تبریز، آذرشهر و اسکو شش نماینده دارد. البته اکنون پنج نماینده دارد چون آقای رئیس‌جمهور رفته و ما یک دوره کامل و یک دوره دیگر را که وسط آن ایشان به دولت رفتند، گذراندیم. توفیق داشتیم با آقای پزشکیان و البته همکاران دیگر در مجلس همشهری تلقی شوم.

 

چون شش نماینده هستیم، نه من شکست خوردم نه ایشان شکست خورد. ما هر دو در انتخابات پیروز شدیم؛ یعنی مردم محبت کردند، به هر دوی ما اعتماد کردند و رأی آوردیم. در تبریز، هم دوره قبل و هم این دوره. ایشان در مجلس از من سه دوره جلوتر بودند. بنده دور اولم مجلس یازدهم بود؛ در آنجا نفر سوم شدم در شش نفر و در این دوره که مجلس دوازدهم بود، مردم محبت کردند و خادم خودشان را مورد عنایت قرار دادند و نفر اول شدم. شکست معنا ندارد چون شش نفر انتخاب می‌شود. حالا یک نفر این‌طرف، یک نفر آن‌طرف؛ در آرا طبیعی است.

 

 

مدل رفتاری من این‌گونه است: وقتی گزارشی درباره یک اتفاق به من برسد، مثلاً فلان وزیر سفری رفته که نباید می‌رفت، یا اتفاقی رخ داده که نباید رخ می‌داد و سندی به من می‌رسد… اگر صرفاً ادعا باشد، می‌گویم سند بیاورید.  بدون سند من هیچ حرفی نمی‌زنم. چون زمانی که شما حرفی می‌زنید، بار دارد؛ بار اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و حقوقی و تأثیرگذاری در جامعه دارد. اول باید مطمئن بشوم حرف درست است. به قول امیرالمؤمنین چهار انگشت بین چشم و گوش است و باید حتماً داده وجود داشته باشد. الآن این هم رسم شده که پروژه می‌زنند کسی را تخریب کنند؛ نباید بازی بخوریم. اگر کسی ادعایی دارد که فلان وزیر تخلفی انجام داده باید سند بیاورد. سند که به دستم رسید، می‌خوانم. اگر برایم منطقی بود که این سند درست است…  از آنجایی که من رسانه نیستم و نماینده مجلس هستم و به آن وزیر دسترسی دارم به او زنگ یا نامه می‌زنم و می‌خواهم بیاید یا به هر نحوی او را ببینم و می‌گویم داده‌ای که دارید نشان می‌دهد که شما این کار را انجام داده‌اید؛ پاسخ شما چیست؟ پاسخ می‌دهد. یا باید من را قانع کند یا پاسخ قانع‌کننده نخواهد بود چون سند دست من است، می‌گویم حالا این کاری که کردید باید جبران شود. اگر قضایی باشد باید فرایند قضایی انجام شود؛ اگر رفتاری بود، مثلاً یک کاری که در شأن وزارت نیست انجام داده یا کاری که رخ داده، می‌گویم برو اصلاح کن و تکرار نکن. قضایی‌ها جداست چون قضیه بیت‌المال بحثش جداست. اگر اصلاح کرد که موردی نیست، اما اگر اصلاح نکرد، نامه می‌زنیم به بازرسی، به دیوان محاسبات که این وزیر در این زمان در این کار تخلف کرده… و آخرین مرحله به تریبون مجلس کشیده می‌شود اگر واقعاً نمی‌شود با او برخورد از مسیر طبیعی انجام داد آن وقت از قدرت رسانه‌ای نماینده مجلس، که قدرت تریبون مجلس است، استفاده می‌کنم. آخرین راه من این است؛ اولین راه من نیست چون تنش را به جامعه منتقل نمی‌کنم تا زمانی که مطمئن بشوم یک موضوع دیگر قابل حل نیست و مردم باید حل کنند.