به گزارش رکنا، گزارش های مردمی از نجف آباد و برخی دیگر از شهرها حاکی از آن است که برخی فروشندگان برنج از عرضه محصولات خود خودداری می کنند. بر اساس گفته یکی از مخاطبان رکنا، برخی فروشندگان در انتظار نیمه آذر و افزایش قیمت بنزین هستند و می خواهند پس از اعمال افزایش قیمت ها، برنج خود را به فروش برسانند.
این رفتار به نوعی احتکار محسوب می شود و طبق گفته برخی کارشناسان، برای فروشندگان سودجو از لحاظ اقتصادی صرفه بیشتری نسبت به فروش روزانه دارد.
مسئله این است که به طور کلی انبار کردن کالاهای اساسی و اقلام ضروری برای برخی فروشندگان بسیار سودآور است. نفروختن و نگه داشتن اجناس در انبار فروشگاه های زنجیره ای، مغازه‌ها و عمده فروشی ها با توجه به نوسانات سریع قیمت ها در کشور، می تواند منفعت اقتصادی بیشتری نسبت به فروش روزانه داشته باشد. افزایش قیمت ها در بازه های زمانی کوتاه، حتی کمتر از یک ماه، انگیزه قابل توجهی برای احتکار ایجاد می کند، هرچند هزینه های نگهداری کالا نیز بالا باشد.
طبق اعلام مرکز آمار ایران، نرخ تورم سالانه کشور در آبان ماه 1404 برابر 40.4 درصد بوده است. در شرایطی که قیمت ها هر 15 روز یا در بهترین حالت هر ماه یکبار افزایش می یابند، این رفتار فروشندگان قابل پیش بینی است.
کارشناسان اقتصادی بر این باورند که احتکار کالاهای اساسی، گرچه ممکن است از منظر قانونی و اجتماعی نقد شود اما از دیدگاه اقتصادی، واکنشی به تورم و نوسانات و بی ثباتی قیمت ها است.
با این حال، پیامدهای احتکار بر زندگی روزمره مردم قابل توجه است؛ افزایش مصنوعی قیمت ها و کمبود کالا می تواند فشار تورمی بیشتری به خانوارها خصوصا اقشار کم درآمد وارد کند و دسترسی مردم به اقلام ضروری را محدود نماید. این وضعیت نیازمند توجه جدی نهادهای نظارتی و سیاست گذاران اقتصادی است تا مصرف کنندگان خصوصا دهک های پایین جامعه آسیب کمتری ببینند.
