمس آذر و صحنه گل حریف؛ در این صحنه درس بزرگی نهفته بود که قطعاً مربی باهوشی مثل اوسمار ویرا متوجه آن شده است. سه بازیکن سبزپوش روی خط دروازه با پیام نیازمند -که بی دفاع روی زمین افتاده بود- تنها شدند! در این لحظه مدافعان پرسپولیس کجا بودند؟
مهمترین اصل برای یک مدافع در ریباند روی دروازه خودی، این است که مدافع باید زودتر به توپ برسد نه مهاجم حریف! وگرنه همانی می شود که در قزوین شد، باز شدن دروازه خودی! حالا بماند که از ابتدای حمله هم ضربه سر اول را باید مدافعان می‌زدند که نزدند!
مسئله اینجاست که پورعلی گنجی و کنعانی زادگان روی هم ۱۵۰ بازی ملی، بازی در جام جهانی و جام ملت‌ها و سابقه لژیونری و کوهی از تجربه دارند اما برابر شمس آذر جوان و بی‌ادعا ضعیف بودند.
حال تصور کنید مقابل حمله وران درخشان استقلال با آن قدرت آتش و گلزنی، در دربی چه خواهند کرد؟ و البته که در ادامه فصل مقابل خط آتش تراکتور یا سپاهان چه بر سر پرسپولیس خواهد آمد؟
اینجا را بخوانید: خبر خوب به اوسمار قبل از دربی؛ خارجی‌ها آماده شدند
